Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Rybniku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

21 kwietnia 2022 roku

Sąd Rejonowy w Rybniku, V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sonia Lasota - Zawisza

Sędziowie/Ławnicy: -/-

Protokolant : osobiście

po rozpoznaniu 21 kwietnia 2022 roku w Rybniku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy A. N.

przeciwko Wojewódzkiemu Zespołowi do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) w K.

o ustalenie stopnia niepełnosprawności

na skutek odwołania A. N.

od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) w K.

z dnia 17 sierpnia 2020 roku, sygn. (...)

1.  oddala odwołanie;

2.  przyznaje od Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Rybniku) adwokatowi M. K. kwotę 221,40 zł (dwieście dwadzieścia jeden złotych 40/100) w tym 23% VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu.

Sygn. akt V U 265/20

UZASADNIENIE

Orzeczeniem z 17 sierpnia 2020 roku, znak (...), Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) utrzymał w mocy orzeczenie Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w R. z 8 czerwca 2020 roku, znak (...) wobec odwołującej A. N.. W uzasadnieniu WZON wskazał, iż PZON prawidłowo zaliczył odwołującą do osób niepełnosprawnych w stopniu umiarkowanym i właściwie określił dotyczące jej wskazania. WZON zaznaczył, że nie wymaga w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji, co uzasadniałoby zaliczenie do znacznego stopnia niepełnosprawności.

vide: akta WZON

Odwołująca wniosła o zmianę orzeczenia poprzez zaliczenie jej do osób niepełnosprawnych w stopniu znacznym. W uzasadnieniu opisała przebieg choroby oraz komplikacje występujące po przeprowadzonych operacjach. Odwołująca dodała, że z uwagi na stan zdrowia musi liczyć na pomoc innych osób. Wskazała przy tym, że nie jest w stanie podejmować większego wysiłku, a z uwagi na usunięte węzły chłonne może podnosić ciężary jedynie do 2 kg. Odwołująca zaznaczyła też, że bardzo szybko się męczy oraz odczuwa ciągły ból prawej ręki oraz barku, kręgosłupa i kolan.

vide:3-5

W odpowiedzi na odwołanie WZON wniósł o jego oddalenie i potrzymał wcześniejsze twierdzenia.

vide: k.21-21v.

Sąd ustalił co następuje:

Orzeczeniem z 8 czerwca 2020 roku, znak (...), Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w R. zaliczył odwołującą A. N. do osób niepełnosprawnych w stopniu umiarkowanym (...) ze wskazaniem symbolu przyczyny niepełnosprawności (...). WZON wskazał, że odwołująca jest zdolna do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej (pkt 1), wymaga konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne ułatwiające funkcjonowanie danej osoby (pkt 5), wymaga korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji (pkt 6).

Dowód: akta WZON: orzeczenie PZON z 8.06.2020r.

Orzeczeniem z 17 sierpnia 2020 roku, znak (...), Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) utrzymał w mocy orzeczenie Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w R. z 8 czerwca 2020 roku, znak (...).

Dowód: akta WZON: orzeczenie WZON z 17.08.2020r.

U odwołującej stwierdzono raka piersi prawej (...), stan po amputacji piersi z rekonstrukcją oraz linfadenektomii, stan po radioterapii, stan po usunięciu implantu i wstawieniu espandera (maj 2020r.), stan po usunięciu espandera (lipiec 2020r.), hormonoterapię w trakcie. Leczenie agresywne onkologiczne zakończono w 2019 roku. Nietolerancja materiału z powodu których jest wykonany implant piersi nie uzasadnia zaliczenia odwołującej do osób niepełnosprawnych w stopniu znacznym. Zabiegi usunięcia implantów są przyczyną czasowej niezdolności do pracy, lecz nie czynią odwołującej niezdolnej do samodzielnej egzystencji. Występowanie u ubezpieczonej dolegliwości bólowych kostno-mięśniowych nie uzasadnia zaliczenia odwołującej do osób niepełnosprawnych w stopniu znacznym.

U odwołującej występuje naruszona sprawność organizmu. Odwołująca jest zdolna do wykonywania zatrudnienia na stanowisku pracy przystosowanym odpowiednio do potrzeb i możliwości wynikających z niepełnosprawności, wymaga w celu pełnienia ról społecznych częściowej lub okresowej pomocy innej osoby w związku z ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji.

Powyższe uzasadnia zaliczenie odwołującej do osób niepełnosprawnych w stopniu umiarkowanym.

Dowód: dokumentacja medyczna k.6-10, k.41-42, k.77 i k.107-110, opinia biegłej z zakresu onkologii I. G. k.36-38, opinia podstawowa i uzupełniająca biegłego z zakresu onkologii B. P. k.67-68 i k. 86

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci w/w dokumentów, które Sąd uznał za wiarygodne, wzajemnie ze sobą korelujące i rzeczowe, a także w oparciu o dowód z opinii biegłej z zakresu onkologii I. G. oraz z opinii podstawowej i uzupełniającej biegłego z zakresu onkologii B. P., które wraz z dowodami z dokumentów tworzą wyrazisty obraz całości sprawy.

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 4 ust 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 511 ze zm.) do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji (ust.1). Niezdolność do samodzielnej egzystencji oznacza naruszenie sprawności organizmu w stopniu uniemożliwiającym zaspokajanie bez pomocy innych osób podstawowych potrzeb życiowych, za które uważa się przede wszystkim samoobsługę, poruszanie się i komunikację (ust.4). Do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych (art. 4 ust. 2 ww. ustawy).

Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, iż zaskarżone orzeczenie w sposób prawidłowy stwierdzało niepełnosprawność odwołującej oraz uwzględniało wszystkie dotyczące jej wskazania.

Odwołująca jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym, jest zdolna do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej, jej dolegliwości i dysfunkcje mogą być kompensowane poprzez okresową pomoc innych osób. Odwołująca wymaga pomocy innych osób w pewnych czynnościach ale nie stałej opieki. Odwołująca w zakresie niezbędnym jest samodzielna i nie wymaga stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby. Występujące o odwołującej bóle kostno-mięśniowe oraz nietolerancja materiału, z którego wykonane są implanty piersi nie uzasadniają zaliczenia odwołującej do znacznego stopnia niepełnosprawności.

Ustalając stopień niepełnosprawności odwołującej, Sąd podzielił opinię biegłej z I. G. oraz opinię biegłego B. P.. Opinie zostały sporządzone przez osoby będące specjalistami z zakresu onkologii. Podkreślenia wymaga, że do ostatniej opinii uzupełniającej sporządzonej przez biegłego B. P. strony nie wniosły zastrzeżeń.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie przywołanych przepisów oraz art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. Sąd w pkt 1 oddalił odwołanie.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze Sąd przyznał od Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Rybniku) adwokatowi M. K. kwotę 221,40 zł w tym 23% VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu.

Sędzia Sonia Lasota-Zawisza