Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Rybniku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 września 2023r.

Sąd Rejonowy w Rybniku Wydział IV Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia SR Katarzyna Rybczyńska

Protokolant: Dorota Krupińska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 września 2023r. w R.

sprawy z powództwa małoletniej M. G. (1) działającej przez matkę M. Ł.

przeciwko A. G.

o podwyższenie alimentów

zasądza od pozwanego na rzecz małoletniej powódki alimenty w kwocie po 1700 zł (jeden tysiąc siedemset złotych) miesięcznie, płatne z góry począwszy od 23 listopada 2022 roku, do dnia 15-tego każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat, do rąk matki małoletniej powódki M. Ł., a to w miejsce alimentów zasądzonych na rzecz małoletniej powódki mocą wyroku Sądu Rejonowego
w R. z 28 marca 2013 roku, w sprawie o sygnaturze akt IV RC 631/12;

w pozostałej części powództwo oddala;

nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w Rybniku) kwotę 562,50 zł (pięćset sześćdziesiąt dwa złotych pięćdziesiąt groszy) tytułem części opłaty
od uiszczenia której małoletnia powódka była zwolniona z mocy prawa;

zasądza od pozwanego na rzecz powódki 2700 zł (dwa tysiące siedemset złotych) tytułem zwrotu części kosztów zastępstwa procesowego;

odstępuje od obciążania powódki kosztami procesu;

wyrokowi w punkcie 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

sygn. akt IV RC 569/22

UZASADNIENIE

wyroku z 28 września 2023 roku

Małoletnia powódka M. G. (1) działająca przez matkę M. Ł. domagała się podwyższenia alimentów od pozwanego A. G. ustalonych mocą wyroku Sądu Rejonowego
w R. z 28 marca 2013 roku w sprawie sygn. akt IV RC 631/12 z kwoty po 800 zł miesięcznie do kwoty po 2000 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu wskazano, że dotychczasowy obowiązek alimentacyjny został uregulowany mocą wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku z 28 marca 2013 roku w sprawie sygn. akt IV RC 631/12 na kwotę 800 zł miesięcznie. Małoletnia ma obecnie 10 lat. Od czasu ustalenia dotychczasowego obowiązku alimentacyjnego pozwanego na rzecz małoletniej powódki znacznie wzrosły koszty utrzymania dziecka. Wzrost kosztów utrzymania małoletniej związany jest między innymi z rozpoczęciem nauki w szkole podstawowej oraz uczestnictwem w zajęciach pozalekcyjnych. Obecnie usprawiedliwione potrzeby małoletniej stanowią wydatek rzędu 2600 zł miesięcznie. Matka małoletniej jest zatrudniona w charakterze asystentki stomatologicznej w (...) Stomatologia w Ż., otrzymując wynagrodzenie w wysokości 3000 zł. Poza wynagrodzeniem z tytułu umowy zlecenie matka małoletniej osiąga dochód z wynajmu mieszkania w wysokości 1000 zł miesięcznie. Pozwany jest zatrudniony jako górnik dołowy w KWK (...). Poza małoletnią powódką nie posiada innych dzieci. Nie utrzymuje kontaktu z małoletnią. Od narodzin do chwili obecnej ani razu nie zabrał małoletniej na wyjazd wakacyjny lub weekendowy. Nigdy nie zaproponował córce wspólnego spędzenia czasu. Pomimo zaproszenia pozwany nie wziął udziału w uroczystości komunijnej córki. W ciągu 10 lat życia dziecka, małoletnia tylko dwukrotnie przebywała u pozwanego. Poza przekazywaną kwotą alimentów, pozwany dodatkowo przekazał na rzecz córki kwotę 1600 zł w ramach prezentu komunijnego oraz 700 zł tytułem pokrycia kosztów obozu tanecznego. (k. 3-4v)

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa.

Uzasadniając swoje stanowisko wskazał, że żądanie strony powodowej jest wygórowane. Alimenty w dotychczasowej wysokości są wystarczające na zaspokojenie potrzeb małoletniej powódki. Pozwany kwestionuje koszty utrzymania małoletniej powódki, które zostały wskazane w treści pozwu jako znacząco zawyżone oraz częściowo nieudokumentowane. Wątpliwości pozwanego budzą koszty wyżywienia dziecka, mając na uwadze fakt, że małoletnia je obiady w szkole. Podniósł również fakt, że wydatki związane z wypoczynkiem małoletniej w żaden sposób nie są konsultowane z pozwanym. Ponadto zdaniem pozwanego matka małoletniej w sposób sztuczny generuje zawyżone koszty utrzymania córki, bowiem posiadając własne mieszkanie wynajmuje je osobom trzecim za kwotę 1000 zł miesięcznie, podczas gdy sama wynajmuje inne mieszkanie i ponosi koszt dwukrotnie wyższy. Pozwany chce spotykać się z córką, dotychczasowy brak kontaktu spowodowany jest utrudnieniami ze strony matki małoletniej. Pozwany wskazał nadto, że poza regulowanymi dotychczas alimentami przyczynia się do zaspokajania potrzeb małoletniej w postaci przekazywania na jej rzecz prezentów okolicznościowych. Pozwany otrzymuje wynagrodzenie za pracę w wysokości ok 6000 zł netto miesięcznie. Miesięczne koszty utrzymania pozwanego kształtują się na poziomie 2800 zł. Ponadto pozwany mieszka i pomaga swoim rodzicom, którzy wymagają jego opieki (k. 58-60).

Na rozprawie 28 września 2023 roku obie strony potrzymały swoje dotychczasowe stanowiska (k. 195v)

Sąd ustalił.

M. G. (1) urodziła się (...) w R. i pochodzi z nieformalnego związku (...) z pozwanym A. G..

Dotychczasowy obowiązek alimentacyjny pozwanego został ustalony na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku z 28 marca 2013 roku sygn. akt IV RC 631/12, w sprawie o ustalenie ojcostwa i roszczenia z tym związane, na kwotę po 800 zł miesięcznie począwszy od 1 lutego 2013 roku.

W dacie ustalenia dotychczasowego obowiązku alimentacyjnego małoletnia powódka miała ukończone 11 miesięcy. Uczęszczała do żłobka. Całkowity miesięczny koszt utrzymania małoletniej powódki stanowił kwotę około 1100-1050 zł miesięcznie. W tym czasie matka małoletniej nie pracowała. Decyzją Powiatowego Urzędu Pracy w R. została uznana za osobę bezrobotną. Przyznano jej prawo do zasiłku dla bezrobotnych w kwocie po 794,20 zł miesięcznie w okresie pierwszych trzech miesięcy i w kwocie po 623,60 zł miesięcznie w okresie kolejnych miesięcy posiadania prawa do zasiłku. Wcześniej była zatrudniona w cukierni jako przedstawiciel handlowy i zarabiała ok. 1.200 zł miesięcznie netto.

Pozwany w dacie orzekania był już zatrudniony w (...) SA w KWK (...), gdzie zarabiał 6.000 zł netto miesięcznie z uwzględnieniem wszystkich dodatków. Pozwany od 13 lipca 2012 roku dobrowolnie i regularnie łożył na utrzymanie małoletniej po 800 zł miesięcznie.

Dowód: odpis zupełny aktu urodzenia małoletniej k. 7-8 oraz akta IV RC 631/12 w szczególności: wyrok – k. 93 wraz z uzasadnieniem k. 97-102.

Małoletnia powódka ma obecnie 11 lat. Uczęszcza do VI klasy Szkoły Podstawowej.

Małoletnia mieszka wraz z matką i przyrodnim bratem. Miesięczne koszty mieszkaniowe przedstawiają się następująco: wynajem mieszkania – 2200 zł, media (woda, wywóz śmieci, prąd) - 400 zł. Łącznie 2900 zł, w przeliczeniu na osobę 866,66 zł.

Pozostałe miesięczne koszty utrzymania małoletniej przedstawiają się następująco:

- wyżywienie - 800 zł;

- obiady w szkole – 120 zł;

- odzież i obuwie - 300 zł;

- środki czystości i higieny osobistej – 150 zł;

- wizyty u dentysty – 100 zł;

- wizyty u podologa – 100 zł;

- zajęcia taneczne – 120 zł;

- zajęcia z siatkówki – 67 zł (800 zł rocznie);

- wypoczynek i rekreacja (kino, wyjazdy na narty) – 150 zł;

- kieszonkowe – 50 zł;

- ubezpieczenie – 55 zł;

- telefon z internetem – 60 zł;

- wyjazdy wakacyjne i ferie – 350 zł

Łącznie: ok. 2422 zł

Małoletnia trenuje siatkówkę oraz od 6 lat uczęszcza na zajęcia taneczne. Małoletnia ma możliwość wyjazdów na zagraniczne obozy taneczne. Jest to koszt ok. 3000 zł. W 2022 roku po raz pierwszy uczestniczyła w takim wyjeździe do Hiszpanii; w 2023r. z uwagi na brak środków finansowych nie wzięła
w nim udziału. Małoletnia bierze również udział w obozach sportowych. Koszt wyjazdu to 1100 zł. W tym roku w ramach wyjazdu wakacyjnego małoletnia wraz z matka oraz przyrodnim bratem odwiedzała rodzinę w Polsce. Koszt wyjazdu przypadający na małoletnią to 1500 zł.

Małoletnia jest dzieckiem ogólnie zdrowym, nie przyjmuje żadnych leków na stałe. Zdarza się, że ma bóle ucha. W bieżącym roku dwukrotnie chorowała. Jednorazowy koszt leków wynosił 20 zł. Ponadto w sierpniu 2023r. Roku podczas pobytu na obozie uległa wypadkowi - małoletnia straciła przytomność. Wraz z opiekunem obozu zgłosiła się na (...) w P., a następnie małoletnia miała kontrole lekarskie finansowane przez NFZ.

Matka małoletniej powódki ma obecnie 49 lat, z zawodu jest asystentką stomatologiczną. Poza małoletnią ma 16-letniego syna. Od stycznia 2023 roku nie pracuje zawodowo z uwagi na wygaśniecie poprzedniej umowy. Uprzednio była zatrudniona w gabinecie stomatologicznym na podstawie umowy o pracę na pełen etat. Jej wynagrodzenie wynosiło 3650 zł netto miesięcznie. Obecnie poszukuje pracy. Decyzją Prezydenta Miasta R. z 9 marca 2023 roku matka małoletniej od 1 marca 2023 roku została uznana za osobę bezrobotną. Pobiera zasiłek dla bezrobotnych w kwocie 1024 zł (przez pierwsze trzy miesiące była to kwota 1304 zł). Dorabia sprzątając mieszkania swoich znajomych. Z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie w kwocie ok. 500 zł miesięcznie. Nadto pobiera również świadczenie 500 plus na dzieci. Matka małoletniej jest właścicielką kawalerki. Z uwagi na mały metraż (26 m2) nie mieszka tam; mieszkanie wynajmuje osobom trzecim.

Dowód: potwierdzenia przelewów, rachunki i faktury – k. 17, k. 26-38, k. 131, k. 154-166, umowa (...) klubu sportowego (...) k. 10—12, k. 151-152, umowa uczestnictwa w zajęciach tanecznych – k. 13-16, oświadczenie o udziale małoletniej w zajęciach tanecznych – k. 18, k. 131, k. 153-153v, umowa zlecenie matki małoletniej – k. 19, umowa najmu mieszkania – k. 20-24, k. 144-148, protokół zdawczo-odbiorczy – k. 25, k. 149-150, decyzja Prezydenta Miasta R. w przedmiocie przyznania statusu osoby bezrobotnej i przysługującego zasiłku – k. 97, zeznanie podatkowe matki małoletniej powódki za rok 2022 – k. 98-107, zeznanie podatkowe matki małoletniej powódki za rok 2021 – k. 108-111, zeznanie podatkowe matki małoletniej powódki za rok 2020 – k. 112-119, historia operacji bankowych – k. 120-130v, zaświadczenie gabinetu podologicznego – k. 133, zawiadomienie o wypadku ucznia – k. 134-134v, historia zdrowia i choroby – k. 135-137, karta informacyjna leczenia szpitalnego – k. 138, karta kwalifikacyjna uczestnika wypoczynku – k. 139-139v, wyjaśnienie matki małoletniej odnośnie protokołu powypadkowego ucznia – k. 140, historia wizyt lekarskich – k. 141-142, zaświadczenie objęciu polisa ubezpieczeniową – k. 143, opinia szkoły podstawowej – k. 167, zeznania matki małoletniej powódki – k. 168v-169v..

Pozwany A. G. ma 49 lat, z zawodu jest górnikiem. Obecnie jest zatrudniony na KWK (...) w J.. W przeciągu ostatnich 6 miesięcy z tego tytułu osiągał wynagrodzenie w kwocie ok. 10500 zł netto miesięcznie, wliczając w to różnego rodzaju bonusy, premie, nagrody, a także deputat węglowy i tzw. czternastkę.

Pozwany, poza małoletnią powódką, nie ma nikogo na utrzymaniu. Mieszka wraz ze swoimi rodzicami w domu stanowiącym własność rodziców pozwanego. Opłaty mieszkaniowe tj. ogrzewanie (ok. 10000 zł rocznie), czy podatek od nieruchomości (1206 zł za rok 2022) pozwany dzieli z rodzicami. Pozwany pokrywa również swoją część kosztów związanych z modernizacją domu tj. wymianą okien oraz pieca.

Miesięczne koszty utrzymania pozwanego to:

- wyżywienie - 1000 zł;

- odzież i obuwie – 200 zł;

- środki czystości – 150 zł;

- ubezpieczenie samochodu – 193,33 zł (rocznie 2320 zł)

- paliwo - 350 zł;

- telefon - 45 zł;

- Internet 60 zł;

- prąd – 112 zł;

- woda – 63 zł;

- odpady komunalne – 25 zł;

Łącznie: ok. 2198,33 zł.

Pozwany nie utrzymuje kontaktu z małoletnią powódką. Nigdy nie złożył wniosku o ustalenie kontaktów
z małoletnią. Obecnie nie otrzymuje żadnych informacji na temat dziecka. Przekazuje na rzecz córki dotychczas zasądzone alimenty po 800 zł miesięcznie oraz dodatkowo środki finansowe w formie prezentów okolicznościowych z okazji świąt, czy urodzin dziecka.

Pozwany posiada oszczędności w kwocie ok. 20-30 tysięcy złotych. Jest również właścicielem samochodu osobowego marki H. rocznik 2017, samochodu osobowego marki H. (...) rocznik 2001 oraz motoru marki S. rocznik 2010.

Dowód: potwierdzenia przelewów, rachunki i faktury – k. 61-63, k. 68-69, k. 70, k. 72-73, k. 76-78 historia zdrowia i choroby – k. 64, zalecenia lekarskie (przepisane leki i skierowania)rodziców pozwanego – k. 65, karta konsultacyjna rodziców pozwanego – k. 66-67, decyzja Prezydenta Miasta Ż. w sprawie podatku od nieruchomości – k. 71, wykaz wynagrodzenia pozwanego k. 74-75, k. 93-96, zeznania pozwanego k. 169v-170v.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wymienione wyżej dowody przeprowadzone w niniejszej sprawie. Sąd w pełni oparł się na dokumentach zgromadzonych w aktach sprawy, których wiarygodności nie podważano. Zeznania stron w szerokim zakresie korespondowały z pozostałymi dowodami przeprowadzonymi w niniejszej sprawie. Sąd pominął dowód z przesłuchania świadka M. G. (2), albowiem okoliczności mające być wykazane tym środkiem dowodowym zostały wykazane innymi dowodami, w szczególności zeznaniami pozwanego. Strony nie składały dalszych wniosków dowodowych, a przeprowadzone postępowanie Sąd uznał za wystarczające do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd zważył.

Zgodnie z regulacją art. 133 § 1 k.r.o. każdy z rodziców obowiązany jest do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Zakres świadczeń alimentacyjnych ustawodawca określił w art. 135 § 1 k.r.o., uzależniając go z jednej strony od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, z drugiej zaś od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć te, których zaspokojenie zapewni podmiotowi uprawnionemu do alimentów odpowiedni rozwój fizyczny i duchowy. Będą to zatem nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji lecz również te, których celem jest stworzenie warunków bytowania stosownie do wieku uprawnionego, stanu jego zdrowia i innych okoliczności, których uprawniony nie jest w stanie własnymi siłami sobie zapewnić.

Należy przy tym podkreślić, że opisane, usprawiedliwione potrzeby w przypadku dziecka uprawnionego do alimentów powinny być przy tym oceniane całościowo, a zatem nie tylko na podstawie wieku, lecz również miejsca pobytu dziecka, jego środowiska, możliwości zarobkowych podmiotów zobowiązanych do jego utrzymania i całego szeregu okoliczności każdego konkretnego wypadku. Pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można przy tym - co jednoznacznie wskazano w orzecznictwie Sądu Najwyższego - odrywać od pojęcia zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Pojęcia te (usprawiedliwione potrzeby uprawnionego i możliwości majątkowe oraz zarobkowe zobowiązanego) w praktyce pozostają bowiem we wzajemnej zależności i obie te przesłanki wzajemnie na siebie rzutują, zwłaszcza przy ustaleniu przez sąd wysokości alimentów (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 października 1969 roku, III CRN 350/69, OSNPG 1970/2/15). Konkludując powyższe, przy ocenie zakresu obowiązku alimentacyjnego należy brać pod uwagę zatem również usprawiedliwione potrzeby własne zobowiązanego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 listopada 1975 roku, III CRN 330/75, LEX nr 7777). Do możliwości zarobkowania poza podstawowym wynagrodzeniem wlicza się ponadto wszelkiego rodzaju premie, nagrody, świadczenia z funduszu socjalnego, dodatki itp. Sąd określając status zarobkowy zobowiązanego nie opiera się wyłącznie na kwotach aktualnie osiąganych dochodów, lecz przede wszystkim sprawdza jego możliwości zarobkowe oraz to czy zostały one w pełni wykorzystane. (orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 9 stycznia 1959 roku, III CR 212/58)

Zgodnie z art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Ustalenie czy nastąpiła przedmiotowa zmiana stosunków następuje przez porównanie stosunków obecnych z warunkami i okolicznościami istniejącymi podczas ustalania wysokości poprzednich alimentów. Poprzez zmianę stosunków należy przede wszystkim rozumieć zarówno zmiany w statusie ekonomicznym strony powodowej wynikające z jej usprawiedliwionych potrzeb, jak
i zmianę zakresu możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego.

Na płaszczyźnie usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki nastąpiła istotna zmiana. Po pierwsze należy wskazać, opierając się na zasadach doświadczenia życiowego, że wraz z naturalnym rozwojem dziecka zwiększają się także jego potrzeby. Wpływ na zmianę kosztów utrzymania stron ma także wzrost cen towarów i usług i jest to okoliczność od nich niezależna.

Niewątpliwie usprawiedliwione potrzeby małoletniej powódki znacznie wzrosły od czasu zasądzenia ostatnich alimentów, co zostało przez stronę powodową należycie wykazane w postępowaniu dowodowym. Powódka ma obecnie 11 lat, a koszty jej utrzymania ustalono na poziomie ok. 3388 zł. Główną przyczyną tak dużego wzrostu wydatków jest przede wszystkim rozpoczęcie i kontynuacja nauki w szkole podstawowej oraz związane z tym koszty. Ponadto małoletnia powódka obecnie znajduje się w fazie intensywnego wzrostu i rozwoju co stwarza potrzebę częstszej wymiany odzieży i obuwia. Małoletnia jest osobą aktywną, angażuje się w wiele zajęć pozalekcyjnych - sportowych i tanecznych. W związku z powyższym ma również możliwość uczestniczenia w wielu wyjazdach i obozach. Nie sposób odmówić stronie powodowej ponoszenia kosztów wyjazdów i wypoczynku. Wydatki uprawnionej ujawnione w sprawie, w jednostkowych kwotach nie stanowią przejawu jej zbytku.

Matka małoletniej sprawuje bezpośrednią opiekę nad córką. W chwili obecnej nie pracuje zawodowo, nie mniej jednak posiada możliwości podjęcia pracy zarobkowej, których w pełni nie wykorzystuje. Jednakże jej możliwości zarobkowe są na znacznie niższym poziomie niż pozwanego. Pomimo tego jednak ponosi obecnie większość kosztów utrzymania córki, a dotychczas ustalone alimenty po 800 zł miesięcznie nie pozwalają na zabezpieczenie wszystkich usprawiedliwionych potrzeb małoletniej.

Sytuacja finansowa pozwanego od czasu uregulowania dotychczasowego obowiązku alimentacyjnego również znacząco się zmieniła. Wynagrodzenie pozwanego wzrosło i obecnie jego średnie miesięczne wynagrodzenie wynosi ok. 10500 zł. Pozwany, poza małoletnią powódką, nie posiada nikogo na utrzymaniu, jak również nie spędza czasu z małoletnią, ani nie czyni starań w zakresie jej wychowania. Kwota pozostająca do dyspozycji pozwanego pozwala na partycypowanie w kosztach utrzymania małoletniej powódki w dużo wyższym zakresie niż dotychczas. Całokształt ustalonych okoliczności dał zatem podstawy, aby Sądzić, iż pozwany poradzi sobie z podwyższonym obowiązkiem alimentacyjnym, bez uszczerbku dla własnego utrzymania.

Reasumując zatem wszystkie powyższe ustalenia faktyczne i rozważania prawne uznać należy, że żądanie strony powodowej w przedmiocie podwyższenia alimentów wymaga w dużej części uwzględnienia. Mając na uwadze powyższe Sąd na mocy art. 133, 135 i 138 k.r.o. orzekł jak w punkcie 1 wyroku, uwzględniając żądanie strony powodowej do kwoty po 1700 zł miesięcznie, począwszy od 23 listopada 2022 roku. W pozostałej części powództwo oddalono.

O odsetkach na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat alimentacyjnych orzeczono w myśl przepisu art. 481 § 1 i 2 k.c., natomiast o natychmiastowej wykonalności punktu 1 wyroku orzeczono na mocy art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. Ponadto, zgodnie z art. 1082 k.p.c. nadano z urzędu klauzulę wykonalności odnośnie punktu 1 uzasadnianego wyroku.

Strona powodowa utrzymała się w swoim żądaniu w 75 %.

Na mocy art. 98 k.p.c. i art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 562,50 zł tytułem części opłaty, od uiszczenia której strona powodowa była zwolniona z mocy prawa, odstępując od obciążania strony powodowej kosztami procesu – małoletnia powódka nie ma majątku ani dochodów.

Mając zaś na względzie wynik postępowania w niniejszej sprawie, a także treść art. 98 k.p.c. w zw. z art. 100 k.p.c., zasądzono od pozwanego na rzecz powódki kwotę 2700 zł tytułem zwrotu części kosztów postępowania (koszty zastępstwa procesowego, których wysokość ustalono uwzględniając stawki opłat za czynności adwokackie przewidziane w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie).