Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Rybniku

Przewodniczący

SSR Joanna Kucal

Protokolant

st.sekr.sądowy Stanisława Bosek

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 986/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1. 

A. S. (1)

W dniu 1 października 2018 roku w R. prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny, a to samochód marki M. (...) o numerze rejestracyjnym (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości prowadzącym do stężenia 0,92 mg/l, 0,86 mg/l, 0,93 mg/l i 0,85 mg/l i 0,81 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu

A. S. (1)

W okresie od 2 października 2018r. do 19 października 2018r. w R. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru podżegał I. K. do złożenia fałszywych zeznań w toku postępowania przygotowawczego prowadzonego przez K. R. odnośnie czynu opisanego w punkcie I, poprzez nakłanianie jej do zeznania nieprawdy, że zaczął spożywać alkohol w czasie postoju pojazdu przed kontrolą policji

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. W dniu 1 października (...). pomiędzy godziną 18.00 a 19.00 oskarżony zadzwonił do swojej znajomej I. K. i zaproponował wspólny wyjazd na spotkanie AA do Ośrodka (...) w G.. I. K. na to przystała. Umówili się obok sklepu (...) znajdującego się na ul. (...) w R. R.. Kiedy I. K. tam podeszła oskarżony już na nią czekał w samochodzie marki M. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Kiedy wsiadła, oskarżony wysiadł i poszedł do sklepu, gdzie kupił wódkę „wiśniówkę” o pojemności 0,5 litra, pięć piw o pojemności 0,5 litra i papierosy. Kiedy wrócił I. K. poczuła pragnienie i zapytała oskarżonego czy ma coś do picia, chodziło jej o napój bezalkoholowy. Oskarżony wówczas podał jej pełną butelkę z napojem N. bądź L. T. o pojemności 0,5 litra. Kiedy I. K. napiła się poczuła, że jest to wódka zmieszana z napojem bezalkoholowym. Zaskoczona tym faktem zapytała oskarżonego o zawartość butelki, on potwierdził, że jest to drink. I. K. odniosła wrażenie, że oskarżony już wcześniej spożywał alkohol. Następnie pojechali na łąkę niedaleko miejsca zamieszkania I. K. i wypili tam całą zawartość butelki podając ją sobie na zmianę. Już wcześniej podjęli decyzję, że skoro zaczęli spożywać alkohol to nie pojadą na spotkanie AA. Po wypiciu alkoholu oskarżony zapytał co robią dalej, wówczas I. K. zaproponowała, że pojadą do jej koleżanki E. B. do R. B., która przebywała u swojego ówczesnego partnera K. R.. Kiedy przyjechali do domu K. R., wypili wspólnie zakupioną wcześniej przez oskarżonego „wiśniówkę”. K. R. w międzyczasie spożywał piwo. Po wypiciu „wiśniówki” oskarżony podjął decyzję, że wracają do domu. Nie chciał skorzystać ze złożonej oferty aby przenocować u K. R. i nie prowadzić samochodu po spożyciu alkoholu.

Oskarżony prowadził zatem pojazd mechaniczny jeżdżąc po R., krążąc przez dłuższy czas w rejonie ul. (...).

O godzinie 23.08 oficer dyżurny K. w R. odnotował pierwsze zgłoszenie o fakcie poruszania się przez oskarżonego zygzakiem po ul. (...). Zgłoszenie dotyczyło konkretnie pojazdu typu (...) o numerze rejestracyjnym (...). O godzinie 23.39 odnotowano kolejne takie zgłoszenie, którego dokonał A. S. (2), pracujący wówczas przy wiadukcie kolejowym na ul. (...). Przy A. S. (2) zatrzymał się bowiem oskarżony kierujący pojazdem M. by zapytać w jaki sposób ominąć przebudowę drogi. Oskarżony miał bełkotliwą mowę, A. S. (2) od razu zorientował się, że jest nietrzeźwy. Zauważył też, że jedno koło samochodu było bez powietrza. Wytłumaczył oskarżonemu jak ma jechać, ale ten nie zważając na sygnalizację świetlną – podany sygnał czerwony, przejechał, najeżdżając na podstawki ze znaków drogowych w kierunku ul. (...). A. S. (2) już wówczas chciał zadzwonić na policję, ale nie zapamiętał numerów rejestracyjnych. Po jakimś czasie kierujący pojazdem M. ponownie przejechał pod wiaduktem kierując się w stronę W.. A. S. (2) rozpoznał samochód, zapamiętał numery rejestracyjne i zadzwonił na policję. O godzinie 23.40 pełniący służbę w patrolu zmotoryzowanym policjanci – D. S. i A. W. otrzymali informację od dyżurnego K. w R. o nietrzeźwym kierującym pojazdem M. jadącym ul. (...), bez powietrza w jednym kole. Z użyciem sygnałów świetlnych i dźwiękowych podjęli penetrację ul. (...) w kierunku W.. W rejonie remontowanego odcinka drogi, na wysokości skrzyżowania z ul. (...) zauważyli pojazd opisywany przez dyżurnego. Na miejscu kierowcy siedział mężczyzna w jasnym swetrze. Policjanci przejechali obok tego pojazdu, a następnie w pierwszym możliwym miejscu zawrócili. Kiedy wrócili do pojazdu, mężczyzna zza kierownicy - oskarżony, którego widzieli wcześniej, siedział na tylnym siedzeniu za fotelem kierowcy. Policjanci podjęli kontrolę osób siedzących w samochodzie o godzinie 23. 48. Za plecami oskarżonego na tylnym siedzeniu leżała I. K. z opuszczonymi spodniami oraz bielizną. Funkcjonariusze polecili jej, aby się ubrała i wysiadła z samochodu. I. K. oświadczyła policjantom, że oskarżony prowadził samochód, a ona siedziała z przodu na miejscu pasażera, przed chwilą zatrzymali się, a kiedy zauważyli radiowóz, przesiedli się na tylną kanapę. Natomiast według oskarżonego w samochodzie mieli siedzieć już od kilku godzin. Policjanci stwierdzili w samochodzie dużo pustych butelek po wódce o pojemności 200 ml.

Policjanci udali się z oskarżonym w rejon skrzyżowania ul. (...) z ul. (...), gdzie przy wiadukcie kolejowym oczekiwał na nich A. S. (2). Ten bez żadnych wątpliwości rozpoznał oskarżonego jako kierującego samochodem M..

Badanie stanu trzeźwości u oskarżonego wykazało: o godzinie 0.27 – 0,92 mg/l, o godzinie 0.53 – 0,86 mg/l, alkoholu w wydychanym powietrzu na urządzeniu A. I., o godzinie 0.57 – 0,93 mg/l, o godzinie 1.40. – 0,85 mg/l , o godzinie 02.16 – 0,81 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu na urządzeniu A.. Oskarżony oświadczył policjantom, że spożywał alkohol w postaci 200 ml wódki około godziny 23.00.

Oskarżony nie był dotychczas karany. Nie figuruje w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego.

U oskarżonego nie stwierdzono objawów choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego, endogennych zaburzeń nastroju. Rozpoznano u niego cechy zaburzeń osobowości za skłonnością do nadużywania napojów alkoholowych.

T. criminis miał w pełni zachowaną zdolność rozpoznawania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

zeznania I. K.

zeznania E. B.

zeznania K. R.

zeznania A. S. (2)

zeznania D. S.

zeznania A. W.

notatka urzędowa

protokoły z przebiegu badania stanu trzeźwości

świadectwo wzorcowania

informacja odnośnie nagrań zgłoszeń, płyta z nagraniem

protokoły oględzin płyt z nagraniem

opinia T.

karta karna

informacja z centralnej ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego

opinia sądowo-psychiatryczna

k. 22, k. 197v

k. 13-14, k. 94-95, k. 237-238

k.100-101, k. 238v-239

k. 105, k. 262v

k. 26, k. 238

k. 86-87, k. 198

k. 47-48, k. 111-112, k. 238v

k. 1-2

k. 3, 5, 7

k. 4, 6, 8

k. 66-67, 109-110

k. 80-84, 113-114

k. 72-77, 119-122

k. 189

k. 38

k. 53-57

2. W dniu 2 października 2018r. oskarżony poprosił I. K. by ta uzgodniła z nim wspólną wersję zdarzenia w celu przedstawienia jej policji, nakłaniając ją jako świadka do zeznania nieprawdy, że zaczął spożywać alkohol dopiero po zatrzymaniu pojazdu w miejscu gdzie następnie odbyła się kontrola policji. Ponowił tę prośbę jeszcze przed przesłuchaniem I. K. w dniu 19 października 2018r. polecając jej, by zeznała, że jak mu pękła opona to dopiero napił się alkoholu.

W kwietniu i maju 2019. oskarżony i I. K. wymieniali korespondencję za pomocą wiadomości tekstowych sms. Oskarżony zarzucał świadkowi, że mu szkodzi składając na policji nieprawdziwe zeznania. I. K. zaprzeczała temu i oświadczyła, że nie może zmienić swoich zeznań.

Oskarżony nie był dotychczas karany

Tempore criminis miał w pełni zachowaną zdolność rozpoznawania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem.

zeznania I. K.

wydruk korespondencji sms

karta karna

opinia sądowo-psychiatryczna

k. 13-14, k. 94-95, k. 237-238

k. 215-217

k. 189

k. 53-57

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1. 

A. S. (1)

W dniu 1 października 2018 roku w R. prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny, a to samochód marki M. (...) o numerze rejestracyjnym (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości prowadzącym do stężenia 0,92 mg/l, 0,86 mg/l, 0,93 mg/l i 0,85 mg/l i 0,81 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu

A. S. (1)

W okresie od 2 października 2018r. do 19 października 2018r. w R. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru podżegał I. K. do złożenia fałszywych zeznań w toku postępowania przygotowawczego prowadzonego przez K. R. odnośnie czynu opisanego w punkcie I, poprzez nakłanianie jej do zeznania nieprawdy, że zaczął spożywać alkohol w czasie postoju pojazdu przed kontrolą policji

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1. Spożywanie alkoholu przez oskarżonego dopiero po zatrzymaniu samochodu M. (...) na ul. (...) w R. w rejonie przebudowy drogi (mieszanka pół litra wódki z dwoma butelkami wiśniówki o pojemności 200 ml oraz pół litra wody mineralnej gazowanej)

wyjaśnienia oskarżonego

k. 22, k. 197v

2. Pomawianie oskarżonego przez I. K., że nakłaniał ją jako świadka do zeznania nieprawdy, że zaczął spożywać alkohol dopiero po zatrzymaniu pojazdu w miejscu gdzie następnie odbyła się kontrola policji.

wyjaśnienia oskarżonego

k. 130, k. 197v

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

Sąd dał wiarę w części znajdującej potwierdzenie w zeznaniach I. K. co do okoliczności, w jakich spotkali się przy sklepie (...) w R. R. oraz co do zakupu alkoholu przez oskarżonego.

1,2

zeznania I. K.

Szczerze i obiektywnie opisała zachowanie oskarżonego, fakt spożywania przez niego alkoholu od momentu gdy się spotkali przy sklepie (...), również u jej znajomej E. B. oraz następnie podżeganie jej do złożenia fałszywych zeznań w tym zakresie Jej zeznania korelują z zeznaniami E. B., K. R., którzy potwierdzili, że oskarżony z I. K. odwiedzili ich w godzinach wieczornych i wspólnie spożywali alkohol przywieziony przez oskarżonego. Interweniujący policjanci również twierdzili stanowczo, że I. K. od początku utrzymywała, że zatrzymali się samochodem krótko przed kontrolą. Przedłożony przez oskarżonego wydruk korespondencji sms z I. K. również świadczy o tym, że podejmował i w późniejszym czasie próby wpływania na świadka.

1

zeznania E. B.

zeznania K. R.

Spójnie nakreślili wizytę oskarżonego i I. K. w ich domu oraz fakt spożywania alkoholu w postaci „wiśniówki” przez oskarżonego. E. B. zaznaczała, że proponowała aby zostali na noc by oskarżony nie prowadził samochodu po alkoholu, ale z propozycji nie skorzystano.

1

zeznania A. S. (2)

Konsekwentnie i stanowczo opisał zachowanie oskarżonego jako kierującego samochodem na ul. (...) – bełkotliwa mowa, w jednym kole samochodu brakowało powietrza, jazda na czerwonym świetle, najeżdżanie na podstawki znaków drogowych. Świadek nie miał żadnych wątpliwości, że oskarżony jest nietrzeźwy, w związku z czym gdy kolejny raz przejechał pod wiaduktem, zadzwonił na policję zapamiętując wcześniej numer rejestracyjny. Sąd nie znalazł żadnych podstaw by kwestionować wiarygodność tego świadka, który dodatkowo przy policjantach rozpoznał oskarżonego jako kierującego samochodem. Jego zeznania korelują z dokumentami związanymi ze zgłoszeniem interwencji.

1

zeznania D. S.

zeznania A. W.

Sąd nie znalazł podstaw by kwestionować wiarygodność funkcjonariuszy policji, którzy nakreślili przebieg interwencji z udziałem oskarżonego podjętej w związku z pełnieniem obowiązków służbowych. Zaznaczali, że po podjęciu przez nich penetracji ul. (...) na wysokości skrzyżowania z ul. (...) zauważyli samochód przypominający pojazd z komunikatu dyżurnego, za kierownicą którego siedział mężczyzna w jasnym swetrze. Po przejechaniu obok pojazdu w pierwszym możliwym miejscu zawrócili, gdy wrócili do tego samochodu mężczyzna już siedział z tyłu za fotelem kierowcy. Wskazywali, że obecna w samochodzie kobieta twierdziła, że zatrzymali się samochodem przed chwilą i na widok policji oboje przesiedli się na tylną kanapę. Mężczyzna twierdził z kolei, że w samochodzie siedzą już od kilku godzin.

1

notatka urzędowa

protokoły z przebiegu badania stanu trzeźwości

świadectwo wzorcowania

informacja odnośnie nagrań zgłoszeń, płyta z nagraniem

protokoły oględziny płyt z nagraniem

Dokumenty urzędowe, brak podstaw do kwestionowania ich prawdziwości. Na podstawie protokołów oględzin płyt z nagraniem ustalono dokładne godziny zgłaszanych interwencji w związku z niebezpieczną jazdą oskarżonego w rejonie ul. (...) jak również godzinę podjęcia kontroli przez policjantów .

1

opinia T.

Jasna, pełna, wewnętrznie niesprzeczna

1,2

opinia sądowo-psychiatryczna

Jasna, pełna, wewnętrznie niesprzeczna

1,2

karta karna

Dokument urzędowy, brak podstaw do kwestionowania jego prawdziwości

1

informacja z centralnej ewidencji kierowców

Dokument urzędowy, brak podstaw do kwestionowania jego prawdziwości

2

wydruk korespondencji sms

Dokumenty prywatne, których prawdziwość nie była kwestionowana przez strony.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

Relacja oskarżonego co do przebiegu wydarzeń od momentu zakupienia przez niego alkoholu w sklepie (...) w R. R. do momentu przeprowadzenia interwencji policji na ul. (...) w R. nie znajduje potwierdzenia w pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie, a to:

- w zeznaniach I. K., E. B., K. R., A. S. (2), D. S., A. W., którzy spójnie i logicznie opisali zachowanie oskarżonego

- protokole oględzin płyt z nagraniem zgłoszeń i podjętych interwencji - o godzinie 23.08 oficer dyżurny K. w R. odnotował pierwsze zgłoszenie o fakcie poruszania się przez oskarżonego zygzakiem po ul. (...), o godzinie 23.39 odnotowano kolejne takie zgłoszenie, którego dokonał A. S. (2), pracujący wówczas przy wiadukcie kolejowym na ul. (...), o godzinie 23.48 policjanci podjęli kontrolę wobec osób siedzących w samochodzie

- opiniach toksykologicznych, które potwierdzają wersję przedstawioną przez świadków. Biegli stwierdzili, że bezwzględnie należy wykluczyć możliwość spożycia alkoholu przez oskarżonego w całości tylko i wyłącznie w godzinach 23.39-23.48 - w tej sytuacji u oskarżonego około godziny 00.20 stężenie alkoholu byłoby na poziomie 1 promila i rosłoby stopniowo. Tymczasem ok. godz. 00.27 stężenie alkoholu u oskarżonego wynosiło już 1,93 promila i znajdował się on w fazie wyrównania stężeń, co oznacza, że musiał wcześniej spożywać alkohol. Również wypicie przez oskarżonego alkoholu w postaci 200 ml wódki kończąc jej konsumpcję ok. godz. 23.00 (oświadczenie złożone przez oskarżonego do protokołu badania) spowodowałoby osiągniecie przez niego maksymalnego stężenia alkoholu we krwi na poziomie około 1 promila około godziny 00.30 spożywając na czczo lub około godziny 02.00 spożywając na pełny żołądek. Taka wersja zdarzeń nie koreluje z obliczeniami i wynikami badań.

2.

wyjaśnienia oskarżonego

Sąd podzielił w tym zakresie w całości logiczne i od samego początku konsekwentne zeznania I. K., która rzeczowo opisała okoliczności nakłaniania jej przez oskarżonego do złożenia fałszywych zeznań odnośnie tego, że zaczął spożywać alkohol w czasie postoju pojazdu tuż przed kontrolą policji. Zeznania te były szczere i obiektywne, a wyjaśnienia oskarżonego zmierzały wyłącznie do zdyskredytowania jej wiarygodności jako osoby uzależnionej od alkoholu, nachalnej, przychodzącej do niego po pieniądze, papierosy, narzucającej mu się.

1, 2

zeznania M. S.

Świadek- żona oskarżonego skorzystała z prawa do odmowy składania zeznań

2

zeznania J. L. i K. P.

Świadkowie nie dysponowali wiedzą istotną dla ustaleń faktycznych w sprawie

1

dokumentacja (...) odnośnie uszkodzenia pojazdu

Dokumenty nie mające znaczenia dla ustalenia faktów w niniejszej sprawie – zgłoszenie szkody w dniu 24.09.2018r.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

x☐

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1, 2

A. S. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Czynem przypisanym w pkt. 1 oskarżony wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. Przedmiotem ochrony przepisu z art. 178a § 1 k.k. jest bezpieczeństwo ruchu lądowego, wodnego, powietrznego. Jest to przestępstwo formalne i polega na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego, Sąd miał na względzie to, iż swoim zachowaniem naruszył on jedno z istotniejszych dóbr podlegających ochronie prawnej jakim jest bezpieczeństwo w komunikacji. Oczywistym jest, iż im większy stopień nietrzeźwości kierującego pojazdem mechanicznym, tym większe zagrożenie stwarza on dla bezpieczeństwa innych uczestników ruchu drogowego, a tym samym wyższy jest stopień szkodliwości jego zachowania. W niniejszej sprawie badania oskarżonego wykazały 0,92 mg/l, 0,86 mg/l, 0,93 mg/l i 0,85 mg/l i 0,81 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Stan nietrzeźwości w rozumieniu Kodeksu karnego zachodzi wtedy, gdy zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość (art. 115 § 16 k.k.). Zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu przekroczyła u oskarżonego dolną granicę określającą stan nietrzeźwości. Oskarżony prowadząc pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości naruszył jedną z podstawowych zasad bezpieczeństwa w ruch drogowym, a stopień jej naruszenia u oskarżonego nie jest niski. Tym samym została przekroczona w przypadku oskarżonego wartość, powyżej której ustawodawca przyjął, że kierowanie pojazdem mechanicznym stwarza tak poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa uczestników ruchu drogowego, iż zachowanie kierującego należy kwalifikować jako przestępstwo.

Czynem przypisanym w pkt. 2 oskarżony wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa z art. 18 § 2 kk w zw. z art. 233 § 1 kk w zw. z art. 12 kk. W okresie od 2 października 2018r. do 19 października 2018r. w R. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru podżegał I. K. do złożenia fałszywych zeznań w toku postępowania przygotowawczego prowadzonego przez K. R. odnośnie czynu z art. 178a § 1 kk poprzez nakłanianie jej do zeznania nieprawdy, że zaczął spożywać alkohol w czasie postoju pojazdu przed kontrolą policji. Przedmiotem ochrony przepisu z art. 233 § 1 kk jest szeroko rozumiane dobro wymiaru sprawiedliwości, w szczególności zaś wartość, jaką jest zapewnienie wiarygodności ustaleń dokonywanych w postępowaniu sądowym lub innym postępowaniu przewidzianym w ustawie, a co za tym idzie, ochrona trafności wydawanych orzeczeń. Dobrem prawnym bezpośrednio naruszonym lub zagrożonym przez fałszywe zeznania jest zatem mające zapaść w danym postępowaniu orzeczenie.

Czyny przypisane oskarżonemu są niewątpliwie przez niego zawinione. Można mu przypisać winę w czasie ich popełnienia albowiem uzasadnionym było w konkretnej sytuacji wymagać od oskarżonego zachowania zgodnego z normą prawną, a nie zachodziły jednocześnie przyczyny, które odmowę takiego zachowania uzasadniałyby.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

------------

------------------------

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

-------------------------------

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

------------

--------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

------------------------------

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

--------------

------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

--------------------------------

☐

3.5.  Uniewinnienie

-------------------

-------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

-------------------------------

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. S. (1)

1, 2

1,2

Przy wymiarze kar za przypisane oskarżonemu czyny sąd kierował się tym, aby nie przekraczały one stopnia winy oskarżonego oraz uwzględniały stopień społecznej szkodliwości każdego czynu. Kary jednostkowe uwzględniają zatem stopień społecznej szkodliwości czynów i są adekwatne do stopnia jego zawinienia. Sąd wziął po uwagę cele zapobiegawcze, a także wychowawcze, jakie kary powinny spełnić wobec oskarżonego, uwzględnił również potrzeby prewencji ogólnej, szczególnie w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Sąd wziął pod uwagę motywację oskarżonego, sposób jego zachowania, w szczególności zaś, iż przypisane czyny popełnił w sposób umyślny. Sąd miał na uwadze rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstw mu przypisanych, ale również uwzględnił to, iż oskarżony nie był wcześniej karany.

Mając zatem na względzie wyżej wskazane okoliczności, sąd wymierzył oskarżonemu:

- za czyn opisany w punkcie I na mocy art. 178a § 1 kk karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

- za czyn opisany w punkcie II na mocy art. 19 § 1 kk w zw. z art. 233 § 1 kk karę 10 miesięcy pozbawienia wolności.

A. S. (1)

3

1,2

Poszczególne czyny przypisane oskarżonemu zostały popełnione w warunkach art. 85 § 1 i 2 kk. Przy uwzględnieniu zwartości czasowej pomiędzy poszczególnymi przestępstwami, za które wymierzono kary jednostkowe podlegające łączeniu, jak również mając na względzie rodzaj dóbr chronionych prawem, które swoim działaniem naruszył oskarżony, na mocy art. 85 § 1 i 2 kk i art. 86 § 1 kk Sąd wymierzył oskarżonemu karę łączną 1 roku pozbawienia wolności. Orzeczona w tym wymiarze kara łączna pozbawienia wolności osiągnie przede wszystkim swój cel wychowawczy, wdrażając oskarżonego do przestrzegania porządku prawnego, jak i zapobiegnie popełnieniu przez niego przestępstwa w przyszłości. Równocześnie kara ta ugruntuje w społeczeństwie przekonanie o konieczności respektowania norm prawnych.

A. S. (1)

4

3

Sąd uznał, że w stosunku do oskarżonego istnieje pozytywna prognoza kryminologiczna wyrażająca się w przekonaniu, że nie popełni on ponownie przestępstwa i będzie przestrzegał porządku prawnego. O pozytywnej prognozie, uzasadniającej zastosowanie warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności decyduje bowiem całościowa ocena przesłanek wskazanych w art. 69 § 2 kk. W związku z tak postawioną prognozą Sąd na mocy art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 kk warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności na okres próby 2 lat. Wyznaczony okres próby pozwoli na wszechstronną weryfikację postawy oskarżonego, w tym ustalenie czy wdrożył się w przestrzeganie przepisów prawa i zasad współżycia społecznego i czy zastosowane wobec niego w niniejszej sprawie dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania kary było słuszne.

A. S. (1)

5

1

Na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzeczono wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 4 lat. Orzekając na ten środek karny Sąd wziął pod uwagę przytoczone powyżej dyrektywy wymiaru kary zgodnie z art. 56 k.k. Zastosowanie tego środka karnego w przypadku popełnienia przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji w stanie nietrzeźwości jest obligatoryjne, zaś orzeczenie go na okres 4 lat jest okresem koniecznym, a jednocześnie wystarczającym, aby oskarżony zrozumiał skutki swego czynu i wysokie niebezpieczeństwo, jakie dla innych uczestników ruchu drogowego pociąga jego czyn. Oskarżony prowadząc pojazd mechaniczny w stanie znacznego upojenia alkoholowego stanowił realne zagrożenie nie tylko dla bezpieczeństwa ruchu drogowego, ale również dla życia i zdrowia jego uczestników, w tym pasażerki I. K..

A. S. (1)

7

1

Na mocy art. 43a § 2 k.k., Sąd orzekł w obligatoryjny środek karny w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 5.000,00 zł. Świadczenie pieniężne ma charakter wyraźnie represyjny i stanowi dla sprawcy dodatkową dolegliwość finansową zbliżoną w swym charakterze do grzywny. Środek ten pełni funkcję związaną z potrzebą kształtowania świadomości prawnej, będąc wyrazem tego, że sprawca popełniając czyn zabroniony powinien spotkać się z pewną i nieuchronną formą dolegliwości.

A. S. (1)

8

4

Aby wzmocnić wychowawcze oddziaływanie na oskarżonego sąd na mocy art. 72 § 1 pkt 1 kk zobowiązał go do informowania kuratora o przebiegu okresu próby.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. S. (1)

6

5

Na mocy art. 63 § 4 kk zaliczono oskarżonemu na poczet orzeczonego środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 01 października 2018r. do dnia 05 marca 2020r.

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez -stronę

----------------------

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

9

Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe tj. wydatki w kwocie 981,25 złotych, na które złożyły się koszt uzyskania karty karnej, ryczałt za doręczenia w postępowaniu przygotowawczym i sądowym, koszty opinii biegłych. Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych Sąd obciążył oskarżonego opłatą w wysokości 180 złotych od wymierzonej kary łącznej pozbawiania wolności.

6.  1Podpis