Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Rybniku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 września 2018 roku

Sąd Rejonowy w Rybniku Wydział VI Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: SSR Justyna Wyrwas - Oliwkiewicz

Protokolant: st. sekr. sądowy Aldona Fojcik

po rozpoznaniu w dniu 06 września 2018 roku w Rybniku

na rozprawie

sprawy z powództwa D. W. (W.)

przeciwko Z. K. (K.)

o zapłatę

1)  zasądza od pozwanej Z. K. na rzecz powódki D. W. kwotę 3.690,00 zł (trzy tysiące sześćset dziewięćdziesiąt złotych 00/100) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 20 października 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku i ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 01 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty;

2)  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3)  zasądza od powódki na rzecz pozwanej kwotę 1.851,50 zł (jeden tysiąc osiemset pięćdziesiąt jeden złotych 50/100) tytułem zwrotu kosztów procesu;

4)  nakazuje pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Rybniku:

a)  od powódki kwotę 131,59 zł (sto trzydzieści jeden złotych 59/100),

b)  od pozwanej kwotę 28,88 zł (dwadzieścia osiem złotych 88/100)

tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

SSR Justyna Wyrwas - Oliwkiewicz

Sygn. akt VI GC 1297/15

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2015 roku powódka D. W. prowadząca działalność gospodarczą pod nazwa FOS D. W. w Ż. wniosła przeciwko pozwanej Z. K. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą M. (...) Z. K. w miejscowości L. pozew o zapłatę kwoty 20.806,00 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od wniesienia pozwu, a także zasądzenie zwrotu kosztów procesu. Wskazywała, że strony zawarły 26 kwietnia 2015 roku pisemną umowę dotyczącą najmu urządzeń, a pozwana nie uregulowała z tego tytułu łącznie kwoty 8.610,00 zł. Podnosiła też, że pozwana bezpodstawnie wypowiedziała umowę, która była zawarta na czas określony, a ponadto zwróciła urządzenia w stanie uszkodzonym, w związku z czym powódka obciążyła ją notami księgowymi: na kwotę 6.000,00 zł z tytułu najmu do końca okresu obowiązywania umowy i na kwotę 6.196,00 zł z tytułu odszkodowania za uszkodzenie urządzeń.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z 28 października 2017 roku uwzględniono żądanie pozwu. (k. 44)

W sprzeciwie (k. 49-50) pozwana wniosła o oddalenie powództwa, a także zasądzenie zwrotu kosztów procesu. Pozwana zarzucała, że nie podpisała umowy z dnia 26 kwietnia 2015 roku. Podnosiła też, że wypowiedziała umowę najmu zawartą powódką z uwagi na wady przedmiotu najmu. Wskazywała, że wielokrotnie informowała o nich powódkę oraz, że wady te uniemożliwiały pozwanej korzystanie z urządzeń. Podnosiła, że cena najmu urządzenia miała wynosić 400,00 zł netto, a nie jak wskazano w umowie 2.000,00 zł netto. Pozwana zarzucała, że w związku z rozwiązaniem umowy i zwrotem urządzeń powódka nie miała prawa obciążać jej należnościami za wrzesień i październik. Pozwana kwestionowała istnienie uszkodzeń przedmiotu najmu. Z ostrożności podnosiła, że nie odpowiada za ewentualne uszkodzenia urządzeń w transporcie, gdyż zleciła wykonanie usługi przewozu profesjonaliści. Wnosiła o przypozwanie (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w G. wykonującej transport.

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w G. mimo zawiadomienia o toczącym się postępowaniu, nie przystąpił do sprawy w charakterze interwenienta ubocznego.

Sąd ustalił, co następuje:

Mąż powódki K. W. złożył pozwanej w imieniu powódki pisemną ofertę najmu urządzeń produkowanych przez przedsiębiorstwo powódki, a przeznaczonych do wyposażenia wesołych miasteczek i parków rozrywki. Pozwana telefonicznie poinformowała przedstawiciela powódki o warunkach na jakich przyjęła ofertę. W dniu 26 kwietnia 2015 roku przedstawiciel powódki dostarczył i zamontował u pozwanej następujące urządzenia:- koparkę hydrauliczną, koparkę moonwalker i robot fosek oraz przekazał kierownikowi pozwanej umowę dla pozwanej do podpisu. Następnie w dniu 29 kwietnia 2015 roku pracownicy powódki dostarczyli do siedziby pozwanej kolejne urządzenie – zbijak, a 20 maja 105 roku dostarczono urządzenia stepper 90 i stepper 60, przy czym jednocześnie pozwana dokonała zwrotu urządzenia robot fosek. (dowód: zeznania świadka K. W. k. 266-267, potwierdzenia odbioru k. 39-41, 134-136)

W dokumencie umowy najmu z dnia 26 kwietnia 2015 roku sporządzonym przez powódkę znajdował się zapis, m.in. o tym, że przedmiotem najmu są następujące urządzenia: koparka hydrauliczna do piasku o wartości 17.500,00 zł, pojazd moonwalker do piłeczek o wartości 19.000,00 zł, stepper młodzieżowy z podajnikiem o wartości 8.000,00 zł (data dostarczenia do 20 maja 2015 roku), stepper dziecięcy z podajnikiem o wartości 8.000,00 zł (data dostarczenia do 20 maja 2015 roku), komplet do zabudowy zbijak o wartości 23.000,00 zł (montaż 27 kwietnia 2015 roku), fosek o wartości 8.000,00 zł (w ramach testów - do odbioru 20 maja 2015 roku lub do pozostawienia). W dokumencie wskazane było również zobowiązanie do zapłaty czynszu za wynajem koperki hydraulicznej i pojazdu moonwalker – po 300,00 zł netto, za wynajem steppera dziecięcego i młodzieżowego – po 200,00 zł netto począwszy od 01 czerwca 2015 roku, za wynajem kompletu do zabudowy zbijak – cena 2.000,00 zł netto, a za wynajem urządzenia fosek – 220,00 zł netto od 01 czerwca 2015 roku, w razie decyzji pozwanej o pozostawienia urządzenia. Zgodnie z treścią dokumentu umowa miała zostać zawarta na okres od 1 maja 2015 roku do 30 października 2015 roku, czynsz miał być liczony z każdy miesiąc najmu począwszy od 1 maja 2015 roku i płatny do 15-go każdego miesiąca na konto powódki, a faktury miały być przesyłane w formie elektronicznej na adres e-mail pozwanej. ( dowód: umowa z dnia 26 kwietnia 2015 roku k. 35-38, 130-133).

Złożony na dokumencie z dnia 26 kwietnia 2015 roku podpis nie należał do pozwanej

(dowód opinia biegłego sądowego z zakresu badań dokumentów i pisma P. K. z dnia 14 lutego 2018 roku k. 230-245))

Powódka wystawiła pozwanej następujące faktury:



nr (...) z 15 maja 2015 roku - na łączną kwotę 3.198,00 zł brutto z terminem płatności do 22 maja 2015 roku, w tym za wynajem koparki hydraulicznej – 369,00 zł brutto (300,00 zł netto), za wynajem pojazdu moonwalker – 369,00 zł brutto (300,00 zł netto) oraz za wynajem zbijaka - 2.460,00 zł brutto (2.000,00 zł netto);



nr (...) z 15 maja 2015 roku - na łączną kwotę 3.690,00 zł brutto z terminem płatności do 22 czerwca 2015 roku, w tym za wynajem koparki hydraulicznej – 369,00 zł brutto (300,00 zł netto), za wynajem pojazdu moonwalker – 369,00 zł brutto (300,00 zł netto), za wynajem zbijaka - 2.460,00 zł brutto (2.000,00 zł netto) za wynajem steppera 90 – 246,00 zł brutto (200,00 zł netto) oraz za wynajem steppera 60 – 246,00 zł brutto (200,00 zł netto) ;



nr (...) z 14 lipca 2015 roku na kwotę 369,00 zł brutto (300,00 zł netto) z terminem płatności do 21 lipca 2015 roku, w tym za wynajem koparki hydraulicznej – 369,00 zł brutto (300,00 zł netto), za 2 komplety piłeczek plastikowych;



nr (...) z 15 lipca 2015 roku - na łączną kwotę 3.690,00 zł brutto z terminem płatności do 22 lipca 2015 roku, w tym za wynajem koparki hydraulicznej – 369,00 zł brutto (300,00 zł netto), za wynajem pojazdu moonwalker – 369,00 zł brutto (300,00 zł netto), za wynajem zbijaka - 2.460,00 zł brutto (2.000,00 zł netto) za wynajem steppera 90 – 246,00 zł brutto (200,00 zł netto) oraz za wynajem steppera 60 – 246,00 zł brutto (200,00 zł netto);



nr (...) z 15 sierpnia 2015 roku - na łączną kwotę 3.690,00 zł brutto z terminem płatności do 22 sierpnia 2015 roku, w tym za wynajem koparki hydraulicznej – 369,00 zł brutto (300,00 zł netto), za wynajem pojazdu moonwalker – 369,00 zł brutto (300,00 zł netto), za wynajem zbijaka - 2.460,00 zł brutto (2.000,00 zł netto) za wynajem steppera 90 – 246,00 zł brutto (200,00 zł netto) oraz za wynajem steppera 60 – 246,00 zł brutto (200,00 zł netto). (dowód: faktury k. 14-18)

Pismem z 1 lipca 201 roku powódka wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 20.806,00z ł wynikającej z faktur i not o nr (...) (dowód: pismo k. 11)

W piśmie z 10 lipca 2015 roku pozwana oświadczyła, iż wypowiada umowę z 26 kwietnia 2015 roku w zakresie dotyczącym § 2 i § 6 umowy tj. kompletu do zabudowy zbijak na kwotę 2.000,00 zł. W uzasadnieniu wskazała, że w zawartej ustnie z pełnomocnikiem powódki umowie ustalono, że komplet do zabudowy zbijak miał być wynajęty za cenę 400,00 zł netto miesięcznie, a nie 2.000,00 zł netto, nadto, że w maju 2015 roku opłata nie miała być naliczana. Ponadto pozwana podnosiła, że przedmiot ten jest nierentowny. Poinformowała, że od 10 lipca 2015 roku odizolowano w/w urządzenie od pozostałych maszyn, wezwała do jego odbioru i nie naliczania dalszych opłat. ( dowód: wypowiedzenie k. 33)

W odpowiedzi na pismo powódki z 1 lipca 2015 roku pozwana zarzuciła, że wezwanie oparte jest na fakturach, które zostały wystawione niezgodnie z umową, ponadto wskazywała, wynajęte rzeczy posiadają wady. (dowód: pismo powódki z 15 lipca 2015 roku k. 51)

Jednocześnie 10 lipca 2015 roku pozwana zapłaciła na rachunek powódki kwotę 4.428,00 zł w tytule przelewu wskazując, iż wpłata dotyczy faktur nr (...) bez zbijaka (dowód: potwierdzenie przelewu k. 19)

Powyższą wpłatę pozwana zaliczyła na poczet faktury nr (...) roku w całości (3.690,00 zł) oraz częściowo na poczet faktury nr (...) (738,00 zł), uznając, iż do zapłaty z faktury nr (...) pozostaje kwota 2.460,00 zł. (dowód: pismo powódki z dnia 17 września 2015 roku)

Nawiązując do wypowiedzenia umowy, pismem z 16 lipca 2015 roku powódka poinformowała, że brak jest możliwości częściowego wypowiedzenia umowy najmu zawartej an czas określony. (dowód: pismo powódki k. 34)

W konsekwencji pozwana odesłała powódce wszystkie urządzenia za pośrednictwem firmy przewozowej, na swój koszt. W dniu 18 sierpnia 2015 roku powódka odebrała zbijak do zabudowy, koparkę hydrauliczną, koparkę moonwalker, stepper 60, stepper 90. Dokonując odbioru stwierdziła niesprawność steppera 60, nieprawidłowy demontaż zbijaka oraz uszkodzenia i zarysowania na pozostałych urządzeniach. (dowód: pismo z 15 lipca 2015 roku k. 51, faktura k. 52, listy przewozowe k. 53-54, protokoły – zdawczo odbiorcze k. 21-25)

W dniu 20 sierpnia 2015 roku pozwana zapłaciła na rachunek powódki kwotę 1.599,00 zł w tytule przelewu wskazując, iż wpłata dotyczy faktur nr (...) w zakresie kwoty 369,00 zł i opłaty za lipiec – w kwocie 1.230,00 zł, (dowód: potwierdzenie przelewu k. 20)

Powyższą wpłatę pozwana zaliczyła na poczet faktury nr (...) roku w całości (369,00 zł) oraz częściowo na poczet faktury nr (...) (1.230,00 zł) uznając, iż do zapłaty z faktury nr (...) pozostaje kwota 2.460,00 zł (dowód: pismo powódki z dnia 17 września 2015 roku)

W dniu 26 sierpnia 2015 roku powódka obciążyła pozwaną notami księgowymi:



nr (...) na kwotę 6.000,00 zł z tytułu wynajmu urządzeń za wrzesień i październik 2015 roku,



nr (...) na kwotę 6.196,00zł z tytułu uszkodzeń związanych z niewłaściwym użytkowaniem i demontażem oraz transportem zwrotnym wynajmowanych urządzeń. (dowód: noty księgowe k. 30-31)

Pismem z dnia 26 sierpnia 2015roku powódka wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 8.610,00 zł tytułem niezapłaconych faktur. Pismami z dnia 3 września 2015 roku powódka wzywała pozwaną do zapłaty kwot wynikających z not obciążeniowych. (dowód: pismo powódki z dowodem nadania k. 32, pisma powódki z dowodami nadania k. 27, 29)

Sąd oddalił zawarte w sprzeciwie wnioski pozwanej o dopuszczenie dowodu z zeznań świadków K. K. (2), K. K. (3), J. F., D. S., J. K., E. G., R. C. i S. C. na okoliczności wskazane sprzeciwie tj.:



wzajemnych zobowiązań i ustaleń stron (powódka w żaden sposób nie uprawdopodobniła, że świadkowie mają wiedzę w tym zakresie, nie wskazywała by którykolwiek ze świadków uczestniczył w ustalaniu warunków i przy zawarciu umowy),



rozliczeń stron (zostały wykazane złożonymi przez strony dokumentami),



zgłaszania przez pozwaną wad przedmiotu najmu, nieusunięcia wad przez powódkę, wypowiedzenia przez pozwaną umowy najmu (na potwierdzenie dokonania wypowiedzenia umowy pozwana przedstawiła pismo z 10 lipca 2015 roku, zaś kwestia ewentualnych wad przedmiotu najmu była nieistotna dla rozstrzygnięcia z uwagi nas fakt, że nie były one wskazane jako przyczyna wypowiedzenia w piśmie z 10 lipca 2015 roku),



zlecenia transportu (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (okoliczność ta nie była kwestionowane przez powódkę, nadto została wykazana dokumentami),



sposobu transportu urządzeń i odpowiedniego ich zabezpieczenia przez zniszczeniem (okoliczność była bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy wobec niewykazania przez powódkę zakresu uszkodzeń, ich przyczyny i wartości szkody).

Sąd oddalił wniosek pozwanej o dopuszczenie dowodu z przesłuchania stron, ograniczonego do przesłuchania pozwanej, na okoliczności jw. uznając, iż zebrany w sprawie materiał dowodowy jest wystarczający do rozstrzygnięcia. W szczególności opinia biegłego potwierdziła twierdzenia pozwanej, iż nie podpisała przedstawionej przez powoda umowy z dnia 26 kwietnia 2015 roku, zaś twierdzenia pozwanej odnośnie ustaleń między stronami odmiennymi od treści dokumentu umowy zostały udokumentowane w piśmie z 10 lipca 2015 roku.

Na marginesie wskazać należy, iż pozwana nie wykonała należycie zobowiązania sądu do wykazania niemożności stawiennictwa na rozprawie 7 czerwca 2018 roku, na którą została wezwana do osobistego stawiennictwa (pod rygorem oddalenia wniosku o przesłuchanie pozwanej w drodze pomocy prawnej i uznania jej nieobecności za nieusprawiedliwioną i pominięcia dowodu z jej przesłuchania) tj. co prawda złożyła dokumentację lekarską na potwierdzenie, że jej mąż wymaga stałej opieki osób trzecich, lecz nie wskazała, jaki ma być to rodzaj opieki tj. czy pielęgniarskiej czy tez osoby niewykwalifikowanej takiej jak domownik, a także czy posiada dorosłe dzieci zamieszkałe w pobliżu miejsce zamieszkania pozwanej i przyczyn, z jakich osoby te nie mogłyby jej zastąpić w opiece nad mężem.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo w zasługiwało jedynie na częściowe uwzględnienie.

Podstawę roszczenia powódki o zapłatę kwoty 8.610,00 zł stanowił art. 659 § 1 k.c.,zgodnie z którym umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Między stronami sporna była forma i treść umowy. Zgodnie z ciężarem dowodu wynikającym z art. 6 k.c. wykazanie tych okoliczności spoczywało na powódce.

Powódka powoływała się na zawarcie z pozwaną pisemnej umowy z 26 kwietnia 2015 roku, dołączając do pozwu dokument na ww. okoliczność. Pozwana podnosiła, że nie podpisywała przedłożonej przez powódkę umowy. Przeprowadzone postępowanie dowodowe, a w szczególności opinia biegłego grafologa, potwierdziły zarzut pozwanej. W takiej sytuacji uznać należało, że strony nie zawarły umowy w formie pisemnej stosownie do art. 78. § 1 k.c. w brzmieniu obowiązującym w dacie zawierania umowy. Przepis ten do zachowania pisemnej formy czynności prawnej wymagał bowiem złożenia własnoręcznego podpisu na dokumencie obejmującym treść oświadczenia woli, a do zawarcia umowy - wymianę dokumentów obejmujących treść oświadczeń woli, z których każdy jest podpisany przez jedną ze stron, lub dokumentów, z których każdy obejmuje treść oświadczenia woli jednej ze stron i jest przez nią podpisany. W konsekwencji uznać należało, że strony łączyła ustna umowa najmu. Powódka zarzucała, że mimo, że pozwana twierdziła, że nie podpisała umowy z dnia 26 kwietnia 2015 roku, to w treści korespondencji między stronami powoływała się na ta umowę, podając jej konkretne zapisy, w związku z czym należy przyjąć, iż ustna umowa najmu odpowiadała treścią dokumentowi z 26 kwietnia 2015 roku przedłożonemu przez powódkę. Zarzut ten nie był jednak do końca zasadny zasadny, gdyż w piśmie z 10 lipca 2015 roku pozwana - dokonując wypowiedzenia umowy dnia 26 kwietnia 2015 roku w zakresie § 2 i § 6 umowy - wskazywała bowiem na odmienne, ustne ustalenia, w stosunku do treści projektu pisemnej umowy dostarczonej przez przedstawiciela pozwanej, a w szczególności w zakresie dotyczącym urządzenia do zabudowy zbijak. Biorąc to pod uwagę sąd uznał za niewiarygodne zeznania świadka K. W., w zakresie w jakim twierdził, że pozwana zaakceptowała telefonicznie w całości ofertę powódki o treści jak w projekcie umowy z 26 kwietnia 2015 roku. Gdyby strony nie dokonały ustaleń podnoszonych przez pozwaną w piśmie z 10 lipca 2015 roku (czynsz za urządzenie zbijak w kwocie 400,00 zł netto, a nie 2000,00 zł miesięcznie, naliczany od czerwca 2015 roku), to logicznym byłoby, że w odpowiedzi na to pismo powódka zakwestionowałaby tak istotna okoliczność jak czynsz i początek jego naliczania, a tymczasem w piśmie z dnia 16 lipca 2015 roku (k. 34) powódka odniosła się wyłącznie do tego, że brak jest możliwości częściowego wypowiedzenia umowy najmu zawartej na czas określony. Mając to na uwadze sąd przyjął, iż czynsz za wynajem koperki hydraulicznej i pojazdu moonwalker wynosił po 269,00 zł miesięcznie brutto , step pera 90 i steppera 90 po 246,00 zł miesięcznie brutto, a zbijaka – 492,00 zł brutto (zamiast 2.460,00 zł brutto) oraz, że opłata za trzy ostatnie urządzenia naliczana miała być dopiero od 1 czerwca 2015 roku. Na marginesie wskazać można dodatkowo, że różnice w wartości każdego z tych urządzeń wskazane w dokumencie z 26 kwietnia 2015 roku nie uzasadniają ceny najmu zbijaka za kwotę 2.000,00 zł netto tj. za cenę 10 lub 6 wyższą w stosunku do pozostałych urządzeń, zaś powódka nie podejmowała natomiast w procesie żadnych prób wyjaśnienia tej okoliczności.

W konsekwencji powódka była uprawniona do żądania tytułem czynszu najmu kwot uwzględniających powyższe ustalenia. I tak jeżeli chodzi o:



fakturę nr (...) z 15 maja 2015 roku zamiast kwoty 3.198,00 zł uprawniona była do żądania kwoty 738,00 zł,



fakturę nr (...) z 15 czerwca 2015 roku zamiast kwoty 3.690,00 zł uprawniona była do żądania kwoty 1.722,00 zł,



fakturę nr (...) z 14 lipca 2015 roku na kwotę 369,00 zł uprawniona była do żądania kwoty 369,00 zł (nie była kwestionowana, dotyczyła zakupu piłeczek do jednego z urządzeń),



fakturę nr (...) z 15 lipca 2015 roku zamiast kwoty 3.690,00 zł uprawniona była do żądania kwoty 1.722,00 zł,



fakturę nr (...) z 15 czerwca 2015 roku zamiast kwoty 3.690,00 zł uprawniona była do żądania kwoty 1.722,00 zł.

Pozwana zapłaciła powódce 10 lipca 2015 roku kwotę 4.428,00 zł zaznaczając, iż należy ją zaliczyć na poczet faktur nr (...) z wyłączeniem należności za najem zbijaka, co korelowało z treścią pisma pozwanej z 10 lipca 2015 roku (k.19). Zgodnie z art. 451. § 1 k.c. powyższą wpłatę należało zaliczyć na poczet faktury nr (...) – co do kwoty 738,00 zł i na poczet faktury nr (...) co do kwoty 1.230,00 zł. Tymczasem powódka zaliczyła ww. wpłatę w sposób nieuprawniony na poczet należności z faktury nr (...) co do kwoty 738,00 zł, a na poczet faktury nr (...) – co do kwoty 3.690,00 zł (k.13). Następnie pozwana zapłaciła powódce 20 sierpnia 2015 roku kwotę 1.599,00 zł zaznaczając, iż należy ją zaliczyć na poczet faktury nr (...) i oraz opłaty za lipiec w kwocie 1.230,00 zł (k. 20). Powódka rozliczyła wpłatę zgodnie z dyspozycją pozwanej tj. na poczet faktury (...) roku w całości i na poczet faktury nr (...) roku – co do kwoty 1.230,00 zł (k. 13).

Powyższe wpłaty pozwanej wyczerpały należności powódki wynikające z faktur nr (...), przy czym po stronie powódki pozostała nierozliczona nadpłata w kwocie 2.460,00 zł.

Pozwana nie uiściła należności za sierpień 2015 opisanej w fakturze (...) oraz należności za wrzesień i października 2015 roku opisanych w nocie (...) podnosząc, iż nie była zobowiązana do uiszczania dalszego czynszu wobec wypowiedzenia umowy i zwrotu urządzeń. Odnośnie tej kwestii wskazać należało, że wbrew twierdzeniom pozwanej umowa najmu zawarta między stronami nie uległa rozwiązaniu na skutek wypowiedzenia pozwanej z 10 lipca 2015 roku. Strony zawarły umowę najmu na czas określony od maja do października 2015 roku (pozwana nie kwestionowała tej okoliczności), zaś pozwana nie powoływała się na to, by w ustnej umowie strony określiły sytuacje umożliwiające pozwanej przedterminowe zakończenia najmu. W związku z powyższym, na zasadzie art. 673. § 3 k.c. a contrario dokonane przez pozwaną wypowiedzenie było bezskuteczne. W konsekwencji należało przyjąć iż umowa trwała nadal, a wygasła z dniem 31 października 2015 roku tj. z upływem czasu na jaki został zawarta. W efekcie pozwana zobowiązana była do zapłaty czynszu najmu za sierpień, wrzesień i październik 205 roku w kwocie po 1.230,00 zł miesięcznie (po 369,00 zł za koparkę hydrauliczną i pojazd moonwalker, po 246,00 zł za stepper 60 i stepper 90 oraz 492,00 zł za zbijak), łącznie 3.690,00 zł. Bez znaczenia pozostawał, że w tym czasie pozwana faktycznie nie korzystała z urządzeń, gdyż zwrot urządzeń nastąpił na skutek decyzji pozwanej, a powódka pozostawała w gotowości do spełnienia świadczenia, wynikającego z umowy.

Powódka domagała się również zasadzenia kwoty 6.000,00 zł tytułem szkody powstałej po jej stronie w wyniku stwierdzonych przy zwrotnym odbiorze urządzeń. Pozwana kwestionowała odpowiedzialność za szkodę oraz jej wysokość. W ocenie Sądu powódka nie wykazała istnienia przesłanek określonych w art. 471 k.c. tj. faktu wyrządzenia szkody z winy pozwanej oraz wysokości szkody. Na potwierdzenie zaistnienia szkody przedstawiła jedynie protokołu odbioru urządzeń od kuriera opisujących stan maszyn przy odbiorze (w sprawie nie wykazano jaki był stan w dacie przekazania urządzeń powódce, oględziny po zwrocie były dokonywany były bez udziału pozwanej, nie przedstawiono żadnej dokumentacji zdjęciowej na potwierdzenie stanu maszyn w chwili przekazania i zwrotnego odbioru), natomiast wysokość szkody miała udowadniać jedynie nota księgowa, z której nie wynika na jakiej podstawie, w jaki sposób i w odniesieniu do którego z urządzeń kwota odszkodowania została wyliczona.

Mając na uwadze powyższe ustalenia faktyczne, na podstawie art. 659 k.c., Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 3.690,00 zł tytułem czynszu najmu za sierpień, wrzesień i październik 2015 roku. O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 k.c.

W pozostałym zakresie, powództwo należało oddalić jako bezzasadne.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 100 zd. 1 k.p.c. dokonując ich stosunkowego rozdzielenia między stronami biorąc pod uwagę wynik sprawy.

Poniesione przez strony koszty procesu obejmowały łącznie 6.475,00 zł, z czego:



powód poniósł 3.458,00 zł (1.041,00 zł – tytułem opłaty stosunkowej od pozwu, 2.400,00 zł – tytułem wynagrodzenia pełnomocnika obliczonego zgodnie z § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu, 17,00 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa,



pozwany poniósł – 3.017,00 zł (2.400,00 zł – tytułem wynagrodzenia pełnomocnika obliczonego zgodnie z § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu), 17,00 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz 600,00 zł tytułem wynagrodzenia biegłego.

Powódka wygrała sprawę jedynie w ok. 182% (z żądanej kwoty 20.806,00 zł należności głównej zasądzono na jego rzecz kwotę 3.690,00 zł), zatem winien ponieść koszty procesu w zakresie oddalonego powództwa 82% z 6.475,00 zł = 5.309.50 zł), a pozwana w pozostałym zakresie (18% z 6.475,00 zł = 1.165,50 zł). Dokonując rozliczenia kosztów należnych i poniesionych Sąd zasądził zatem od powódki na rzecz pozwanej kwotę 1.851,50 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

W związku z faktem, iż wynagrodzenie biegłego w niniejszej sprawie wyniosło łącznie 760,47 zł, a zaliczka uiszczona przez pozwaną – 800,00 zł, Skarb Państwa poniósł tymczasowo koszty sądowe w kwocie 160,47 zł, które podlegały rozliczeniu w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie. Na zasadzie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005 roku w zw. z art. 100 zd. 1 k.p.c., Sąd nakazał zatem pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Rybniku tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych od powódki kwotę 131,59 zł (82% z 160,47 zł), a od pozwanego kwotę 28,88 zł (18% z 160,47zł).

SSR Justyna Wyrwas - Oliwkiewicz