Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Rybniku

Przewodniczący

Sędzia Sądu Rejonowego Joanna Kucal

Protokolant

st.sekr.sądowy Stanisława Bosek

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 1476/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

D. M.

W dniu 03 marca 2019 roku w C. działając wspólnie i w porozumieniu z M. R. oraz Ł. S. wziął udział w pobiciu S. B. używając wobec niego przemocy fizycznej w postaci uderzania rękami po głowie i kopania po całym ciele, przez co naraził go na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 k.k. lub w art. 157 § 1 k.k., przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w. R. z dnia 18 grudnia 2013 roku w sprawie o sygnaturze akt IX K 536/12 za umyślne przestępstwo podobne z art. 223 § 1 k.k. i art. 224 § 2 k.k. i z art. 222 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 57a § 1 k.k. w zw. z art. 12 k. na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawiania wolności, którą odbywał w okresie od 30 stycznia 2015 roku do 25 stycznia 2016 roku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  1. W dniu 3 marca 2019r. około godziny 22.00 na terenie skateparku w C. doszło do utarczki słownej pomiędzy oskarżonym M. R. a P. B.. Następnie doszło między nimi do kontaktu fizycznego. Obecny na miejscu D. B. (1) próbował rozdzielić szarpiących się mężczyzn, ale zadzwonił po pomoc do Ł. S., który przybył na miejsce. W wyniku tego zdarzenia M. R. doznał powierzchownego urazu głowy, stłuczenia łokcia lewego oraz stłuczenia klatki piersiowej. Następnie M. R., D. B. (1) i Ł. S. odeszli z tego miejsca, po drodze spotkali rodziców P. J. B. i S. B. oraz jego siostrę J.. Doszło między nimi do wymiany wzajemnych pretensji i złośliwości. Potem mężczyźni udali się w rejon przystanku autobusowego, gdzie kontynuowali utarczkę słowną z P. B. i jego bratem D. B. (2) odnośnie przebiegu zdarzenia na skateparku. Po opuszczeniu przystanku autobusowego M. R. wraz z Ł. S. postanowili udać się do miejsca zamieszkania rodziny B.. M. R. zadzwonił po wsparcie do kolegów D. M. i Ł. B., którzy do nich niezwłocznie dołączyli.

odpis wyroku SR w. R. w sprawie III K 1259/19 wraz z uzasadnieniem

zeznania D. B. (1)

częściowo wyjaśnienia M. R.

częściowo wyjaśnienia Ł. S.

k.324-329

k. 35-36, k. 275-276

k. 40v-41, k. 272

k. 46, k. 272

2.  2. Oskarżeni przyszli pod blok, w którym zamieszkiwała rodzina B. i zaczęli wyzywać wulgarnie jej członków. Na zewnątrz wyszła J. B., która ze szkolnych lat znała M. R.. Doszło między nimi do wulgarnej awantury słownej i wzajemnych wyzwisk. W pewnym momencie na zewnątrz wyszła J. B. (1) z synem D.. Kobieta próbowała uspokoić sytuację, jednak bezskutecznie, gdyż też wdała się w polemikę słowną z obecnymi na podwórzu mężczyznami.

zeznania świadka S. B.

zeznania świadka J. B. (1)

zeznania świadków J. B. i D. B. (2)

zeznania świadków D. B. (1) i J. B. (2)

k. 24-25, 273-273v

k. 10-11, 274-274v

k. 32-33, 164, 275,

k. 310v-311v

k. 35-36, 275v-276,

k. 176-177, 276-276

3.  3. S. B. słysząc odgłosy awantury dobiegające z podwórka także zdecydował się wyjść na zewnątrz. Gdy znalazł się na podwórzu również wdał się w polemikę słowną z obecnymi tam osobami. W pewnym momencie Ł. S. dobiegł do niego, uderzył go w tył głowy, a następnie dołączyli do niego M. R. i D. M.. Oskarżeni przewrócili pokrzywdzonego na ziemię i zaczęli go kopać po całym ciele. Każdy z nich aprobował zachowanie pozostałych oskarżonych i miał świadomość niebezpiecznego charakteru zajścia. Swoim zachowaniem narazili pokrzydzonego na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 k.k. lub w art. 157 § 1 k.k. Napastników od S. B. starały się odciągnąć jego dzieci, a J. B. (1) wezwała policję.

4.  Interweniujący policjanci na miejscu dokonali zatrzymania Ł. S. i D. M..

zeznania świadka S. B.

zeznania świadka J. B. (1)

zeznania świadków J. B. i D. B. (2)

zeznania świadków D. B. (1) i J. B. (2)

zeznania świadków K. P., K. H.

notatki urzędowe

protokoły zatrzymania Ł. S., D. M.

protokoły badania stanu trzeźwości D. M., Ł. S.

tablica poglądowa nr 1, 2 i 3

informacja od spółki (...) S.A. z siedzibą w W.

informacja od spółki (...) S.A. z siedzibą w W.

informacja od spółki P4 sp. z o.o. z siedzibą w P.

informacja od spółki (...)

k. 24-25, 273-273v

k. 10-11, 274

k. 32-33, 164, 275

k. 310v-311

k. 35-36, k. 275v-276,

k. 176-177, k. 276

k. 372v

k. 1, 63, 73, 115

k. 2-3, 6-7

k. 8 ,9

k. 64, 66, 68, 160-161, 162-163, 183

k. 97-103, 129-130

k. 119

k. 122-123

k. 131-151, 166-175, 186

4. W wyniku zdarzenia S. B. doznał wielomiejscowych powierzchniowych urazów głowy, żuchwy z obrzękiem w jej okolicy, klatki piersiowej, lewego łuku żebrowego i jamy brzusznej po stronie lewej z pourazowymi dolegliwościami bólowymi, które to obrażenia naruszyły czynności narządów ciała na okres poniżej 7 dni.

dokumentacja medyczna S. B.

opinia lekarska z 20.03.2019r.

k. 14, 28

k. 71

5. D. M. był wcześniej wielokrotnie karany, w tym za przestępstwa podobne z użyciem przemocy, przeciwko życiu i zdrowiu. Przypisanego czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w. R. z dnia 18 grudnia 2013 roku w sprawie o sygnaturze akt IX K 536/12 za umyślne przestępstwo podobne z art. 223 § 1 k.k. i art. 224 § 2 k.k. i z art. 222 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 57a § 1 k.k. w zw. z art. 12 k. na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawiania wolności, którą odbywał w okresie od 30 stycznia 2015 roku do 25 stycznia 2016 roku

karta karna

odpis wyroku SR w. R. sygn. III K 1433/18

odpis wyroku SR w. R. sygn. III K 123/10

odpis postanowienia SR w. R. sygn. III Ko 944/11

odpis postanowienia SO w. G. sygn. V Kzw 301/11

odpis wyroku SR w. R. sygn. IX K 536/12

odpis wyroku SR w. R. sygn. III K 778/18

informacja z Centralnego Zarządu Służby Więziennej

k. 330-332

k. 88

k. 90

k. 91

k. 92

k. 94-95

k. 96

k. 124-127

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

----

-----------------

---------------------------------

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

5.  -------------------------

-------------------

-------------

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

częściowo wyjaśnienia oskarżonych M. R. i Ł. S.

Sąd dał wiarę tej części wyjaśnień, w których oskarżeni opisywali początkowy fragment zajścia, do którego doszło na terenie skateparku pomiędzy M. R. a P. B., podejmowane przez nich dalsze działania mające na celu wzięcie odwetu za wcześniejszy incydent, w tym wezwanie na miejsce D. M.. Znajduje to potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym i jest zgodne z zasadami logicznego rozumowania.

2, 3

zeznania świadka S. B.

Brak jest podstaw do kwestionowania wiarygodności zeznań świadka, który opisał przebieg zdarzenia – atak na swoją osobę - w taki sposób w jaki go zapamiętał. Sąd przy tym miał na względzie bardzo dynamiczny przebieg zajścia, co niewątpliwie rzutowało na stopień szczegółowości relacji. Zaznaczył, że najbardziej agresywnymi napastnikami byli Ł. S. i D. M., a pierwszy cios, w okolice szczęki, zadał mu właśnie Ł. S.. Następnie do ataku przystąpili pozostali oskarżeni i kiedy upadł na ziemię, był kopany przez wszystkich oskarżonych.

2, 3

zeznania świadka J. B. (1)

Zeznania świadka były logiczne i spójne, nakreśliła zaobserwowany przez siebie przebieg wydarzeń, w których także uczestniczyła. Odniosła się do zachowania poszczególnych napastników i podjętych przez nich działań.

2, 3

zeznania świadków J. B. i D. B. (2)

Sąd ocenił zeznania świadków jako wiarygodne gdyż przedstawili oni ze szczegółami to co spostrzegli, wskazując konkretnie kto atakował ich ojca. J. B. zaznaczyła, że pierwszym, który uderzył S. B. był Ł. S.. Brak jest podstaw do kwestionowania zeznań tych świadków.

1, 2, 3

zeznania świadków D. B. (1) i J. B. (2)

Zeznania świadków sąd ocenił za wiarygodne, choć nie widzieli przebiegu całego zdarzenia. Ich zeznania pokrywały się też z wersją wydarzeń nakreśloną przez pozostałych świadków aczkolwiek nie umknęło uwagi sądu, że świadkowie ci próbowali przedstawiać oskarżonych w bardziej korzystnym świetle niż to miało miejsce w rzeczywistości.

3

zeznania świadków K. P., K. H.

Sąd nie znalazł podstaw by kwestionować wiarygodność funkcjonariuszy policji, którzy nakreślili przebieg interwencji z udziałem oskarżonych podjętej w związku z pełnieniem obowiązków służbowych.

3

notatki urzędowe

Dokumenty urzędowe brak podstaw do kwestionowania.

3

protokoły zatrzymania D. M. Ł. S.

Dokumenty urzędowe, brak podstaw do ich kwestionowania.

3

protokoły badania stanu trzeźwości D. M. Ł. S.

Dokumenty urzędowe, brak podstaw do ich kwestionowania.

4

dokumentacja medyczna S. B.

Brak podstaw do kwestionowania.

3

tablica poglądowa nr 1, 2 i 3

Brak podstaw do i kwestionowania.

4

opinia lekarska

Brak podstaw do kwestionowania ustaleń co do charakteru obrażeń jakich doznał pokrzywdzony. Opinia została sporządzona rzetelnie, a wnioski w niej zawarte są jasne i spójne.

5

karta karna

Dokument urzędowy, brak podstaw do jego kwestionowania.

5

odpisy wyroków SR w. R. w sprawach o sygn. III K 1433/18, III K 123/10, IX K 536/12, III K 778/18, IX K 1999/10, III K 1259/19

Dokumenty urzędowe.

5

odpis postanowienia SR w. R. sygn. III Ko 944/11, odpis postanowienia SO w. G. sygn. V Kzw 301/11

Dokumenty urzędowe.

3

informacja od spółki (...) S.A. z siedzibą w W.

Brak podstaw do kwestionowania.

3

informacja od spółki (...) S.A. z siedzibą w W.

Brak podstaw do kwestionowania

3

informacja od spółki P4 sp. z o.o. z siedzibą w P.

Brak podstaw do kwestionowania

5

informacja z Centralnego Zarządu Służby Więziennej

Dokument urzędowy, brak podstaw do kwestionowania

3

informacja od spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.

Brak podstaw do kwestionowania

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

2, 3

wyjaśnienia D. M.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego gdyż przedstawiał siebie wyłącznie jako obserwatora całego zajścia, który chciał jedynie rozdzielić S. B. i Ł. S.. Takiej wersji przeczą stanowcze zeznania wyżej wskazanych świadków: S. B., J. B. (1), J. B., D. B. (2). Zdaniem sądu M. R. zadzwonił po wsparcie do D. M., gdyż ten był znany w środowisku lokalnym jako osoba bezwzględnie stosująca przemoc, o czym świadczy jego uprzednia karalność za brutalne przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu. Trudno bezkrytycznie przyjąć, że D. M. chciał załagodzić istniejący spór, skoro z relacji świadków wynika, że był najbardziej agresywny.

2, 3

częściowo wyjaśnienia oskarżonych M. R. i Ł. S.

Sąd nie dał wiary tej części wyjaśnień oskarżonych, w której zaprzeczali aby wzięli udział w pobiciu S. B. gdyż cała sytuacja została sprowokowana przez rodzinę B.. Nie dał sąd wiary również tej części, w której zaprzeczali aby w pobiciu wziął udział D. M., gdyż on tylko odciągał Ł. S. od pokrzywdzonego. Za zupełnie kuriozalne sąd uznał stwierdzenie jakoby D. M. interweniował gdyż chciał załagodzić konflikt.

2, 3

zeznania P. B.

Jego zeznania należy uznać za nieprzydatne do ustalenia stanu faktycznego gdyż stwierdził, że nie pamięta czy na miejscu zdarzenia widział oskarżonych.

2, 3

zeznania Ł. B.

Nie kojarzył okoliczności zajścia, mimo iż był wtedy na miejscu. Nie zauważył aby doszło do pobicia pokrzywdzonego przez oskarżonych, którzy są jego znajomymi. Celem jego zeznań była ochrona znanych mu osób, czyli oskarżonych. Nie korelowały one w żaden sposób ze zwartym i wiarygodnym materiałem dowodowym – szczególnie z relacją pokrzywdzonego i jego najbliższych.

3

zeznania świadków D. C., P. L.

Z uwagi na upływ czasu oraz dużą ilość przeprowadzanych interwencji świadkowie – policjanci, nie kojarzyli już sytuacji będącej przedmiotem niniejszego postępowania. Kojarzyli oskarżonych z innymi, nie powiązanymi ze sprawą czynnościami. Tym samym ich zeznania były nieprzydatne do ustalenia stanu faktycznego.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

D. M.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony wyczerpał swoim zachowaniem tak podmiotowe, jak
i przedmiotowe znamiona ustawowe występku z z art. 158 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

W dniu 03 marca 2019 roku w C. wspólnie i w porozumieniu z M. R. oraz Ł. S. wziął udział w pobiciu S. B. używając wobec niego przemocy fizycznej w postaci uderzania rękami po głowie i kopania po całym ciele, przez co naraził go na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 k.k. lub w art. 157 § 1 k.k., przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w. R. z dnia 18 grudnia 2013 roku w sprawie o sygnaturze akt IX K 536/12 za umyślne przestępstwo podobne z art. 223 § 1 k.k. i art. 224 § 2 k.k. i z art. 222 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 57a § 1 k.k. w zw. z art. 12 k. na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawiania wolności, którą odbywał w okresie od 30 stycznia 2015 roku do 25 stycznia 2016 roku.

Bez wątpienia zachowanie oskarżonego naraziło pokrzywdzonego na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku określonego w art. 156 § 1 kk lub art. 157 § 1 kk. Przestępstwo przewidziane w art. 158 § 1 k.k. polega na czynnej napaści przynajmniej dwóch sprawców na jedną osobę lub napaść grupy osób na inną grupę. Podmiotem przestępstwa z art. 158 kk może być każdy, kto w jakikolwiek sposób bierze udział w pobiciu, niezależnie przy tym od tego, jaki jest jego osobisty udział w zdarzeniu. Odpowiedzialność za udział w pobiciu ma bowiem charakter wspólnej odpowiedzialności biorących udział w takim zdarzeniu, przy czym sprawca musi mieć świadomość niebezpiecznego charakteru zajścia. Przesłanką odpowiedzialności za przestępstwo z art. 158 § 1 kk jest sam niebezpieczny charakter bójki lub pobicia, z którego wynika narażenie człowieka na niebezpieczeństwo utraty życia, ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia bez względu na to czy doszło do naruszenia czynności określonych organów ciała pokrzywdzonego. Istotnym jest, aby niebezpieczeństwo skutku było realne. Na niebezpieczny charakter bójki lub pobicia mogą wskazywać takie okoliczności zdarzenia jak sposób zadawania uderzeń, ich siła, kierunek i umiejscowienie, użycie niebezpiecznych przedmiotów przy zadawaniu ciosów.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

-------------------

----------------------

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

------------------------------

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

----------------

-----------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

------------------------

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

---------------

------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

------------------------------------------------------

☐

3.5.  Uniewinnienie

-----------------

------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

------------------------------

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1. D. M.

1

1

Czyn przypisany oskarżonemu jest przez niego zawiniony w stopniu znacznym, gdyż w momencie jego popełnienia nie zachodziły żadne przesłanki wyłączające lub umniejszające jego winę. Oskarżony jest człowiekiem dojrzałym, a jego rozwój intelektualny i emocjonalny, jak i doświadczenie życiowe są w ocenie Sądu wystarczające, aby przyjąć, że miał świadomość, że bierze udział w pobiciu człowieka, przez co naraża go na niebezpieczeństwo utraty zdrowia czy nawet życia.

Czyn oskarżonego charakteryzował się znacznym stopniem społecznej szkodliwości. Za powyższym przemawiała analiza okoliczności podmiotowych i przedmiotowych. Wśród przesłanek podmiotowych wskazać należy działanie w zamiarze bezpośrednim. Motywem działania oskarżonego był odwet związany z wcześniejszym zachowaniem syna pokrzywdzonego, co zasługuje na wysoce negatywną ocenę.

Wśród okoliczności przedmiotowych wskazać należy na sposób i okoliczności popełnionego przestępstwa - użycie przemocy wobec pokrzywdzonego poprzez jego nagłe zaatakowanie, zadawanie uderzeń rękami i kopanie po całym ciele. Jednocześnie Sąd miał na względzie świadomość oskarżonego, że tożsame uderzenia i kopnięcia zadawane są pokrzywdzonemu również przez współoskarżonych, a więc ze zdwojoną siłą.

Sąd miał na względzie również uprzednią wielokrotną karalność oskarżonego, w tym popełnienie czynu w warunkach art. 64 § 1 kk.

Wymierzona kara izolacyjna jest koniecznym, a zarazem wystarczającym środkiem, aby uzmysłowić oskarżonemu naganność jego postępowania i wdrożyć go do przestrzegania porządku prawnego, przy jednoczesnym uwzględnieniu stopnia jego winy i społecznej szkodliwości przypisanego czynu. Tylko taka kara spełni swoje cele zapobiegawcze, zwłaszcza w zakresie prewencji indywidualnej. Uzmysłowi mu konieczność przestrzegania norm prawnych i zapobiegnie ponownemu popełnieniu przez niego przestępstw. Oskarżony jest sprawcą niepoprawnym, popełniającym kolejne przestępstwa, bez poczucia norm i zasad. Czyn będący przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie jest kolejnym przestępstwem, jakiego się dopuścił oskarżony z użyciem przemocy i to w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64 § 1 k.k. co świadczy o tym, że wcześniej orzekane i wykonane wobec niego kary nie zmieniły jego postawy wobec dóbr chronionych prawem.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

--------

--------------

---------------

------------------------

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

-------------------------------

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5

Na podstawie art. 627 kpk zasądzono od oskarżonych D. M., Ł. S. i M. R. na rzecz oskarżyciela posiłkowego S. B. solidarnie kwotę 1.344 zł (jeden tysiąc trzysta czterdzieści cztery złote) tytułem zwrotu wydatków związanych z ustanowieniem pełnomocnika w sprawie.

7

Na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolniono oskarżonego D. M. w całości od ponoszenia kosztów sądowych obciążając nimi Skarb Państwa, mając na uwadze jego trudną sytuację osobistą i materialną.

6.  1Podpis