Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Rybniku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

14 października 2024 roku

Sąd Rejonowy w Rybniku, V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Wiesław Jakubiec

Protokolant : osobiście

po rozpoznaniu 14 października 2024 roku w Rybniku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z odwołania K. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P.

z dnia 28 lutego 2024 roku, nr (...)

o zasiłek chorobowy

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu K. G. prawo do zasiłku chorobowego za okres od 20 stycznia 2024 roku do 9 lutego 2024 roku.

Sędzia Wiesław Jakubiec

Sygn. akt V U 82/24

UZASADNIENIE

Decyzją z 28 lutego 2024 roku, nr (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. odmówił ubezpieczonemu K. G. prawa do zasiłku chorobowego za okres od 20 stycznia 2024 roku do 9 lutego 2024 roku. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że ubezpieczony był w okresie od 20 stycznia 2024 roku do 9 lutego 2024 roku był niezdolny do pracy z powodu choroby, a w okresie od 26 stycznia 2024 roku do 6 lutego 2024 roku przebywał na wakacjach w Meksyku. Wskazał, że wykorzystywane przez ubezpieczonego zwolnienia lekarskiego było wykorzystywane niezgodnie z jego przeznaczeniem, w związku z czym ubezpieczony nie ma prawa do zasiłku chorobowego.

W odwołaniu od decyzji ubezpieczony wniósł o jej zmianę i przyznanie prawa do zasiłku chorobowego za okres od 20 stycznia 2024 roku do 9 lutego 2024 roku. W uzasadnieniu wskazał, że leczył się psychiatrycznie z uwagi na traumatyczne i nieprzyjemne zachowanie jego żony, która naruszała mir domowy ubezpieczonego po rozstaniu małżonków. Wskazał, że otrzymał od lekarza psychiatry rekomendację zmiany otoczenia i zalecenie wyjazdu poza miejsce zamieszkania w celu redukcji stresu i ograniczenia awantur żony. Dodał, że pobyt w Meksyku podyktowany był faktem, że znajdował się tam ośrodek medytacji, oddychania, leczenia traum i stresów. Według ubezpieczonego wyjazd do Meksyku był uzasadniony i zgodny z zaleceniem lekarza.

W odpowiedzi na odwołania organ rentowy wniósł o ich oddalenie, zasądzenie kosztów postępowania i podtrzymał wcześniejsze twierdzenia.

Sąd ustalił co następuje:

Ubezpieczony K. G. był zatrudniony w (...) sp. z o.o. na stanowisku kierownika działu transportu (...) i z tego tytułu podlegał ubezpieczeniom społecznym.

Ubezpieczony w okresie od 20 stycznia 2024 roku do 9 lutego 2024 roku był niezdolny do świadczenia pracy w powodu zaburzeń adaptacyjnych.

Schorzenie to było spowodowane zachowaniem żony ubezpieczonego – M. G.. Ubezpieczony wskutek złożenia pozwu rozwodowego, doświadczył traumatycznych i nieprzyjemnych zachowań M. G.. Zachowania te polegały m.in. na oskarżaniu ubezpieczonego o molestowaniu ich córki, nagrywaniu i udostępnianiu terapii u psychoterapeuty ubezpieczonego, wysyłaniu donosów do pracodawcy ubezpieczonego, skutek których z ubezpieczonym został rozwiązany stosunek pracy, niszczenie mienia, naruszania miru domowego, zleceniu odkręcenia kół w samochodzie, w wyniku którego ubezpieczony uległ wypadkowi, obrażania i poniżania w obecności bliskich i dzieci, a także zlecenia detektywowi śledzenia ubezpieczonego. W skutek powyższych zachowań, toczą się postępowania karne wobec M. G.. W grudniu 2023 roku M. G. zostawiła ubezpieczonemu i dzieciom list pożegnalny chcąc dokonać próby samobójczej.

Ubezpieczony leczył się u lekarza psychiatry M. K. w okresie od 17 listopada 2023 roku do 8 marca 2024 roku. Lekarz ten zalecił ubezpieczonemu wyjazd wyjazdu poza jego miejsce zamieszkania w celu redukcji stresu i uniknięcia awantur żony. Ubezpieczony poinformował o tym fakcie pracowników ZUS. Ubezpieczony wybrał Meksyk, gdyż często tam przebywał, z uwagi na fakt, że znajdował się tam ośrodek medytacji, oddychania, leczenia traum i stresów, który był prowadzony przez jego byłego partnera biznesowego.

Ubezpieczony od 26 stycznia 2024 roku do 6 lutego 2024 roku przebywał w Meksyku w Centrum Medytacji i Leczenia Traum w T., w którym chodził na zabiegi, medytację, flowting, masaże, jogę. Ubezpieczony dużo także spacerował. Ubezpieczony przyjmował też leki psychotropowe.

M. G., wiadomością mailową z 8 lutego 2024 roku, złożyła do ZUS donos, w którym wskazała, że ubezpieczony w okresie od 26 stycznia 2024 roku do 6 lutego 2024 roku przebywa podczas zwolnienia lekarskiego na wakacjach w Meksyku.

Decyzją z 28 lutego 2024 roku, nr (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. odmówił ubezpieczonemu prawa do zasiłku chorobowego za okres od 20 stycznia 2024 roku do 9 lutego 2024 roku.

Ubezpieczony przebywając na wyjeździe w Meksyku w okresie od 26 stycznia 2024 roku do 6 lutego 2024 roku wykorzystywał zwolnienie lekarskie w sposób zgodny z jego celem, tj. w ramach procesu leczenia i rekonwalescencji. Pobyt w Centrum Medytacji i Leczenia Traum w T. przyśpieszył odzyskanie zdolności do pracy, gdyż ubezpieczony planował rozpoczęcie pracy u nowego pracodawcy (...) Spółce (...) od 1 sierpnia 2024 roku na stanowisku menadżerskim i tak też się stało.

Dowód: akta organu rentownego: korespondencja mailowa, kserokopia rozmów ubezpieczonego z córką, kserokopia zdjęć, decyzja ZUS z 28.02.2024 r., nadto w aktach sprawy dokumentacja medyczna k. 4, wezwanie do zaprzestania dóbr osobistych k. 5, zawiadomienie KMP k. 5v, zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa k. 6, k. 8v, pismo dotyczące Niebieskiej Karty k. 6v, porozumienie stron k. 7, k. 8, donos z 12.09.2023 r. k. 7v, harmonogram zajęć k. 9-9v, opinia lekarza psychiatry k. 16-18, wypis ze szpitala k. 19, dokumentacja cywilna i karna związana ze sprawami między ubezpieczonym a jego żoną k. 20-44, przesłuchanie ubezpieczonego k. 61-61v, opinia biegłego z zakresu psychiatrii T. M. k. 68-68v

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci w/w dokumentów, które Sąd uznał za wiarygodne, wzajemnie ze sobą korelujące i rzeczowe, a także w oparciu o przesłuchanie ubezpieczonego i opinię biegłego z zakresu psychiatrii T. M., które wraz z dowodami z dokumentów tworzyły spójny i logiczny obraz przedstawiający stan faktyczny sprawy.

Sąd zgodnie z art. 235 ^{( 2 )}§1 pkt 2 i 5 k.p.c. pominął dowód z akt sprawy (...) i (...) Prokuratury Rejonowej w R. oraz pominął dowód z akt sprawy (...) i (...) Sądu Okręgowego w R.. Sąd pominął powyższe dowody z uwagi, iż sprawa została w całości wyjaśniona w oparciu o dołączoną do sprawy dokumentację medyczną, dokumentację z postępowania karnego i cywilnego ubezpieczonego, przesłuchania ubezpieczonego i opinię biegłego, które były wystarczające w celu rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, ponadto dowody te służyłby jedynie przedłużeniu się postępowania.

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Jak stanowi przepis art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego (Dz,. U. z 2021 r. poz. 1133) w razie choroby i macierzyństwa zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego.

Zgodnie z art. 68 ww. ustawy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz płatnicy składek, o których mowa w art. 61 ust. 1 pkt 1, są uprawnieni do kontrolowania ubezpieczonych co do prawidłowości wykorzystywania zwolnień od pracy zgodnie z ich celem oraz są upoważnieni do formalnej kontroli zaświadczeń lekarskich.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ww. ustawy, ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia.

Sąd podzielił stanowisku Sądu Najwyższego, który wskazał, że regulacja z art. 17 ust. 1 ustawy z 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa nie jest oparta na egzemplifikacji przypadków, w których ubezpieczony traci prawo do zasiłku chorobowego. Nie można więc przyjąć, że każdy wyjazd za granicę w okresie niezdolności do pracy oraz każda podróż samolotem pozbawia ubezpieczonego prawa do zasiłku, gdyż tak stanowcza (kategoryczna) norma z tej regulacji nie wynika. Innymi słowy nie każda podróż samolotem i pobyt za granicą są równoznaczne z wykorzystywaniem zwolnienia lekarskiego w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia. Ustawa nie stanowi wszak wprost, że w takiej sytuacji ubezpieczony traci prawo do zasiłku. Wyjątek od zasady prawa do zasiłku w okresie chorobowej niezdolności do pracy wynika zatem z wykładni i stosowania art. 17 ust. 1 ustawy w indywidualnej sprawie ubezpieczonego. (Wyrok SN z 17.01.2024 r., sygn. I USKP 93/22)

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż ubezpieczony nie utracił prawa do zasiłku chorobowego za okres wskazany w decyzji.

Przeprowadzone postępowanie wykazało, że ubezpieczony był niezdolny do pracy w okresie od 20 stycznia 2024 roku do 9 lutego 2024 roku z powodu zaburzeń adaptacyjnych. Zaburzenia te były spowodowane zachowaniem i postępowaniem jego żony, która dowiedziała się, że ubezpieczony chce się z nią rozwieźć. Ubezpieczony leczył się więc u lekarza psychiatry, który polecił mu zmianę otoczenia w celu rekonwalescencji. Ubezpieczony nie mógł więc przebywać na zwolnieniu lekarskim w Polsce, gdyż był śledzony przez detektywów na zlecenie jego żony. Ponadto ubezpieczony był nękany, dlatego też zdecydował, że pojechać do Meksyku, gdyż było to miejsce gdzie często wcześniej wyjeżdżał i gwarantowało mu spokój i rehabilitację. Jego znajomy posiada tam ośrodek medytacji, oddychania, leczenia traum i stresów. Ubezpieczony przebywając na wyjeździe w Meksyku w okresie od 26 stycznia 2024 roku do 6 lutego 2024 roku wykorzystywał zwolnienie lekarskie w sposób zgodny z jego celem, tj. w ramach procesu leczenia i rekonwalescencji. Pobyt w Centrum Medytacji i Leczenia Traum w T. przyspieszył odzyskanie zdolności do pracy, gdyż ubezpieczony pracę u nowego pracodawcy- (...) Spółka (...) od 1 sierpnia 2024 roku na stanowisku menadżerskim. Ubezpieczony prawidłowo zinterpretował zawarte w dokumentacji sporządzonej przez lekarza psychiatrę zalecenia zmiany miejsca pobytu, przynajmniej okresowo ze względu na nachodzenie przez żonę. Zalecenia zmiany miejsca pobytu wydane przez lekarza było w pełni uzasadnione, a ubezpieczony podejmując decyzję o wyjeździe do ww. miejsca powrócił do zdrowia.

Ustalając te okoliczności Sąd w pełni podzielił opinię biegłego z zakresu psychiatrii jako sporządzoną przez osobę posiadającą wysokie kwalifikacje, będącą specjalistą w dziedzinie schorzeń występujących u ubezpieczonego. Podkreślenia przy tym wymaga, że żadna ze stron nie kwestionowała niniejszej opinii.

Mając na uwadze powyższe, Sąd działając na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu K. G. prawo do zasiłku chorobowego za okres od 20 stycznia 2024 roku do 9 lutego 2024 roku.

Sędzia Wiesław Jakubiec