Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Rybniku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 października 2023 roku

Sąd Rejonowy w Rybniku Wydział IV Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia SR Marek Jonderko

Protokolant: Sandra Wieczorek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 października 2023 roku w R.

sprawy z powództwa małoletnich M. Ł. i M. Ł. (1) reprezentowanych przez przedstawicielkę ustawową - matkę M. J. (1)

przeciwko A. Ł.

o podwyższenie alimentów

zasądza od pozwanego A. Ł. na rzecz małoletniej powódki M. Ł. alimenty
w kwocie po 1150 zł (jeden tysiąc sto pięćdziesiąt złotych) miesięcznie, począwszy od dnia
19 stycznia 2023 roku, płatne z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca do rąk matki małoletniej powódki M. J. (1), z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat, a to w miejsce alimentów w kwocie po 1000 zł (jeden tysiąc złotych) miesięcznie zasądzonych w punkcie 4 wyroku Sądu Okręgowego w Rybniku z dnia 7 września 2021 roku w sprawie o sygnaturze akt I C 337/20;

zasądza od pozwanego A. Ł. na rzecz małoletniej powódki M. Ł. (1) alimenty
w kwocie po 1050 zł (jeden tysiąc pięćdziesiąt złotych) miesięcznie, począwszy od dnia
19 stycznia 2023 roku, płatne z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca do rąk matki małoletniej powódki M. J. (1), z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat, a to w miejsce alimentów w kwocie po 900 zł (dziewięćset złotych) miesięcznie zasądzonych w punkcie 4 wyroku Sądu Okręgowego w Rybniku z dnia 7 września 2021 roku w sprawie o sygnaturze akt I C 337/20;

znosi wzajemnie między stronami koszty procesu;

odstępuje od obciążania pozwanego nieuiszczonymi kosztami sądowymi;

nadaje wyrokowi w punkcie 1 i 2 rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt: IV RC 28/23

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 16 października 2023 roku

Małoletnie powódki M. Ł. (2) i M. Ł. (1) działające przez matkę M. J. (1), zastępowane przez profesjonalnego pełnomocnika, pozwem wniesionym 20 stycznia 2023 roku domagały się podwyższenia alimentów od pozwanego A. Ł. ustalonych na mocy wyroku Sądu Okręgowego w Rybniku w dniu 7 września 2021 roku, w sprawie o sygn. akt I C 337/20
z dotychczasowej kwoty po 1000 zł miesięcznie do kwoty po 1300 zł miesięcznie względem małoletniej M. Ł. oraz z kwoty 900 zł do kwoty po 1200 zł miesięcznie względem małoletniej M. Ł. (1), z terminem płatności do 10-go dnia każdego miesiąca, do rąk matki powódek,
z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w wypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że od daty ostatniego uregulowania alimentów znacząco wzrosły koszty utrzymania powódek, zaś kwoty alimentów przekazywane przez pozwanego
nie wystarcza na pokrycie usprawiedliwionych potrzeb małoletnich powódek. Podniesiono, że młodsza córka stron małoletnia M. Ł. (1) rozpoczęła edukację szkolną, co wiąże się z koniecznością zakupu przyborów szkolnych i opłacania składek szkolnych. Nadto każda z córek uczęszcza
na odpłatne zajęcia pozalekcyjne. Matka małoletnich powódek poniosła także koszt remontu
i umeblowania pokoju starszej córki. Sam upływ czasu oraz panująca inflacja przyczyniły się
do ogólnego wzrostu kosztów zakupu podstawowych produktów, w tym wydatków na żywność,
jak również tych związanych z eksploatacją nieruchomości. Miesięczne koszty utrzymania małoletniej M., które zostały opisane w pozwie, określono na kwotę 2210 zł, zaś miesięcznie koszty utrzymania M. określono na kwotę 2000 zł. Wskazano przy tym, że koszty związane
z eksploatacją nieruchomości oraz inne koszty w związku z utrzymaniem małoletnich wynoszą łącznie 1650 zł. Matka powódek nie pracuje zarobkowo ponieważ aktualnie sprawuje osobistą opiekę
nad przyrodnią, niespełna roczną siostrą powódek. Matka powódek pozostaje na utrzymaniu pracującego męża. Podniesiono ponadto, że aktualna sytuacja majątkowa pozwanego nie jest matce powódek znana, gdyż strony nie utrzymują kontaktów, niemniej pozwany powrócił do zatrudnienia
w (...) O., gdzie kilka lat temu otrzymywał wynagrodzenie na poziomie 7500-8000 zł netto miesięcznie. Zdaniem matki małoletnich powódek wynagrodzenie pozwanego oscyluje
w tych granicach, o ile nie jest wyższe (k. 3-5v).

W odpowiedzi na pozew, pozwany A. Ł., zastępowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o oddalenie powództwa w całości. Uzasadniając swoje stanowisko pozwany zaprzeczył twierdzeniom pozwu, za wyjątkiem twierdzeń wyraźnie przyznanych. Pozwany
w szczególności zakwestionował jakoby koszty utrzymania małoletnich powódek wynosiły miesięcznie łącznie 4200 zł. Pozwany argumentował, że matka małoletnich powódek zawarła nowy związek małżeński, więc jej sytuacja majątkowa jest lepsza aniżeli podczas ostatnio zasądzonych alimentów. Pozwany podniósł także, że koszty utrzymania małoletnich powódek są zawyżone w zakresie kosztów wyżywienia, odzieży, obuwia, środków czystości i higieny. Pozwany zakwestionował, żeby matka małoletnich co miesiąc wydatkowała na ich rzecz 200 zł na dentystę, wskazał,
że nie udokumentowano wydatków związanych z rozrywką małoletnich oraz organizacją urodzin. Pozwany podkreślił, że matka małoletnich powódek otrzymuje kwotę 300 zł raz do roku na przybory szkolne z programu „Dobry start”, otrzymuje także świadczenie opiekuńcze w ramach programu 500+ na każde dziecko do ukończenia przez nie 18 roku życia, a przy tym matka powódek jest osobą młodą i zdrową, zatem może ona podjąć zatrudnienie. Pozwany wskazał, że jego zdaniem koszty utrzymania małoletnich córek wahają się w granicach 1000- 1200 zł miesięcznie na każdą z nich,
a w konsekwencji regulowane przez pozwanego w terminie alimenty w dotychczasowej wysokości
w pełni okrywają usprawiedliwione potrzeby małoletnich powódek. Matka małoletnich powódek
nie wykazała ponadto o ile wzrosły od ostatniego czasu wydatki małoletnich, nadto upłynęło jedynie 15 miesięcy od wyroku rozwodowego, w którym określono wysokość alimentów. Z kolei zarobki pozwanego wynoszą średnio jedynie 5000 zł brutto miesięcznie i tylko dzięki premiom jego wynagrodzenie jest wyższe. Pozwany z premii opłaca w całości koszty ponoszone na benzynę związane z dojazdem do klientów, pozwany nadto spłaca kredyt w banku (...), ponosi koszty całkowitego remontu mieszkania, które zakupił za kwotę 135 000 zł. Po rozwodzie pozwany cały majątek pozostawił matce małoletnich powódek. Matka małoletnich powódek nie wykazała,
żeby usprawiedliwione potrzeby powódek wzrosły o 25%, można natomiast odnieść wrażenie,
że podwyższenie alimentów związane jest tylko z rekompensowaniem sobie przez matkę małoletnich powódek kwoty uiszczonej na rzecz pozwanego w związku z obowiązkiem spłaty z tytułu podziału majątku (k. 31-34).

W replice na odpowiedź na pozew powódki podtrzymały swoje dotychczasowe stanowisko
w sprawie oraz zaprzeczyły wszelkim twierdzeniom i wnioskom pozwanego, za wyjątkiem wyraźnie przyznanych. Ustosunkowując się do twierdzeń pozwanego oraz kwestionowania przez niego wydatków na małoletnie powódki, wskazano, że to matka małoletnich powódek ponosi wszelkie koszty związane z leczeniem małoletnich, z diagnostyką neurologiczną starszej córki oraz nagłych wizyt
u stomatologa. Wydatki na urodziny wynikają z faktu, że małoletnie z okazji swoich urodzin zapraszają rówieśników, gdyż same na takie przyjęcia są zapraszane, kwota 300 zł z programu „Dobry start” jest niewystarczająca by pokryć wszelkie wydatki szkole małoletnich, zaś kwoty otrzymywane przez matkę małoletnich powódek z Rodzinnego Kapitału Opiekuńczego nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, gdyż nie są wydatkowane na małoletnie powódki. Ponadto wskazała, że pozwany odnosząc się do wydatku związanego z remontem pokoju starszej córki wskazał, że jest to wydatek jednorazowy, po czym ze szczegółami wykazuje wydatki związane z zakupem i remontem mieszkania, nadto kwestionuje wydatki na odzież, tymczasem sam wydatkuje na takie cele znaczne kwoty. Matka małoletnich powódek zakwestionowała wysokość deklarowanego przez pozwanego wynagrodzenia za pracę, wskazując, że przeczą temu same wydatki pozwanego. Matka powódek zakwestionowała również wydatki pozwanego na paliwo w związku z wykonywaną przez niego pracą, wskazują, ze przy takich kosztach jego praca byłaby nieekonomiczna, jak również zakwestionowała wydatki na nieruchomość należącą do jego rodziców, których pozwany nie ponosi. Odnosząc się
do zaciągniętych zobowiązań pozwanego wskazano, że matka małoletnich powódek dokonała spłaty na rzecz pozwanego I raty w wysokości 150000 zł tytułem podziału majątku wspólnego. Natomiast przedłożone przez pozwanego „zgody na potrącenia reklamacyjne” nie stanowią dowodu
na jakiekolwiek potrącenia z wynagrodzenia pozwanego, pisma te stanowią jedynie wydruki komputerowe. Dodatkowo podała, że pozwany dopiero ostatnio sprawił małoletnim powódkom prezenty (k. 157-194).

W piśmie z dnia 17 lipca 2023 roku, strony powodowe dokonały zmiany powództwa
w ten sposób, że wniosły o podwyższenie orzeczonych przez Sąd Okręgowy alimentów z kwoty
po 1000 zł do kwoty 1600 zł miesięcznie na rzecz małoletniej M. Ł. oraz z kwoty 900 zł
na rzecz 1500 zł miesięcznie na rzecz małoletniej M. Ł. (1), płatnych do 10-tego dnia każdego miesiąca do rąk matki wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, począwszy od dnia wniesienia pozwu. Zmianę żądania argumentowano faktem, że z dokumentów przedłożonych przez pozwanego w szczególności PIT-11 za rok 2022 roku powzięto informację na temat aktualnej sytuacji majątkowej pozwanego, z której wynikało, że dochody pozwanego oscylują w granicach 14.000 zł miesięcznie. (k. 207-211)

Sąd ustalił:

Małoletnie powódki M. Ł. (2) urodzona (...) oraz M. Ł. (1) urodzona (...) pochodzą ze związku małżeńskiego M. J. (1) (poprzednio Ł.)
i pozwanego A. Ł..

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Rybniku z dnia 7 września 2021 roku w sprawie o sygn. akt
I C 337/20, małżeństwo rodziców małoletnich powódek zostało rozwiązane przez rozwód. Dotychczasowy obowiązek alimentacyjny pozwanego na rzecz małoletnich powódek orzeczono
w punkcie 4 wyroku rozwodowego na kwotę po 1000 zł miesięcznie na rzecz M. Ł. oraz
po 900 zł miesięcznie na rzecz M. Ł. (1), płatną do 10-tego dnia każdego miesiąca do rąk matki małoletnich powódek, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, począwszy od prawomocności wyroku, co nastąpiło w dniu 8 października 2021 roku.

W dacie ustalenia ostatnich alimentów obie powódki były małoletnimi i nieusamodzielnionymi dziećmi, nie posiadały żadnego własnego majątku. Małoletnia M. Ł. (2) miała wówczas 10 lat, zaś małoletnia M. Ł. (1) miała 6 lat.

Dowód : wyrok Sądu Okręgowego w Rybniku w sprawie o sygn. akt I C 337/20 k. 7-8

Małoletnia powódka M. ma obecnie 12 lat. Jest uczennicą szkoły podstawowej. Małoletnia M. Ł. (1) ma 8 lat, obecnie również uczęszcza do szkoły podstawowej.

Małoletnie powódki mieszkają z matką M. J. (1), która od momentu zakończenia związku
małżeńskiego z pozwanym do chwili obecnej osobiście sprawuje nad nimi opiekę tj. wychowuje
i zajmuje się małoletnimi, zgodnie z punktem 2 wyroku rozwodowego, w którym to wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi powierzono obojgu rodzicom, przy czym ustalono miejsce
ich zamieszkania przy matce. Matka powódek zawarła nowy związek małżeński, z którego pochodzi przyrodnia siostra małoletnich powódek. Małoletnie powódki aktualnie mieszkają z matką,
jej aktualnym mężem i przyrodnią siostrą. Prowadzą wspólne, pięcioosobowe gospodarstwo domowe, zajmują dom jednorodzinny.

Mąż matki małoletnich powódek ma jeszcze dwoje dzieci z poprzedniego związku,
które mieszkają oddzielnie i na które łoży alimenty. Mąż matki małoletnich powódek jest zatrudniony na kopalni.

Koszty mieszkaniowe i opłaty za media w ujęciu średniomiesięcznym w pięcioosobowym gospodarstwie domowym w którym aktualnie mieszkają powódki przedstawiają się - w ujęciu miesięcznym następująco:

650 zł -gaz

290 zł - prąd;

100 zł - woda;

30 zł - wywóz nieczystości

165 zł - wywóz śmieci;

70 zł - podatek od nieruchomości;

350 zł - paliwo,

co w przeliczeniu na jedną osobę (1/5) daje kwotę około 331 zł miesięcznie.

Poza wyżej ustalonymi kosztami mieszkaniowymi, koszty zaspokojenia pozostałych, usprawiedliwionych potrzeb M. Ł. - w ujęciu średniomiesięcznym - wynoszą obecnie:

750 zł - wyżywienie;

250 zł - odzież i obuwie;

100 zł - środki czystości i chemia gospodarcza;

120 zł opłaty szkolne;

100 zł - dentysta, leki;

150 zł - rozrywka;

80 zł - organizacja urodzin;

160 zł - wyjazdy w okresie wakacji letnich/ferii zimowych

Razem: 1710 zł średniomiesięcznie.

Koszty zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb M. Ł. (1)- w ujęciu średniomiesięcznym - wynoszą obecnie:

700 zł - wyżywienie;

250 zł - odzież i obuwie;

80 zł - środki czystości i chemia gospodarcza;

100 zł - rozrywka;

80 zł - organizacja urodzin;

141 zł - leki, dentysta, okulista;

120 zł - opłaty szkolne;

160 zł - wyjazdy w okresie wakacji letnich/ferii zimowych

Razem: 1631 zł średniomiesięcznie.

Małoletnie powódki według stanu na dzień orzekania są dziećmi ogólnie zdrowymi i rozwijają się prawidłowo. Nie przyjmują na stałe żadnych leków. Małoletnia M. Ł. (2) była diagnozowana neurologicznie w ramach wizyt prywatnych. Koszt jednej wizyty to 300 zł. Z kolei małoletnia M. Ł. (1) ma wadę wzroku, co wymaga okresowych kontroli. W razie potrzeby małoletnie uczęszczają ponadto do stomatologa, również w ramach wizyt prywatnych.

Matka małoletniej powódek M. J. (1) ma obecnie 35 lata i z zawodu jest florystką.
Po rozwodzie z pozwanym zawarła nowy związek małżeński. Mąż matki małoletnich powódek
M. J. (2) jest zatrudniony na kopalni jako górnik. Matka powódek aktualnie nie pracuje w związku
z urodzeniem kolejnego dziecka. Matka powódek pobiera świadczenie 500+ na obie powódki. Z uwagi na aktualny wiek i poziom edukacji małoletnich powódek przysługuje na jej świadczenie „Dobry start” w kwocie 300 zł rocznie na pokrycie potrzeb szkolnych córek. Matka małoletnich powódek korzysta również z karty Dużej rodziny.

Pozwany A. Ł., obecnie ma lat 36. Nie posiada innych dzieci poza małoletnimi powódkami. Dotychczas pozwany regularnie partycypował w utrzymaniu małoletnich powódek łożąc alimenty na ich rzecz zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego w Rybniku w sprawie pod sygn. akt
I C 337/20. Nie posiada zaległości alimentacyjnych. Pozwany jest zatrudniony na czas nieokreślony
w firmie (...) jako specjalista do spraw eksportu. Jest to jego jedyne źródło utrzymania. Aktualnie według stanu na wrzesień 2023 roku, z tytułu zatrudnienia pozwany otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 5660 zł brutto miesięcznie. Ponadto pozwany otrzymuje premie uznaniowe, których wysokość uzależniona jest od wyników sprzedaży, jak również dodatek stażowy. W czerwcu 2023 roku pozwany osiągnął dochód 12461 zł netto, w lipcu 2023 roku - 10005,58 zł netto, w sierpniu 2023 roku - 7388 zł netto, we wrześniu 6865,32 zł netto. Firma pozwanego wprowadziła w 2023 roku cięcia wydatków, co dla pozwanego oznaczało zmniejszenie prowizji sprzedażowej (do września
2023 roku prowizja zmniejszona została o 19%). Pozwany raz w tygodniu korzysta z prywatnych wizyt u psychoterapeuty. Jedna wizyta kosztuje 150 zł miesięcznie. Pozwany dalej się kształci. Uzyskał tytuł licencjata. Opłacał studia w kwocie 580 zł miesięcznie. Planuje kontynuować naukę na studiach magisterskich. Pozwany mieszka sam i prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe
w mieszkaniu, które zakupił na własność po otrzymaniu od matki powódek pierwszej transzy spłaty
z tytułu podziału majątku. Pozwany pozostaje w związku partnerskim.

Koszty mieszkaniowe i opłaty pozwanego w ujęciu średniomiesięcznym wynoszą:

625,89 zł - czynsz z gazem, wodą i wywozem śmieci;

19,92 zł - tytułem ubezpieczenia mieszkania (składka roczna 239 zł);

1000 zł - wyżywienie własne;

100 zł - ogrzewanie;

100 zł - prąd;

300 zł - środki higieny

75-100 zł - odzież (900-1200 zł rocznie)

20-25 zł - witaminy

30 zł - telefon

50 zł - Internet

Łącznie: około 2400 zł miesięcznie.

Pozwany w ramach pracy zarobkowej ponosi wydatki na paliwo, przy czym otrzymuje
od pracodawcy zwrot kosztów dojazdów.

Pozwany posiada zobowiązania kredytowe w banku (...) z ratą miesięczną 500 zł
oraz z tytułu pożyczki u siostry M. P., u której jest zadłużony na kwotę 70000 zł oraz
u swojej partnerki O. M. na kwotę 10000 zł. Pozwany nie posiada innych nieruchomości poza lokalem mieszkalnym M-3 zakupionym w 2022 roku. Nie posiada akcji, obligacji, papierów wartościowych, nie posiada żadnych wartościowych ruchomości ani inwestycji.

Małoletnie nie wykazują obecnie chęci do spotkań się z ojcem. W szczególności spotkania
z M. mają trudny przebieg. Matka małoletnich powódek nie odpowiada na wiadomości sms
od pozwanego. Pozwany chciałby utrzymywać kontakt z małoletnimi powódkami. Przekazuje aktualnie na ich rzecz prezenty.

Rodzice małoletnich powódek po rozwodzie dokonali podziału majątku wspólnego,
w szczególności wspólnego domu oszacowanego przy podziale majątku na kwotę 600000 zł, który stanowi obecnie własność matki powódek, która na rzecz pozwanego ma obowiązek spłaty, z czego pierwszą transzę w kwocie 150000 zł matka małoletnich powódek przelała pozwanemu w dniu
29 grudnia 2022 roku. Rodzice małoletnich powódek ze sobą w konflikcie, co skutkuje tym, że nie są oni w stanie porozumieć się w sprawach małoletnich powódek.

Dowody: zeznania M. J. (1) k. 199v, zeznania A. Ł. k. 212v-213v., potwierdzenia transakcji k. 9-18, 47-55, 67-87, 92-104, 105-113, 121-123, 125-133, 135, 138, 170, 171, 239-245, faktury k. 19-21, 63, 134, 246, akt notarialny k. 35-38, umowa o pracę k. 39, umowa pożyczki k. 40-41, umowa wykonanie prac remontowych k. 42-44, paragony k. 45-46, 56-62, 88-91, 124, 174-175, 181-185, 217-219, rachunki k. 64-66, 176, 177, 178-180, 187-189, polisa (...), dokumentacja fotograficzna k. 139-151, 220-221, zeznania podatkowe PIT-37 k. 161-168, informacja PIT-11 k. 195-198, wydruk k. 202-203, informacja (...) O. k. 186, 215, 222-224, zestawienie wynagrodzeń pozwanego k. 209, zaświadczenia (...) O. o wysokości wynagrodzenia pozwanego k. 210-211, 249-252, kosztorys k. 216, zaświadczenia o terapii pozwanego k. 247-248, dokumenty z akt Sądu Okręgowego w Rybniku o sygn. I C 337/20 w postaci: pozwu k. 253-261, postanowienia
o zabezpieczeniu z uzasadnieniem k. 262-265, wyroku k. 7-8, odpowiedzi na pozew k. 266-273, postanowienia Sądu Apelacyjnego w Katowicach z uzasadnieniem do k. 274-276v., wniosku pozwanego o zmianę zabezpieczenia k. 277-280, odpowiedzi powódki na wniosek k. 281-282, postanowienia k. 283, uzasadnienia k. 284-286, postanowienia k. 287, wniosku k. 289-292, odpowiedzi na wniosek k. 287-288.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wymienione wyżej i przeprowadzone w sprawie dowody ze źródeł osobowych i dokumentów, którym Sąd dał wiarę. Dokumenty zgromadzone
w aktach sprawy pochodziły od podmiotów uprawnionych do ich wystawienia i jako zasługiwały
na przymiot wiarygodności. W zakresie kosztów utrzymania małoletnich powódek Sąd w głównej mierze oparł się na przedłożonych w sprawie dokumentach, które nie były kwestionowane
przez strony. W zakresie w jakim zeznania stron korespondowały ze zgromadzonymi dokumentami Sąd również dał wiarę zeznaniom stron.

Sąd pominął dowód z zeznań świadka B. G. oraz dowód z wykazu zarobków M. J. (2) obecnego małżonka matki małoletnich powódek - wnioskowane przez pozwanego jak w piśmie k. 33v.; a ponadto pominął również dowód z umowy kredytu w banku (...) z harmonogramem spłat - wnioskowany przez stronę powodową jak w pkt 2 pisma k. 159v. akt sprawy; z historii rachunków pozwanego - wnioskowany przez stronę powodową jak w pkt 3 pisma k. 159v. akt sprawy; dowód z rezerwacji wycieczki - wnioskowany przez stronę powodową jak w pkt 4 pisma k. 159v.
akt sprawy; z kompletnej umowy kupna mieszkania - wnioskowany przez stronę powodową jak w pkt 5 pisma k. 160 akt sprawy, dowód z zrzutu ekranu k. 169 - wnioskowany przez stronę powodową
jak w pkt 9 pisma k. 160 akt sprawy, jako dowody nieistotne dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy
i zmierzające jedynie do przedłużenia postępowania. Ponadto Sąd pominął dowód z wydruków zgody na potrącenie z wynagrodzenia pozwanego reklamacji, albowiem w przedłożonej formie były one nieprzydatne do wykazania faktu objętego tezą z wniosku dowodowego, ponieważ są to wydruki maszynowe, niepodpisane i nieopatrzone datą.

Strony nie składały dalszych wniosków dowodowych, a przeprowadzone postępowanie Sąd uznał za wystarczające do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd zważył.

M.-prawną podstawę żądania pozwu stanowią przepisy art. 133, 135 i 138 k.r.o.

Zgodnie z art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków, każda ze stron może żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Ustalenie czy nastąpiła zmiana stosunków następuje przez porównanie stosunków obecnych
z warunkami i okolicznościami istniejącymi podczas ustalania wysokości poprzednich alimentów. Poprzez zmianę stosunków należy przede wszystkim rozumieć zarówno zmiany w statusie ekonomicznym strony powodowej, wynikające z usprawiedliwionych potrzeb, jak i zmianę zakresu możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Należy jednak pamiętać, że górny pułap świadczeń alimentacyjnych będą wyznaczały każdorazowo możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego i to nawet w sytuacji, gdyby nie zaspokajały one w pełni usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych (por. w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 20 sierpnia 1972 roku, III CRN 470/71, Gazeta (...) 1972, nr 9).

Zgodnie z art. 133 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Ponadto co do zasady rodzice powinni w równych częściach partycypować w kosztach utrzymania małoletniego dziecka.

Górną granicą świadczeń alimentacyjnych są przy tym zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego, choćby nawet nie zostały w tych granicach pokryte wszystkie usprawiedliwione potrzeby uprawnionego do alimentacji (por. w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 20 stycznia 1972 roku, III CRN 470/71, Legalis nr 15970).

Dotychczasowe alimenty na rzecz małoletnich powódek zostały ustalone relatywnie niedawno,
w wyroku Sądu Okręgowego w Rybniku z dnia 7 września 2021 roku w sprawie o sygn. I C 337/20
w płatnych miesięcznie kwotach po 1000 zł na rzecz M. Ł. i po 900 zł na rzecz M. Ł. (1).

Bezspornym jest, że małoletnie powódki nadal nie są w stanie utrzymać się samodzielnie, a przy tym nie posiadają własnego majątku wystarczającego na pokrycie ich usprawiedliwionych potrzeb. Niewątpliwie od ostatniego orzeczenia o alimentach nie zmniejszyły się uzasadnione potrzeby żadnej z małoletnich powódek, które znajdują się w fazie intensywnego wzrostu i rozwoju. Niemniej jednak zakres usprawiedliwionych potrzeb każdej z powódek w ocenie Sądu również nie uległ zwiększeniu.

Natomiast wpływ na zmianę wysokości kosztów utrzymania zarówno powódek jak i pozywanego ma przede wszystkim okoliczność niezależna od stron, a mianowicie wzrost cen towarów i usług. Odnotowany w ostatnich dwóch latach, rosnący wskaźnik inflacji, co jest faktem powszechnie znanym, spowodował nie tylko wzrost ogólnych kosztów życia w najbardziej podstawowych obszarach
i potrzebach (wyżywienie, opłaty za media, ceny paliwa itp.) ale przyczynił się również do spadku siły nabywczej pieniądza. Ceny towarów i usług konsumpcyjnych w ujęciu rocznym według powszechnie dostępnych i publikowanych danych GUS od 2021 roku wzrosły o 14,40%). W związku z powyższym w ocenie Sądu nie ulega wątpliwości, że mimo braku istotnej zmiany samego zakresu usprawiedliwionych potrzeb powódek od ostatniego orzeczenia o alimentach, koszt zaspokojenia tychże potrzeb każdej z powódek w ciągu dwóch lat od daty wyroku rozwodowego rodziców małoletnich powódek, wzrósł właśnie z powodu inflacji i z tych powodów wymaga on zmiany wysokości orzeczonych alimentów.

Podkreślić przy tym należy, że matka powódek spełnia swój obowiązek alimentacyjny względem każdej z nich zarówno przez osobistą opiekę oraz wychowywanie, jak również ponosząc koszty
ich utrzymania z dostępnych jej, w ramach prowadzonego z małoletnimi i pozostałymi członkami rodziny, gospodarstwa domowego, dochodów. Należy przy tym zaznaczyć, że dotychczasowe alimenty na rzecz każdej z powódek orzeczono na stosunkowo wysokim poziomie, co powoduje,
że zasadniczo usprawiedliwione potrzeby małoletnich powódek pozostają zaspokojone.

Matka małoletnich powódek uzasadniając potrzebę podwyższenia raty alimentacyjnej wskazywała na dodatkowe zajęcia pozalekcyjne powódek. Nie zostały jednak przedłożone żadne dokumenty na potwierdzenie tych faktów, nie sprecyzowano jakiego rodzaju są to zajęcia, jak często się odbywają wobec czego wydatki na ten cel nie zostały uwzględnione przez Sąd
w średniomiesięcznych kosztach utrzymania małoletnich powódek.

Sąd miał na względzie aktualne w dacie orzekania i niekorzystne dla poziomu wynagrodzenia pozwanego zmiany w funkcjonowaniu jego pracodawcy, o których pozwany szczegółowo zeznawał. Podwyżka dotychczasowych alimentów 15% tj. o kwotę 150 zł miesięcznie na rzecz każdej
z małoletnich powódek, aktualizująca kwoty alimentów o powołany już powyżej wskaźnika inflacji,
nie przekracza w ocenie Sądu jednak nawet tych aktualnie zmniejszonych - z przyczyn dotyczących polityki wynagradzania u pracodawcy - zdolności zarobkowych pozwanego.

Wobec powyższego, na podstawie powołanych przepisów, orzeczono jak w punktach 1 i 2 sentencji wyroku podwyższając dotychczasowe alimenty obciążające pozwanego na rzecz małoletniej powódki M. Ł. z kwoty po 1000 zł do kwoty po 1150 zł miesięcznie (podwyżka o 150 zł miesięcznie), oraz na rzecz małoletniej powódki M. z kwoty po 900 zł do kwoty po 1050 zł miesięcznie (podwyżka o 150 zł miesięcznie).

Orzeczona kwota podwyżki alimentów na rzecz obu powódek pozostaje w zasięgu aktualnych możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego. Na podstawie ustalonych w toku procesu dochodów pozwanego, uznać należy, że posiada on w tym zakresie możliwości zarobkowe
i majątkowe. Podwyższenie alimentów o łączną kwotę 300 zł nie spowoduje po stronie pozwanego nadmiernego uszczerbku w jego usprawiedliwionych potrzebach własnych, a jednocześnie pozwoli zaspokoić wszystkie aktualne i usprawiedliwione potrzeby małoletnich powódek.

Datę początkową zaktualizowanego obowiązku ustalono od daty wniesienia pozwu,
co nastąpiło w dniu 19 stycznia 2023 roku przez jego nadanie w placówce pocztowej.

O odsetkach na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat alimentacyjnych orzeczono w myśl przepisu art. 481 § 1 i 2 k.c.

Ponad orzeczone kwoty podwyżki alimentów, ostatecznie zmodyfikowane powództwo należało oddalić, zważywszy na ustaloną i rozliczoną przez Sąd wysokość usprawiedliwionych miesięcznych potrzeb każdej z małoletnich powódek oraz aktualne, rzeczywiste możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanego, o czym z przeoczenia Sąd w wyroku nie orzekł. Jednakże żadna ze stron nie zgłosiła
w trybie art. 351 § 1 k.p.c., w ciągu dwóch tygodni od ogłoszenia wyroku, wniosku o jego uzupełnienie.

Mając na względzie wynik końcowy postępowania, na mocy art. 100 k.p.c., zniesiono między stronami koszty procesu, w tym koszty zastępstwa procesowego (rozstrzygnięcie z punktu 3 wyroku).

W zakresie kosztów sądowych, Sąd orzekł w oparciu o art. 113 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz.U. z 2022 roku, poz. 1125) oraz
art. 100 k.p.c. i postanowił nie obciążać pozwanego kosztami sądowymi. W ocenie Sądu pozwany powinien skupić się w pierwszej kolejności na realizacji obowiązku alimentacyjnego wobec małoletnich powódek, który ma charakter priorytetowy i obciążanie go kosztami sądowymi jest w realiach sprawy nieuzasadnione (rozstrzygnięcie z punktu 4 wyroku).

Wyrokowi w punkcie 1 i 2 nadano rygor natychmiastowej wykonalności na podstawie
art. 333 § 1 punkt 1 k.p.c., zgodnie z którym sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności jeżeli zasądza alimenty (rozstrzygnięcie z punktu 5 wyroku).

R., dnia 7 listopada 2023 roku SSR Marek Jonderko