Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Rybniku

UZASADNIENIE

Powód W. B. pozwem z dnia 23 marca 2021 roku domagał się uchylenia obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanej B. B. w kwocie 2000 zł miesięcznie ustalonego wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek (...) w R. z dnia 6 listopada 2008 roku sygn. II RC 1088/08 począwszy od 1 stycznia 2016 roku oraz zmniejszenia obowiązku alimentacyjnego powoda wobec małoletniego O. B. do kwoty 500 zł miesięcznie w miejsce alimentów ustalonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek (...) w R. z 6 listopada 2008 roku sygn. akt II RC 1088/08 począwszy od dnia wniesienia pozwu.

W uzasadnieniu wskazał, że wysokość alimentów została ustalona w czasie, gdy powód uzyskiwał wysokie dochody z prowadzonej działalności gospodarczej w postaci piekarni. Od tego czasu sytuacja materialna powoda uległa znacznemu pogorszeniu. Powód już w 2012 roku wniósł o uchylenie obowiązku alimentacyjnego, jednak Sąd Rejonowy w Rybniku nie podzielił jego stanowiska. Powód na stałe przebywa za granicą, gdzie utrzymuje się z wynagrodzenia za pracę w wysokości 1300 euro miesięcznie (k. 3-5).

W odpowiedzi na pozew pozwana B. B. wniosła o oddalenie powództwa odnośnie uchylenia obowiązku alimentacyjnego na swoją rzecz oraz uchylenia obowiązku alimentacyjnego powoda na rzecz O. B.. Jednocześnie wniosła powództwo wzajemne, w którym domagała się zasądzenia na swoją rzecz alimentów w wysokości 3000 zł miesięcznie płatnych do dnia 10-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w terminie płatności którejkolwiek z rat, a to w miejsce alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek (...) w R. sygn. II RC 1088/08 w kwocie 2000 zł. (k. 59).

W uzasadnieniu pozwana powódka wzajemna wskazała, że jakkolwiek w wyniku podziału majątku wspólnego otrzymała budynek piekarni oraz budynek mieszkalny, jednak budynek piekarni był zdewastowany i pozbawiony infrastruktury niezbędnej do prowadzenia działalności, która przypadła powodowi pozwanemu wzajemnemu. Pozwana powódka wzajemna nie dysponowała środkami by uruchomić działalność. Sytuacja powoda pozwanego wzajemnego natomiast, w porównaniu z rokiem 2012, znacznie się poprawiła. Ok. 2015-2016 roku powód pozwany wzajemny wyjechał na stałe do Niemiec, gdzie w chwili obecnej zamieszkuje i pracuje. Otrzymuje wynagrodzenie w kwocie wyższej niż deklarowane 1300 euro miesięcznie. Z kolei sytuacja pozwanej powódki wzajemnej od czasu ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów znacznie się pogorszyła, w tym jej sytuacja zdrowotna. Pozwana powódka wzajemna ma 54 lata, z racji wieku, stanu zdrowia i stanu zdrowia swojej matki, nad którą sprawuje opiekę, nie posiada możliwości podjęcia pracy. Koszty swojego utrzymania pozwana powódka wzajemna oceniła na kwotę nie niższą niż 3200 zł miesięcznie.

O. B. jest osobą pełnoletnią, zakończył edukację, podjął zatrudnienie i żyje na własny rachunek (k. 59-63).

Pismem z dnia 18 stycznia 2022 roku powód pozwany wzajemny zmodyfikował powództwo w odniesieniu do pozwanego O. B. żądając uchylenia obowiązku alimentacyjnego w wysokości 1500 złotych miesięcznie ustalonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek (...) w R. sygn. II RC 1088/08 począwszy od 1 lipca 2021 roku, w pozostałym zakresie podtrzymał swoje stanowisko i wnioski. Wniósł o oddalenie powództwa wzajemnego w całości i zasądzenia kosztów postępowania (k. 87-88).

Na rozprawie w dniu 25 marca 2022 roku powód pozwany wzajemny i pozwana powódka wzajemna podtrzymali swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie. Pozwany O. B. uznał powództwo o uchylenie obowiązku alimentacyjnego począwszy od 1 lipca 2021 roku ( k. 140 ).Na rozprawie w dniu 28 marca 2023 roku strony podtrzymały swoje stanowiska w sprawie ( k. 251 ).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Małżeństwo stron zostało rozwiązane na mocy wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek (...) w R. z dnia 6 listopada 2008 roku w sprawie o sygn. akt II RC 1088/08. Rozwód orzeczono z winy W. B.. Obie strony obciążono kosztem utrzymania małoletniego wówczas pozwanego, przy czym powoda pozwanego wzajemnego zobowiązano do płacenia alimentów na rzecz syna w kwocie po 1500 zł miesięcznie. Od powoda pozwanego wzajemnego zasądzono na rzecz pozwanej powódki wzajemnej alimenty w kwocie po 2000 zł miesięcznie.

W dacie ostatniego orzekania w przedmiocie alimentów na rzecz B. B. powód pozwany wzajemny miał 43 lata. Prowadził jednoosobową działalność gospodarczą (...) w postaci piekarni, w formie spółki jawnej. Powód pozwany wzajemny był również udziałowcem Banku (…). Z tego tytułu miał prawo do dywidendy. Dochody z prowadzonej piekarni w wysokości deklarowanej ok. 5000-6000 zł miesięcznie stanowiły jedyne źródło utrzymania powoda pozwanego wzajemnego, przekazywał pieniądze na małoletniego syna, opłacał studia i wydatki związane z dojazdami córki. Strony żyły na wysokim poziomie, dzieci stron nosiły markową odzież, strony wyjeżdżały średnio cztery razy do roku na wczasy. Pozwana powódka wzajemna w dacie poprzedniego orzekania o alimentach miała 41 lat. W trakcie małżeństwa pomagała mężowi w prowadzeniu działalności gospodarczej, zajmowała się sprawami księgowymi, nigdy nie podejmowała innej pracy.

(dowód: akta Sądu Okręgowego Ośrodek (...) w R. II RC 1088/08 k. 63, 61v-63v)

Przed Sądem Rejonowym w Rybniku pod sygn. akt IV RC 709/12 toczyło się następnie postępowanie z powództwa W. B. o uchylenie obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanej B. B. i obniżenie alimentów wobec pozwanego O. B.. Wyrokiem z 20 grudnia 2013 roku oddalono powództwo, a sąd II instancji wyrok utrzymał w mocy. Powód pozwany wzajemny miał wówczas 48 lat. Był (...) spółki jawnej (...).H.U.P (...) B. W. i S. J. z udziałem 95,24 %. Spółka istniała do lutego 2013 roku. W związku z prowadzoną działalnością powód pozwany wzajemny posiadał zadłużenie. Zobowiązany posiadał również 37 udziałów w Banku (…) w J. o wartości 12 210 zł. Był właścicielem 1/3 nieruchomości położonej w J. oraz współwłaścicielem w 1/2 nieruchomości położonej w J., którą nabył w 2010 roku, zabudowanej domem parterowym w stanie surowym o powierzchni 86 m ². Budowa finansowana była częściowo ze środków z kredytu zaciągniętego przez konkubinę. Powód sfinansował częściowo zakup działki, na który cel przeznaczył 25 000 zł. Powód pozwany wzajemny był wówczas współwłaścicielem wraz z byłą żoną zakładu produkcyjnego położonego w Ś. i nieruchomości rolnej w Ż.. Był także współwłaścicielem działki w I.. Posiadał dwa samochody osobowe, sześć ciężarowych, motocykl i motorower. Samochody były zajęte przez komornika. Prowadzone było postępowanie o podział majątku stron. Powód pozwany wzajemny pozostawał w konkubinacie, jego partnerka pracowała. Przeznaczał na utrzymanie mieszkania kwotę 600-700 zł miesięcznie, na leki wydawał 150 zł miesięcznie. Deklarował jednocześnie, że pozostaje na utrzymaniu partnerki. W roku 2013 zaprzestał łożenia alimentów.

Pozwana powódka wzajemna miała wówczas 46 lat. Zamieszkiwała wraz z małoletnim synem i 82-letnią matką w piętrowym domu, którego jest współwłaścicielką. Pozwana powódka wzajemna po rozwodzie kontynuowała naukę, ukończyła liceum ogólnokształcące zdobywając wykształcenie średnie handlowe. Nie podjęła zatrudnienia z uwagi na opiekę nad małoletnim synem oraz chorą matką, była zarejestrowana jako osoba bezrobotna. Na wyżywienie przeznaczała kwotę 700 zł , na zakup środków czystości 200 zł, odzież i obuwie 300 zł, telefon z Internetem 150 zł, abonament TV cyfrowej 44 zł, opłaty za media 600 zł, ubezpieczenie na życie 200 zło, składka z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego 46,80 zł, leki 25 zł. Na zakup opału przeznaczała kwotę 3400 zł rocznie, na bieżące naprawy domu – 150 zł. Po zaprzestaniu alimentacji przez powoda pozwanego wzajemnego pozwana powódka wzajemna utrzymywała się z emerytury swojej matki.

Syn stron miał 14 lat, uczęszczał do gimnazjum, koszty jego utrzymania wynosiły łącznie ok. 1200 zł.

(dowód: akta sprawy IV RC 709/12 k. 389, 92-398, k. 447)

Powód pozwany wzajemny ma obecnie 57 lat. Od 2015 roku na stałe przebywa w Niemczech. W 2016 roku zawarł związek małżeński. W Niemczech pracował jako kierowca i niezmiennie od 2015 roku był zatrudniony w tej samej firmie. Jeździł jako kierowca tylko po kraju, w granicach jednego landu. Powód pozwany wzajemny otrzymywał miesięczne wynagrodzenie w wysokości 1400 euro. Minimalne wynagrodzenie w Niemczech wynosiło od lipca 2022 roku 1672 euro. Ostatnie wynagrodzenie powód pozwany wzajemny otrzymał w wysokości 1830 zł euro brutto. Był to jego jedyny dochód. Zobowiązany nie prowadzi na terenie Niemiec działalności gospodarczej. 30 maja 2022 roku została mu wypowiedziana umowa o pracę ze skutkiem na dzień 31 lipca 2022 roku, nie podano przyczyny rozwiązania stosunku pracy. 31 marca 2022 roku powód pozwany wzajemny otrzymał skierowanie na oddział ortopedyczno -chirurgiczny celem wyjaśnienia do przeprowadzenia operacji kręgosłupa. Żona powoda pozwanego wzajemnego pracuje od 2017 roku jako pokojówka. Otrzymuje wynagrodzenie w wysokości ok. 1100 euro. Małżonkowie mieszkają w wynajmowanym mieszkaniu o powierzchni 50 m2. Czynsz wynosi 750 euro miesięcznie, opłaty za media - 49 euro, za prąd, Internet -40 euro, miejsce parkingowe - 30 euro, koszty paliwa - 400 euro miesięcznie. Koszt wyżywienia zobowiązanego wynosi 250 euro miesięcznie, zakup odzieży i obuwia to 200-300 euro miesięcznie, kosmetyki 40 euro. Koszty żywności powód pozwany wzajemny dzieli z żoną, rachunki opłaca sam. Jest współwłaścicielem samochodu marki H. (...) rocznik 2011. Koszty paliwa, parkingu, podatku drogowego w wysokości 20 euro, ubezpieczenia w kwocie 55 euro, koszty eksploatacji w średniej wysokości 100 euro pokrywa żona zobowiązanego. Obecnie powód pozwany wzajemny nie jest właścicielem żadnej nieruchomości. Sprzedał nieruchomość w J. – był to dom w stanie surowym. Po spłacie kredytu hipotecznego, ze sprzedaży pozostała kwota 40.000 zł. Nieruchomość rolna w Ż. została przejęta przez byłą żonę w toku egzekucji komorniczej należności alimentacyjnych. Własność działki rekreacyjnej w I. po podziale majątku przeszła na byłą żonę. Powód pozwany wzajemny figuruje jako wspólnik Firmy Handlowo Usługowo Produkcyjnej (...) W. B. & J. B..

(dowód: zeznania powoda pozwanego wzajemnego k 162 , odpis KRS k. 200-203, informacja z Urzędu Skarbowego w R. k. 218, 222, zaświadczenia o zarobkach zobowiązanego z tłumaczeniem k. 144,145, skierowanie zobowiązanego do leczenia z tłumaczeniem k. 146,147, zgłoszenie o pobieraniu opłat na abonament z tłumaczeniem k. 148,149, wyciąg z konta zobowiązanego z tłumaczeniem k. 150-160, wydruku elektronicznego o podatku od wynagrodzenia z tłumaczeniem k. 187,188, wypowiedzenie umowy o pracę z tłumaczeniem k. 185,186, dowód rejestracyjny z tłumaczeniem k. 189,190, rozliczenie poborów netto z tłumaczeniem k. 191.192)

Pozwana powódka wzajemna obecnie ma 55 lat. Nie pracuje zawodowo, nie jest zarejestrowana jako bezrobotna, nie podlega ubezpieczeniu emerytalnemu, składki na ubezpieczenie społeczne opłaca samodzielnie. Zamieszkuje w domu jednorodzinnym z matką G. K., która ma obecnie 91 lat. Powódka pozwana wzajemna opiekuje się matką, która legitymuje się znacznym stopniem niepełnosprawności wydanym na stałe, jest osobą leżącą i wymaga stałego leczenia oraz opieki. Pozwana powódka wzajemna dopiero po zmianie przepisów od czerwca 2021 roku pobiera z tego tytułu świadczenie pielęgnacyjne w wysokości obecnie 2119 zł. Warunkiem otrzymywania świadczenia pielęgnacyjnego jest osobiste sprawowanie opieki nad matką. Poza tym pozwana powódka wzajemna nie pobiera żadnych innych świadczeń. Dochód prowadzonego wspólnie z matką gospodarstwa domowego stanowi również renta matki w kwocie 4467,46 zł i dodatek pielęgnacyjny w kwocie 239,66 zł. Powód pozwany wzajemny od marca 2013 roku nie płaci alimentów. Egzekucja komornicza okazała się bezskuteczna. W roku 2021 wysokość zadłużenia na rzecz pozwanej powódki wzajemnej z tego tytułu wynosiła łącznie 136 969,21 zł, natomiast na rzecz syna -121 345,71 zł. Po wydaniu wyroku w sprawie II RC 709/21 powód pozwany wzajemny regulował alimenty na byłą żonę i syna stron w kwocie 170 -180 zł miesięcznie. Pozwana powódka wzajemna przeznaczała te kwoty na opłaty związane z mieszkaniem. Obecnie powód pozwany wzajemny płaci na rzecz uprawnionej alimenty w wysokości ok. 200 zł. Pozwana powódka wzajemna jest właścicielką domu i zakładu piekarniczego, nie posiada jednak środków finansowych, aby wyremontować i wyposażyć zakład, którego stan nie pozwala na prowadzenie w nim działalności gospodarczej. Uprawniona posiada samochód marki T. rocznik 2001. Nie posiada żadnych oszczędności. Otrzymała odszkodowanie z kopalni za część pola w kwocie 27 000 zł. Pozwana powódka wzajemna ponosi koszty związane z utrzymaniem domu w postaci energii elektrycznej w kwocie 500 zł (co dwa miesiące), opłaty za gaz około 50 zł miesięcznie, opłaty za wodę 120-150 zł (co dwa miesiące), wywóz śmieci 290 zł (na kwartał), podatku od nieruchomości ok. 600 zł kwartalnie, opału za sezon 2021/2022 – 5000 zł , drobnych napraw – 124 zł miesięcznie, Internetu z TV – 110-130 zł, kosztów utrzymania samochodu – ubezpieczenia OC na rok 580 zł , paliwa 500-700 zł miesięcznie. Uprawniona w 2022 roku wymieniała okna w nieruchomości za co zapłaciła 31 000 zł . 5 lat temu przeszła operację wycięcia tarczycy, obecnie musi na stałe przyjmować leki, które są refundowane, ich koszt to 20-30 zł miesięcznie. Ponosi także koszty prywatnych wizyt lekarskich, jedna wizyta to koszt 130 zł, dodatkowo dochodzą koszty badań. Leczy się stomatologicznie.

Pozwany w 2020 roku ukończył technikum. Zakończył edukację i podjął pierwszą pracę w firmie (...). Jest samodzielny. Zamieszkuje wraz z matką i babką. Zajmuje jeden pokój. Nie dokłada się do opłat mieszkaniowych. Sam kupuje sobie żywność.

(dowód: zeznania pozwanej powódki wzajemnej k.140v-1141v, orzeczenie o stopniu niepełnosprawności k. 73, decyzja w sprawie podatku od nieruchomości za 2021 rok k. 74, zawiadomienie o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami za 2021 r. k. 77, zaświadczenia o stanie zadłużenia ze sprawy Kmp 43/16 k. 78, 79, decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. 129-133, decyzja o ustaleniu świadczenia pielęgnacyjnego k. 128, potwierdzenie transakcji bieżących wydatków pozwanej powódki wzajemnej k. 64-72, k. 105-125 decyzja dot. podatku od nieruchomości k. 74, zaświadczenia z akt komornika k. 78-79, kopia świadectwa szkolnego k.127, decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych matki pozwanej powódki wzajemnej k. 174).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zeznań stron oraz zebranych w sprawie dokumentów w postaci akt Sądu Okręgowego Ośrodek (...) w R. II RC 1088/08 i akt tut. Sądu IV RC 709/12 oraz dokumentów szczegółowo wyżej opisanych, których prawdziwości strony nie kwestionowały.

Sąd zważył, co następuje.

Z treści art. 60 § 2 kro wynika, że jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku.

Zakres świadczeń alimentacyjnych ustawodawca określił w art. 135 § 1 kro, uzależniając go od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć potrzeby, których zaspokojenie zapewni podmiotowi uprawnionemu do alimentów odpowiedni rozwój fizyczny i duchowy. Pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można przy tym - co wskazano w orzecznictwie Sądu Najwyższego - odrywać od pojęcia zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Pojęcia te (usprawiedliwione potrzeby uprawnionego i możliwości majątkowe oraz zarobkowe zobowiązanego) w praktyce pozostają bowiem we wzajemnej zależności i obie te przesłanki wzajemnie na siebie rzutują, zwłaszcza przy ustaleniu przez sąd wysokości alimentów (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 października 1969 r., III CRN 350/69, OSNPG 1970/2/15). Pamiętać należy, że przy ocenie zakresu obowiązku alimentacyjnego należy brać pod uwagę także usprawiedliwione potrzeby własne zobowiązanego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 listopada 1975 r., III CRN 330/75, LEX nr 7777).

Zgodnie, z kolei z treścią art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przy czym chodzi tu o zmianę istotną bądź to w obszarze usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego bądź też możliwości majątkowych i zarobkowych zobowiązanego, czy też na obu tych płaszczyznach ( uchwała Sądu Najwyższego z dnia 16.12.1987r. III CZP 91/86). Ustalenie czy nastąpiła zmiana stosunków następuje poprzez porównanie stosunków obecnych z warunkami i okolicznościami istniejącymi podczas ustalania wysokości poprzednich alimentów.

Niniejsza sprawa dotyczy stron będących rozwiedzionym małżeństwem, a powód pozwany wzajemny został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia. Alimenty na rzecz uprawnionej zostały zasądzone od zobowiązanego w wysokości 2000 zł w wyroku rozwodowym w 2008 roku. Od tego czasu toczyło się w latach 2012-2015 postępowanie o uchylenie obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanej powódki wzajemnej pod sygn. IV RC 709/12, które zakończyło się oddaleniem powództwa. Obecna sytuacja finansowa pozwanej powódki wzajemnej, choć nie znajduje się ona w niedostatku, nie uzasadnia uchylenia dotychczasowego obowiązku alimentacyjnego. Uprawniona nie pracuje, jej możliwości zarobkowe są znacznie ograniczone z uwagi na wiek i brak doświadczenia zawodowego. Ponadto podjęcie zatrudnienia uniemożliwia jej opieka nad chorą matką. Jakkolwiek pozwana powódka wzajemna otrzymuje od niedawna świadczenie pielęgnacyjne, to jednak w niewielkim stopniu pozwala ono na zaspokojenie podstawowych potrzeb opiekuna i osoby, nad którą sprawowana jest opieka. Kwota świadczenia z powodu konieczności pielęgnacji członka rodziny wymuszającej rezygnację lub niepodejmowanie zatrudnienia obecnie nie rekompensuje nawet utraty ewentualnych minimalnych dochodów. Nadto podjęcie przez pozwaną powódkę zatrudnienia skutkowałoby utratą tego świadczenia. Pozwana powódka wzajemna dysponuje również rentą swojej matki, jednakże środki te muszą zaspokoić usprawiedliwione potrzeby dwóch dorosłych osób, w tym muszą wystarczyć na utrzymanie i opłacenie nieruchomości. Pozwana powódka wzajemna nie weszła w nowy związek. Alimenty zobowiązanego niewątpliwie służą zaspokajaniu jej usprawiedliwionych potrzeb. Okoliczności tej nie zmienia fakt, że egzekucja tych alimentów jest obecnie bezskuteczna. Zobowiązany, który z zawodu jest piekarzem, prowadził działalność gospodarczą, jak również pracował jako kierowca, ma nadal w ocenie Sądu szerokie możliwości zarobkowe pozwalające na dalsze łożenie alimentów na rzecz byłej żony. Dodatkowo, powód pozwany wzajemny prowadzi gospodarstwo domowe wraz z żoną, z którą winien dzielić koszty związane z utrzymaniem mieszkania, żona zobowiązanego bowiem uzyskuje stałe wynagrodzenie z pracę. Obecnie zobowiązany nie ma innych osób na swoim utrzymaniu. Zobowiązany powołuje się na okoliczność, że jego sytuacja finansowa uległa pogorszeniu, albowiem nie prowadzi już działalności gospodarczej w formie piekarni, wskazując, że była żona otrzymała budynek piekarni z wyposażeniem w wyniku podziału majątku dorobkowego, dodatkowo, w trakcie niniejszego postępowania wypowiedziano mu umowę o pracę. Zobowiązany nie poinformował jednak, czy ostatecznie przeszedł zabieg chirurgiczny i jakie otrzymuje aktualnie świadczenia. Dalsze utrzymanie obowiązku alimentacyjnego powoda pozwanego wzajemnego wobec byłej żony nie jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, ani nie powoduje u zobowiązanego uszczerbku.

Pozwany zgodził się na uchylenie alimentów, wskazując, że utrzymuje się samodzielnie.

Powództwo wzajemne nie zasługiwało na uwzględnienie, zdaniem Sądu bowiem, kwota 3000 zł wykracza poza możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego w rozumieniu art. 135 kro, biorąc pod uwagę sytuację powoda pozwanego wzajemnego opisaną szczegółowo wyżej.

W świetle powyższych ustaleń i rozważań orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 138 kro. O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 kpc. Rygor natychmiastowej wykonalności nadano w oparciu o przepis art.333 § 1 pkt 2 kpc.