Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Rybniku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 lutego 2022 r.

Sąd Rejonowy w Rybniku I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący:	Sędzia Michał Kleeberg
Protokolant:	protokolant sądowy Izabela Brzezina

po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2022 r. w Rybniku

sprawy z powództwa STAN CAR- S (...) spółki jawnej z siedzibą w Wyrach

przeciwko (...) S.A. V. (...) w W.

o odszkodowanie

1.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej V. (...) w W. na rzecz powoda STAN CAR- S (...) spółki jawnej z siedzibą w Wyrach kwotę 6.475,95 zł (sześć tysięcy czterysta siedemdziesiąt pięć złotych 95/100) z ustawowymi odsetkami od dnia 8 czerwca 2019 r.;

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2.217,00 zł (dwa tysiące dwieście siedemnaście złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia;

2.  nakazuje pobrać od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej V. (...) w W. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Rybniku kwotę 747,84 zł (siedemset czterdzieści siedem złotych 84/100) tytułem nieuiszczonych wydatków.

Sędzia

Sygn. akt I C 2025/20

UZASADNIENIE

Powód STAN CAR-S S. & W. Sp.j. domagał się zasądzenia od pozwanego (...) S.A. V. (...) kwoty 6 475,95 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 8 czerwca 2019 roku do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów procesu.

W uzasadnieniu powód wywodził, że w dniu 6 grudnia 2018 roku w wyniku zdarzenia drogowego uszkodzony został pojazd marki A. (...) nr rej. (...), będący własnością M. G.. Sprawca szkody kierował pojazdem, na który posiadał polisę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego wykupioną u pozwanego. Pozwany uznał swoją odpowiedzialność i wypłacił na rzecz poszkodowanego część należnego odszkodowania z tytułu najmu pojazdu w wysokości 7 115,55 zł. Powód wstąpił w prawa poszkodowanego na podstawie umowy cesji z dnia 6 grudnia 2018 roku. Wskazał, iż domaga się części należnego odszkodowania z tytułu najmu pojazdu w kwocie 6 475,95 zł.

Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Rybniku nakazem zapłaty
w postępowaniu upominawczym uznał roszczenie w całości (k.23).

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu. Pozwany zakwestionował wysokość stawki najmu pojazdu zastępczego przyjętej przez powoda i podniósł, że przekracza ona stawki ekonomicznie uzasadnione i nie mieści się w granicach stawek przyjętych na rynku lokalnym na terenie zamieszkania poszkodowanego w czasie powstania szkody. Wskazał, iż zaproponował poszkodowanemu możliwość zorganizowania przez niego najmu i poinformował, że w razie samodzielnego wynajmu zweryfikuje stawkę do 89 zł netto za dzień. Ponadto poszkodowany przyczynił się do zwiększenia rozmiaru szkody, ponieważ mimo zaoferowania przez pozwanego tańszej organizacji wynajmu pojazdu zastępczego, poszkodowany nie skorzystał z tej możliwości wybierając ofertę powoda.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 6 grudnia 2018 roku w wyniku zdarzenia drogowego uszkodzony został pojazd marki A. (...) nr rej. (...) stanowiący własność M. G.. Sprawca szkody kierował pojazdem, który posiadał polisę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego wykupioną w (...) S.A. V. (...).

okoliczność bezsporna

Powód działający w imieniu poszkodowanego zgłosił powstanie szkody w pojeździe pozwanego w dniu 6 grudnia 2018 roku.

okoliczność bezsporna

Poszkodowany w dniu 6 grudnia 2019 roku wynajął samochód zastępczy T. (...) (+) u powoda, prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) & W. Sp.j. na okres od dnia 6 grudnia 2018 roku do zakończenia naprawy. Poszkodowany zakończył najem w dniu 15 lutego 2019 roku. Cena netto za dobę wyniosła 170 zł netto (209,10zł brutto). Łącznie koszt najmu wyniósł 13 591,50 zł brutto. Samochód był niezbędny poszkodowanemu do wykonywania obowiązków zawodowych. Poszkodowany wybrał ofertę powoda, ponieważ chciał skorzystać z bezgotówkowego wynajmu pojazdu, a oferta powoda w jego ocenie była kompleksowa i profesjonalna.

dowód: umowa k.9-10, oświadczenie najemcy k. 10-v., faktura k.11, cennik k.12, protokół zdawczo-odbiorczy k.13, faktura k.14, umowa cesji k.11-v., arkusz naprawy pojazdu k.19, zeznania poszkodowanego k.73

W dniu 6 grudnia 2018 roku poszkodowany zawarł z powodem umowę przelewu wierzytelności z tytułu odszkodowania za szkodę spowodowaną zdarzeniem komunikacyjnym z dnia 6 grudnia 2018 roku.

dowód: umowa cesji k.11-v.

W dniu 23 kwietnia 2019 roku pozwany wypłacił powodowi 4 378,80 zł z tytułu najmu pojazdu.

okoliczność bezsporna

W dniu 15 maja 2019 roku powód odwołał się od decyzji ubezpieczyciela i wezwał pozwanego do zapłaty 9 212,70 zł. W dniu 7 czerwca 2019 roku pozwany uznał pełny okres najmu i wypłacił powodowi 2 736,75 zł z tytułu najmu pojazdu, jednocześnie podtrzymał stanowisko w zakresie stawki dobowej najmu pojazdu zastępczego.

dowód: odwołanie od decyzji k. 13-17, pismo pozwanego dnia 07/06/2019 r. k. 18

Uszkodzony samochód A. (...) należał do klasy (...). Pojazd wynajęty pojazd - T. (...) był pojazdem klasy niższej C. Dzienna stawka czynszu najmu samochodu zastępczego na rynku lokalnym oferująca przez inne firmy trudniące się wynajmem samochodów podobnych do uszkodzonego i wynajmowanego wynosiła od 106,00 zł netto do 310,00 zł netto. Stawka przyjęta przez powoda – 170,00 zł netto mieści się wśród rynkowych stawek najmu bezgotówkowego na rynku województwa (...).

dowód: opinia biegłego z zakresu motoryzacji k. 92-103

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie pisemnych zeznań poszkodowanego M. G., pisemnej opinii biegłego sądowego R. W., a także dołączonych dokumentów.

Zeznania świadka Sąd uznał za wiarygodne, ponieważ znajdowały potwierdzenie
w dokumentach zebranych w niniejszej sprawie. Sąd nie znalazł podstaw, aby kwestionować ich wiarygodność i szczerość.

Dokumenty, na podstawie których ustalono stan faktyczny Sąd uznał za całkowicie wiarygodne. Ich autentyczność nie była kwestionowana przez strony, a i Sąd nie znalazł podstaw, by czynić to z urzędu.

Sporządzone przez biegłego opinia główna była jasna, kompletna, obiektywna, spójna i logiczna oraz uwzględniła zebrany w sprawie materiał dowodowy.

Są d zwa żył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Zgodnie z art. 822 § 1 i 2 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Jeżeli strony nie umówiły się inaczej, umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, o jakich mowa w § 1 , będące następstwem przewidzianego w umowie zdarzenia, które miało miejsce w okresie ubezpieczenia. Zgodnie z art. 361 § 1 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Szkoda, mająca charakter dynamiczny i zmienny w czasie, obejmuje nie tylko bezpośrednie następstwa zdarzenia szkodzącego, ale także dalsze, powstałe już po zdarzeniu szkodzącym, w tym w związku z poniesieniem kosztów najmu pojazdu zastępczego w czasie, w którym poszkodowany nie mógł korzystać z uszkodzonego pojazdu służącego mu do wykonywania działalności zawodowej lub gospodarczej albo pomocnego w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych.

Poza sporem pozostawała kwestia odpowiedzialności pozwanego za zdarzenie z dnia 6 grudnia 2018 roku. Spór w niniejszej sprawie sprowadzał się wyłącznie do ustalenia wysokości roszczenia o zwrot kosztów wynajmu pojazdu zastępczego – dobowej stawki najmu.

Sąd na podstawie opinii biegłego ustalił, iż stawka najmu pojazdu należącego do klasy C + przyjęta przez powoda 170 zł netto (209,10 zł brutto) jest stawka rynkową i mieści się w granicach cenowych przedziałów dla danej klasy. Sąd zwrócił uwagę, iż wynajęty przez poszkodowanego pojazd był klasy niższej niżeli pojazd uszkodzony, który należał do klasy (...), zatem poszkodowanemu nie można zarzucić, że swoim postępowaniem nie dążył do zminimalizowania kosztów najmu. Wręcz przeciwnie zminimalizował koszty wynajmu pojazdu wybierając pojazd niższej klasy niżeli ten, który faktycznie mógłby wynająć by nie obniżać standardu swojego życia.

Odszkodowanie z tytułu najmu powinno zatem wynieść 13 591,50 zł brutto (65 x 209,10 zł brutto /170zł netto/ = 13 591,50 zł brutto).

Mając powyższe na uwadze, Sąd uwzględnił powództwo w całości, ponieważ dochodzona przez powoda kwota 6 475,95 zł mieściła się w granicach ustalonej szkody (13 591,50 zł – 7 115,55 zł = 6 475,95 zł).

O odsetkach od zasądzonej kwoty Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i § 2 k.c., zgodnie z żądaniem pozwu tj. od dnia 8 czerwca 2019 roku.

O kosztach Sąd orzekł na mocy art. 98 k.p.c. W punkcie 2 wyroku Sąd zasądził zatem od pozwanej na rzecz powoda koszty procesu w łącznej wysokości 2 217,00 zł, na które złożyły się wydatki z tytułu: opłaty sądowej od pozwu w kwocie 400 zł, opłaty skarbowej od pełnomocnictwa procesowego – 17 zł, wynagrodzenia pełnomocnika – 1 800,00 zł. Stawka pełnomocnika wynika z § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych. Od kosztów zasądzono również odsetki ustawowe za opóźnienie zgodnie z dyspozycją art. 98 § 1 ¹ k.p.c.

W toku postępowania biegłemu sądowemu przyznano wynagrodzenie w wysokości 747,84 zł. Wynagrodzenie biegłego w kwocie zostało wypłacone z funduszu Skarbu Państwa. W związku z powyższym podstawie art. 113 ust. 1 u.k.s.c. w zw. z art. 83 ust. 2 u.k.s.c. oraz w zw. z art. 98 k.p.c. Sąd w punkcie 3 wyroku nakazał pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Rybniku od pozwanego ww. kwotę.

Sędzia Sądu Rejonowego

Michał Kleeberg