Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Rybniku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

3 lutego 2021 roku

Sąd Rejonowy / Okręgowy w Rybniku V Wydział

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Wiesław Jakubiec

Sędziowie

Ławnicy: Teresa Pieczka, Magdalena Święty

Protokolant: sekretarz sądowy Izabela Niedobecka-Kępa

przy udziale ./.

po rozpoznaniu 3 lutego 2021 roku w Rybniku

na rozprawie

sprawy z powództwa B. J.

przeciwko (...) Sp. z o.o. w R.

o odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę

1.  zasądza od pozwanej (...) Sp. z o.o. w R. na rzecz powoda B. J. kwotę 35.928,80 zł (trzydzieści pięć tysięcy dziewięćset dwadzieścia osiem złotych 80/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 3 lipca 2019 roku tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę ,

2.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.180 zł (tysiąc sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów w tym 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

3.  wyrokowi w pkt. 1 co do kwoty 11.976,27 zł ( jedenaście tysięcy dziewięćset siedemdziesiąt sześć złotych 27/100 ) nadaje rygor natychmiastowej wykonalności,

4.  nakazuje pobranie od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa ( Sądu Rejonowego w Rybniku ) kwoty 796,44 zł ( siedemset dziewięćdziesiąt sześć złotych 44/100 ) tytułem zwrotu kosztów sądowych.

Sędzia Wiesław Jakubiec

Teresa Pieczka Magdalena Święty

sygn. akt P 652/18

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 20.12.2018 r. skierowanym przeciwko (...) sp. z o.o. w R. powód B. J. wniósł o uznanie za bezskuteczne wypowiedzenia z dnia 27.11.2018 r. warunków umowy o pracę i płacę podnosząc, że nie prawdziwa jest podana przyczyna wypowiedzenia bowiem nie brał udziału w procederze kradzieży mienia pozwanej ani nie miał w zakresie swoich obowiązków sprawowania ochrony nad mieniem pracodawcy. Dodał, że przyczyna wypowiedzenia została sformułowana bardzo lakonicznie i powód nawet nie wie kiedy miałby dopuścić do kradzieży. Wskazał, że zaproponowane nowe warunki pracy i płacy są nie do przyjęcia, nie odpowiadają kwalifikacją oraz doświadczeniu powoda i w jego ocenie są tylko nieuzasadnioną szykaną.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa podnosząc, że przyczyny wypowiedzenia są konkretne, prawdziwe i znane powodowi, a opierają się o zarzut nienależytego nadzoru nad podległymi pracownikami, co spowodowało, że nie zapobiegł w miesiącach X i XI 2018 r. kradzieżom mienia pozwanej przez pracowników. Pozwana uważa, że powód miał w zakresie obowiązków nadzór nad pracownikami, jak również miał wgląd w monitoring wizyjny oraz powinien współpracować z ochroną.

Na rozprawie w dniu 3.07.2019 r. powód zmodyfikował roszczenie żądając zasadzenia od strony pozwanej kwoty 35 928, 80 zł tytułem odszkodowania tytułem bezpodstawnego wypowiedzenia warunków umowy, z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od daty zmiany roszczenia.

Sąd ustalił:

Powód B. J. zatrudniony był w (...) sp. z o.o. w R. (zakład odzysku węgla) na podstawie umowy o pracę, najpierw od 15.01.2003 r. na okres próbny na stanowisko elektromonter/ płuczkarz, potem na czas nieokreślony od 1.04.2003 r. do 28.02.2011 r. na stanowisku kierownika zmiany, a od 1.03.2011 r. do 28.02.2019 r. na stanowisku kierownika zmiany i głównego energetyka.

Do zakresu obowiązków powoda jako kierownika zmiany należało m.in.: organizowanie procesu produkcji w taki sposób aby uzyskać maksymalne wydajności procesu, optymalne wskaźniki określające produkcję, prawidłową technologie produkcji oraz wykonywać inne zadania pośrednie wpływające na prawidłową pracę Zakładu, a do zadań powoda jako głównego energetyka należało m.in.: zarządzenie całokształtem spraw związanych z utrzymaniem urządzeń elektroenergetycznych oraz gospodarką energię elektryczną Zakładu.

Pozwana w związku z powzięciem informacji o podejrzeniu kradzieży mienia z terenu zakładu zleciła obserwacje terenu przez Biuro Detektywistyczne (...) R. O.. W czasie obserwacji ustalono, że w dniu 15.10.2018 r. około godziny 22:00 doszło do kradzieży 3 lub 4 worków węgla na szkodę pozwanej przez pracowników: T. P., M. T. i M. N.. Następnie w dniu 31.10.2018 r. ustalono, że ok. godziny 2:00 pracownicy T. P. i M. T. dokonali kradzieży nieustalonej ilości drewna, węgla i około 5-10 litrów paliwa. Pracownicy w toku wyjaśniającego postępowania wewnętrznego przyznali się do ww. czynów i zostały z nimi rozwiązane umowy bez wypowiedzenia z winy pracownika (w trybie art. 52 kp). Kierownikiem danej zmiany w obu tych dniach był powód. Dokonanie ww. kradzieży zajęło pracownikom kilka minut.

W dniu 30.11.2018 r. pozwana doręczyła powodowi wypowiedzenie warunków umowy o pracę dotyczącą stanowiska pracy oraz wynagrodzenia z zachowaniem 3 miesięcznego okresu wypowiedzenia. Nowym stanowiskiem pracy miało być: elektromonter/ płuczkarz, zmiana stawki wynagrodzenia na godzinowe: 26 zł brutto za godzinę + premia uznaniowa+ dodatek funkcyjny za pełnienie funkcji energetyka 13000 brutto miesięcznie. Jako przyczynę wypowiedzenia wskazano niedopełnienie obowiązków kierownika zmiany polegające na dopuszczeniu do kradzieży paliwa , węgla oraz drewna.

Powód w oświadczeniu z dnia 11.01.2019 r. nie wyraził zgody na proponowaną zmianę warunków.

Średnie wynagrodzenie powoda wynosiło 11976,27 zł.

Kontrolowania pracowników i pojazdów na terenie zakładu miała zewnętrzna firma ochroniarska. Na zmianie powoda było średnio 13 pracowników. Teren zakładu zajmuje obszar około 100 ha. Objazd samochodem zajmował około godziny i nie można było z jednego punktu kontrolować całego terenu gdyż był tam pagórki, hałdy. Samochód służbowy często ulegał awarii, wówczas trzeba było się poruszać na nogach. Było zamontowanych 7 stałych kamer, ale niektóre miejsca gdzie odbyły się kradzieże było poza ich zasięgiem. Obowiązki powoda zmuszały go cały czas przemieszczania się po terenie zakładu. Kierownictwo zakładu było informowane przez kierowników zmian o tym, że nie jest możliwe kontrolowanie całego terenu zakładu. Powód wywiązywał się starannie ze swoich obowiązków, również w zakresie dbałości o mienie pozwanego. Z zaleceń pozwanej jakie kierowała do powoda ( i innych kierowników zmian) wynikało, że głównym ich zadaniem jest utrzymanie ruchu zakładu, przygotowanie zakładu do uruchomienia, usuwanie awarii, planowanie remontów, czuwanie nad sprawnością urządzeń elektrycznych, wykonywanie pomiarów. Kontrola pracowników nie była priorytetem. Nikt nie uprzedził kierowników zmian o podejrzeniach kradzieży na terenie zakładu, aby sami mogli zwiększyć czujność.

Po stwierdzeniu przedmiotowych kradzieży zamontowano na ternie zakładu nowe kamery, zmieniono firmę ochroniarską, postawiono budynek z którego ochrona kontrolować zaczęła wjazdy i wyjazdy z terenu zakładu.

Wyrokiem nakazowym z dnia 18.11.2019 r. (w sprawie sygn. III W. 966/19) Sąd Rejonowy w Rybniku Wydział Karny uznał M. N. winnym tego, że w październiku 2018 r. dokonał na terenie pozwanej dwukrotnie kradzieży węgla o łącznej wadze 90 kg powodując straty u pozwanej w wysokości 15, 75 zł, a także uznał T. P. winnym tego, że dokonał na terenie pozwanej trzykrotnie kradzieży oleju napędowego w łącznej wysokości 25 litrów o wartości 100 zł oraz tego, że dokonał dwukrotnie kradzieży węgla o łącznej wadze 320 kg powodując straty u pozwanej w wysokości 56 zł.

Dowód : akta osobowe, w tym zakres obowiązków kierownika zmiany, zakres czynności głównego energetyka zakładu, wypowiedzenie warunków umowy, świadectwo pracy, oświadczenie powoda z dnia 11.01.2019 r., upoważnienie do przetwarzania danych osobowych, porozumienia zmieniające

Notatki ze spotkań: z 16.11.2018 r. k. 51, z 21.11.2018 r. k. 53-5; zawiadomienie o podejrzeniu przestępstwa z art. 278 , akta sprawy karnej, regulamin pracy k. 60, zaświadczenie o wynagrodzeniu k.195, zeznania świadków: M. K. k. 210v, S. K. k. 237v, M. N. k. 238, T. P. k. 238 v, J. Ż. k. 239 , K. K. k. 258, M. T. k. 259, zeznania na piśmie świadka P. S. (1) k. 304, przesłuchanie powoda k. 285v, przesłuchanie za pozwana G. D. k. 286, wyrok nakazowy SR w Rybniku z dnia 18.11.2019 r. (sygn. III W. 966/19)k. 263

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci ww. dokumentów, które Sąd uznał za wiarygodne, wzajemnie ze sobą korelujące i rzeczowe, a także o dowód z zeznań świadków i przesłuchania stron, które wraz z dowodami z dokumentów tworzą spójny i logiczny obraz przedstawiający stan faktyczny sprawy. Przy czym zeznania prezesa zarządu G. D. oraz zeznania świadka P. S. (1) Sąd uznał za wiarygodne w zakresie w jakim nie pozostają one w sprzeczności z pozostałym zebranymi w sprawie materiałem dowodowym. Wyżej wymienione osoby (w szczególności świadek P. S.) formułowali ocenne stwierdzenia niepoparte żadnymi faktami. Odpowiedzialność za zaistniałą sytuację zrzuciły ww. osoby na powoda i innych kierowników zmian w sytuacji gdy winna była de facto zła organizacja pracy w zakładzie za którą odpowiadają zarządzający zakładem oraz nie zapewnienie przez tychże zarządzających odpowiednich procedur, sprzętu i ludzi.

Sąd zważył:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Z mocy art. 42 kodeksu pracy przepisy o wypowiedzeniu umowy o pracę stosuje się odpowiednio do wypowiedzenia wynikających z umowy warunków pracy i płacy (§ 1). Wypowiedzenie warunków pracy lub płacy uważa się za dokonane, jeżeli pracownikowi zaproponowano na piśmie nowe warunki (§ 2). W razie odmowy przyjęcia przez pracownika zaproponowanych warunków pracy lub płacy, umowa o pracę rozwiązuje się z upływem okresu dokonanego wypowiedzenia. Jeżeli pracownik przed upływem połowy okresu wypowiedzenia nie złoży oświadczenia o odmowie przyjęcia zaproponowanych warunków, uważa się, że wyraził zgodę na te warunki; pismo pracodawcy wypowiadające warunki pracy lub płacy powinno zawierać pouczenie w tej sprawie. W razie braku takiego pouczenia, pracownik może do końca okresu wypowiedzenia złożyć oświadczenie o odmowie przyjęcia zaproponowanych warunków (§ 3).

Jak stanowi przepis art. 45 § 1 kp w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy – stosownie do żądania pracownika – orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu – o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu.

Na podstawie art. 36 § 1 kp okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest uzależniony od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy.

Jednocześnie, zgodnie z art. 30 § 3 kp oświadczenie każdej ze stron o wypowiedzeniu lub rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinno nastąpić na piśmie. Nadto, na mocy § 4 w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony lub o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy, a zgodnie z § 5 w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę lub jej rozwiązaniu bez wypowiedzenia powinno być zawarte pouczenie o przysługującym pracownikowi prawie odwołania do sądu pracy.

W niniejszej sprawie wypowiedzenie spełnia wszystkie wymogi formalne, wobec czego zasadne stało się jego zbadanie pod względem merytorycznym, tj. ustalenie jego zasadności. Ugruntowane orzecznictwo Sądu Najwyższego wskazuje, iż ocena zasadności wypowiedzenia umowy o pracę powinna być dokonywana przez sąd w granicach przyczyn podanych pracownikowi przez pracodawcę (zob. wyr. Sądu Najwyższego z dnia 10 listopada 1998 r., I PKN 434/98, OSN 1999/21/688). Pracodawca nie może w trakcie procesu przed sądem wykazać zasadności wypowiedzenia umowy o pracę w oparciu o inną przyczynę, niż wskazaną w wypowiedzeniu umowy o pracę (por. wyr. Sądu Najwyższego z dnia 19 lutego 1999 r., I PKN 571/98, OSN 2000/7/266 oraz podobnie wyr. Sądu Najwyższego z dnia 13 października 1999 r., I PKN 304/99, OSNP 2001/4/118). Według utrwalonego już stanowiska judykatury przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę wskazana pracownikowi musi być konkretna i rzeczywista (zob. wyr. Sądu Najwyższego z dnia 26 sierpnia 1999 r., I PKN 182/99, OSNP 2000/23/858; wyr. Sądu Najwyższego z dnia 4 grudnia 1997 r., I PKN 419/97, OSNP 1998/20/598).

Zdaniem sądu przyczyny podane przez pracodawcę w wypowiedzeniu zmieniającym warunki pracy i płacy są nieprawdziwe oraz bezzasadne.

Bezsprzecznym faktem, iż stwierdzone w październiku 2018 r. na terenie zakładu dwie kradzieże przez pracowników pozwanej miały miejsce na zmianie powoda. Jednakże powód mając na uwadze szeroki zakres obowiązków jakimi go pracodawca obciążył nie miał fizycznej możliwość zapobiec dokonanym kradzieżą. W ocenie Sądu przyczyną zaistniałej sytuacji była zła organizacja pracy w zakładzie za którą odpowiadają zarządzający zakładem oraz nie zapewnienie kierownikom zmian przez tychże zarządzających odpowiednich procedur, sprzętu i ludzi. Teren zakładu był zbyt rozległy aby kontrolować wszystko co się na nim dzieje. Zresztą zdaniem Sądu czynności kontrolne w zakresie mienia pozwanego głównie spoczywały na zewnętrznej firmie ochroniarskiej, która powinna mieć do tego celu odpowiednią kadrę pracowniczą i narzędzia. Strona pozwana de facto przyznała, że to inne okoliczności (niż postawa powoda) przyczyniły się zaistnienia kradzieży albowiem po stwierdzeniu faktu kradzieży zwolniono dyscyplinarnie zaangażowanych w kradzieże pracowników, wypowiedziano warunki pracy i płacy kierownikowi zakładu, zmieniona została firma ochroniarska, a nowej firmie postawiono budynek z którego kontrolować zaczęła wjazdy i wyjazdy z terenu zakładu, w tym ściśle kontrolować pracowników. Nadto zamontowano większą ilość kamer na terenie zakładu i przeprowadzono „rozmowy ostrzegawcze” z pracownikami. Powód wywiązywał się starannie ze swoich obowiązków, również w zakresie dbałości o mienie pozwanego. Pozwana nie wskazywała mu, że kontrola pracowników ma być jego priorytet, a według zaleceń pozwanej miał podczas zmiany (w tym nocnej) inne, liczne czasochłonne obowiązki. Na marginesie podkreślić należy, iż szkoda którą miałaby ponieść pozwana w wyniku kradzieży (jaką ustaliły organy ścigania) nie była znacząca. W toku postępowania nie potwierdziły się zarzuty, iż proceder kradzieży miał miejsce dużo wcześniej niż październik 2018 r. i że miał być dokonywany za milczącym przyzwoleniem kierowników zmian.

W tych okolicznościach należy uznać, że złożenie powodowi wypowiedzenia zmieniającego spowodowane było przyczyną nierzeczywistą i nieuzasadnioną, a sytuacja pracownicza powoda uległa znacznemu pogorszeniu.

Mając na uwadze powyższe rozważania faktyczne i prawne Sąd w pkt 1 sentencji wyroku zasądził na rzecz powoda odszkodowanie za rozwiązanie niezgodne z prawem umowy o pracę za wypowiedzeniem w wysokości trzy miesięcznego wynagrodzenia powoda (35.928,80 zł) i wyrokowi w pkt 1 co do kwoty 11.976,27 zł Sąd -zgodnie z art. 477 ² § 1 zd. 1 k.p.c. -nadał rygor natychmiastowej wykonalności.

Na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. i § 9 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokatów z dnia 22 października 2015r. (w brzmieniu obowiązującym w dacie wszczęcia postępowania,) zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1 180 zł tytułem zwrotu kosztów procesu , w tym 180 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego (pkt 3). Nadto nakazał pobranie od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa ( Sądu Rejonowego w Rybniku ) kwotę796,44 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu od której został zwolniony powód.