Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Rybniku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 października 2023 roku

Sąd Rejonowy w Rybniku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Barbara Golec

Protokolant: protokolant sądowy Patrycja Zając-Stasiak

po rozpoznaniu w dniu 17 października 2023 r. w Rybniku

na rozprawie

sprawy z powództwa E. S., A. S.

przeciwko E. M.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

pozbawia wykonalności tytuł wykonawczy w postaci aktu notarialnego sporządzonego dnia 8 lutego 2010 r. przez notariusza K. D. rep. A 642/2010, zmienionego aktem notarialnym z dnia 6 grudnia 2011 r. rep. A 5598/2011 oraz aktem notarialnym z dnia 14 stycznia 2015 r. rep. A 287/2015, opatrzonego klauzulą wykonalności przeciwko dłużnikom solidarnym E. S. i A. S. postanowieniem Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 8 września 2016 r. sygn. akt II Co 786/16 - w części do kwoty 39 267,72 zł (trzydzieści dziewięć tysięcy dwieście sześćdziesiąt siedem złotych siedemdziesiąt dwa grosze);

oddala powództwo w pozostałym zakresie;

odstępuje od obciążania pozwanej E. M. kosztami procesu.

sędzia

Sygn. akt I C 792/23

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2023 r. powodowie A. S. i E. S. złożyli pozew przeciwko E. M. o pozbawienie wykonalności co do kwoty 64 290,16 zł tytułu wykonawczego w postaci aktu notarialnego sporządzonego dnia 8 lutego 2010 r. w Kancelarii Notarialnej w G. przed Notariuszem K. D.,
rep. A nr 642/2010, zmienionego aktem notarialnym z dnia 6 grudnia 2011 r.
rep. A nr 5598/2011, a następnie aktem notarialnym z dnia 14 stycznia 2015 r.
rep. A nr 287/2015, któremu postanowieniem z dnia 8 września 2016 r. sygn. akt II Co 786/16 Sąd Rejonowy w Rybniku nadał klauzulę wykonalności przeciwko dłużnikom solidarnym E. S. i A. S.. Klauzula została nadana co do obowiązku określonego w § 4 ust. 3 tego aktu notarialnego w zakresie zapłaty na rzecz wierzyciela E. M. kwoty w wysokości 58 417 zł. Na podstawie powyższego tytułu wykonawczego, zostały wszczęte dwa postępowania egzekucyjne. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Rybniku R. P. prowadzi postępowania egzekucyjne pod sygn. akt Km 989/19 oraz Km 1492/17 przeciwko dłużnikom A. i E. S.. W uzasadnieniu wskazano, że oba tytuły wykonawcze zostały wydane w oparciu o tożsamą sygnaturę akt oraz kwotę podlegającą egzekucji. Wypłaty dokonywane przez dłużników bądź też bezpośrednio potrącane przez Komornika były przekazywane na poczet obu postępowań jednocześnie, a całość roszczenie została już przez dłużników zaspokojona (k. 3-5, 35).

W odpowiedzi na pozew pozwana wskazała, że na podstawie jej wniosku w oparciu o wskazane akty notarialne prowadzone są przez Komornika Sądowego R. P. dwa postępowania egzekucyjne o sygn. Km 989/17 oraz Km 1492/17. Wskazała, że w toku postępowań egzekucyjnych wyegzekwowano kwotę 9 868,96 zł, a dłużnicy dobrowolnie wpłacili kwotę 38 000 zł na jej rachunek bankowy, o czym poinformowała Komornika Sądowego. Ponadto wskazała, że nie otrzymała środków uzyskanych z licytacji komorniczej nieruchomości powodów, postępowania egzekucyjne trwają 7 lat i do dnia dzisiejszego należność nie została w całości wyegzekwowana (k. 75).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Na podstawie umowy sporządzonej w formie aktu notarialnego dnia 4 grudnia 2009 r. w Kancelarii Notarialnej w G. przed Notariuszem K. D.,
rep. A nr 7683/2009 M. S. stała się właścicielką lokalu mieszkalnego nr (...), objętego księgą wieczystą numer (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy w Gliwicach, położonego na II piętrze budynku znajdującego się w G., przy ulicy (...). W dziale IV powyższej księgi wieczystej wpisana jest hipoteka umowna kaucyjna do sumy najwyższej 71 580 zł na rzecz Gminy G. tytułem zabezpieczenia wierzytelności Gminy o zwrot kwoty równej udzielonej bonifikacie po waloryzacji w przypadku zbycia lokalu lub wykorzystania go na cele inne niż mieszkalne przed upływem 5 lat od dnia nabycia lokalu.

bezsporne

Na mocy aktu notarialnego sporządzonego dnia 8 lutego 2010 r. w Kancelarii Notarialnej w G. przed Notariuszem K. D., rep. A nr 642/2010 M. S. sprzedała pozwanej E. M. lokal mieszkalny nr (...), który położony jest w G. przy ulicy (...), za kwotę 90 000 zł. Zgodnie z § 4 ust. 1 aktu notarialnego M. S. oświadczyła, że wystąpiła do Rady Miejskiej w G. o podjęcie uchwały o wyrażeniu zgody na odstąpienie od żądania zwrotu udzielonej bonifikaty, oraz że w razie nieuwzględnienia jej wniosku środki uzyskane ze sprzedaży opisanego lokalu przeznaczone zostaną w ciągu 12 miesięcy na nabycie innego lokalu mieszkalnego albo nieruchomości przeznaczonej lub wykorzystanej na cele mieszkaniowe. Natomiast w § 1 ust. 2 zobowiązała się – w razie niedokowania zapewnienia z ust. 1 i zapłaty przez E. M. jako dłużnika rzeczowego Gminie G. kwoty równiej udzielonej bonifikacie (w tym ewentualnie po waloryzacji), zabezpieczonej opisaną hipoteką – zwrócić E. M. całą tę kwotę w terminie dwóch tygodni od dnia otrzymania wezwania od E. M. do zapłaty. W razie braku wykonania zobowiązania we wskazanym terminie, poddała się egzekucji z przedmiotowego aktu do kwoty 71 580 zł. Powodowie E. S. oraz A. S. poręczyli E. M. całe zobowiązanie M. S.. Jednocześnie powodowie pod względem wykonania tego zobowiązania w ustalonym terminie, na podanych wyżej warunkach, poddali się egzekucji z wymienionego aktu do kwoty 71 580 zł. Określono, że wierzycielka E. M. może wystąpić o nadanie klauzuli wykonalności w terminie do dnia 31 grudnia 2011 r. Aktem notarialnym z dnia 6 grudnia 2011 r. rep. A 5598/2011 oraz aktem notarialnym z dnia 14 stycznia 2015 r. rep. A 287/2015 sporządzonymi przez notariusza K. D. strony umowy wydłużyły termin, do którego pozwana mogła wystąpić o nadanie klauzuli wykonalności, oznaczając go na dzień 31 grudnia 2025 r.

dowód: kserokopia aktu notarialnego z dnia 8 lutego 2010 r., rep. A 642/2010 k. 43-44v., kserokopia oświadczenia aktu notarialnego z dnia 6 grudnia 2011 r., rep. A 5598/2011 k. 45-46, kserokopia aktu notarialnego z dnia 14 stycznia 2015 r., rep. A 287/2015 k. 54-55

Pozwana wystąpiła do Sądu Rejonowego w Rybniku o nadanie klauzuli wykonalności wymienionemu wyżej aktowi notarialnemu przeciwko M. S., a także powodom. Postanowieniem z dnia Sąd Rejonowy w Rybniku z dnia 8 września 2016 r. sygn. akt II Co 786/16 nadał klauzulę wykonalności do kwoty 58 417,11 zł względem powodów jako dłużników solidarnych. Na wniosek pozwanej postanowieniem z dnia 17 marca 2017 r. został jej również wydany dalszy tytuł wykonawczy celem prowadzenia postępowania egzekucyjnego z nieruchomości stanowiących współwłasność powodów.

dowód: wniosek wraz z kopertą k. 2-5, 28, postanowienie k. 32, 43- z akt II Co 786/16, wniosek egzekucyjny z akt Km 835/17

W dniu 18 października 2016 r. pozwana na podstawie aktu notarialnego z dnia 8 lutego 2010 r. wszczęła postępowanie egzekucyjne przeciwko M. S.. Postępowanie prowadzone jest przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Rybniku T. W. pod sygnaturą Km 835/17. W toku postępowania Km 835/17 wyegzekwowano do dnia 17 września 2023 r. łącznie 6 973,02 zł, z czego wypłacono pozwanej 4 515,31 zł. Należność główna podlegająca egzekucji w dacie wszczęcia postępowania wynosiła 58 417,11 zł, natomiast na dzień 19 września 2023 r. – 6 322,47 zł.

dowód: wniosek egzekucyjny z akt Km 835/17, pismo komornika sądowego T. W. k. 201, karta rozliczeniowa k. 202-220

Pozwana zainicjowała łącznie 3 postępowania egzekucyjne przeciwko powodom na podstawie opisanego wyżej aktu notarialnego z dnia 8 lutego 2010 r., prowadzone przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Rybniku R. P. (sygn. Km 989/17, Km 1492/17 i Km 931/20).

W toku postępowania egzekucyjnego Km 989/17 nie wyegzekwowano żadnych należności. Egzekucja została skierowana wyłącznie do nieruchomości, natomiast postanowieniem z dnia 7 lutego 2020 r. Referendarz sądowy przy Sądzie Rejonowym w Rybniku sygn. akt II Co 1029/17 uchylił dokonane zajęcia nieruchomości opisanych w KW nr (...) oraz (...). Wobec ustalenia, że egzekucja ze względu na jej przedmiot stała się niedopuszczalna, Komornik na mocy art. 824 § 1 pkt 2 k.p.c. postanowieniem z dnia 8 czerwca 2020 r. umorzył postępowanie egzekucyjne.

dowód: wniosek egzekucyjny, karta rozliczeniowa, postanowienie SR w Rybniku z dnia 7 lutego 2020 r., postanowienie komornika z dnia 8 czerwca 2020 r., pismo komornika z dnia 9 sierpnia 2017 r., ponowne wezwanie z dnia 21 września 2017 r., pismo komornika z dnia 4 października 2017 r. - z akt Km 989/17

W toku postępowania Km 1492/17, prowadzonego wpierw przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Oświęcimiu T. P., dokonano skutecznie zajęcia świadczenia emerytalno-rentowego powoda E. S. i wyegzekwowano do dnia 15 czerwca 2023 r. łącznie 12 012,33 zł, z czego wypłacono wierzycielowi 9 414,54 zł. Należność główna w dacie wszczęcia postępowania wynosiła 58 417,11 zł, natomiast na dzień 15 września 2023 r. – 6 476,12 zł.

dowód: kserokopia postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 17 marca 2017 r. k. 109-110, pismo komornika sądowego R. P. k. 208, kserokopie postanowienia Komornika k. 210, zestawienie wpłat k. 211; karta sprawy i karta rozliczeniowa, wniosek egzekucyjny, postanowienie o przekazaniu sprawy innemu komornikowi, tytuł wykonawczy, pismo komornika z dnia 10 sierpnia 2023 r. - z akt Km 1492/17

Powodowie poza postępowaniem egzekucyjnym zobowiązali się do zapłaty należności w ratach po 10 000 zł bezpośrednio do rąk pozwanej. Na rachunek bankowy pozwanej wpłynęła łącznie kwota 38 000 zł. Strony nie uzgodniły sposobu rozliczenia wpłacanych kwot.

Pozwana każdorazowo informowała Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Rybniku R. P. o otrzymanych od powodów kwotach, nie wskazując jednak sposobu rozliczenia wpłat dokonanych przez powodów. W wyniku zawiadomień Komornik Sądowy ograniczał kwotę egzekucji o dokonane dobrowolnie wpłaty powodów, o czym każdorazowo zawiadamiał strony postępowania egzekucyjnego i informował o naliczeniu kosztów postępowania egzekucyjnego. Komornik rozliczył dobrowolne wpłaty powodów w ten sposób, że zaliczył na poczet należności głównej kwotę 34 752,41 zł, reszta tej kwoty została przekazana na pokrycie kosztów egzekucji w łącznej kwocie 3 247,59 zł.

dowód: potwierdzenie transakcji k. 77-160, przesłuchanie powódki – nagranie rozprawy z dnia 12 września 2023 r. oraz protokół skrócony k. 194v, przesłuchanie powoda – nagranie rozprawy z dnia 12 września 2023 r. oraz protokół skrócony k. 195, przesłuchanie pozwanej – nagranie rozprawy z dnia 17 października 2023 r. oraz protokół skrócony k. 212v, kserokopie postanowień komornika sądowego R. P. k. 180-185; postanowienia w przedmiocie ograniczenia kwoty egzekucji z dnia 16 lipca 2021 r, z dnia 9 września 2021 r., z dnia 12 kwietnia 2022 r., z dnia 21 kwietnia 2022 r., z dnia 21 czerwca 2022 r., potwierdzenia przelewów i wpłat do rąk pozwanej - z akt Km 931/20

W sprawie prowadzonej pod sygnaturą Km 931/20 wszczęto postępowanie przeciwko powodom wyłącznie do składników majątku w postaci nieruchomości. W toku postępowania egzekucyjnego przeprowadzono licytacje dwóch nieruchomości. W dniu 24 maja 2021 r. na pierwszej licytacji sprzedano nieruchomość niezabudowaną, dla której Sąd Rejonowy w Rybniku prowadzi księgę wieczystą o nr (...) za cenę 4 125 zł. Ze sprzedaży Komornik Sądowy sporządził plan podziału, zgodnie z którym pozwanej przypadła kwota 70,13 zł.

W dniu 22 czerwca 2022 r. przeprowadzono licytację, w wyniku której nieruchomość położona przy ul. (...) w R. została nabyta za kwotę 252 000 zł. Współwłaścicielami wymienionej nieruchomości w udziale wynoszącym ½ byli powodowie – na zasadach ustawowej wspólności majątkowej. Komornik nie sporządził do tej pory planu podziału uzyskanej ze sprzedaży kwoty.

Wobec powodów prowadzone są również egzekucje z wniosku trzech innych wierzycieli, w tym egzekucja z nieruchomości prowadzona jest także z wniosku Banku (...) S.A., a przysługująca bankowi należność wynosiła na dzień 15 lipca 2022 r. 409 229,15 zł. Wierzyciele uzyskują jedynie częściowe zaspokojenie z zajętego świadczenia emerytalno-rentowego powoda, stosownie do sporządzonego przez komornika sądowego planu podziału.

dowód: wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego, tytuł wykonawczy, plany podziału kwot uzyskanych z egzekucji, postanowienie o ustaleniu częściowych kosztów postępowania egzekucyjnego z dnia 23 czerwca 2022 r., pisma komornika z dnia 23 czerwca 2022 r., protokół z licytacji nieruchomości, obwieszczenie o terminie I i II licytacji - z akt Km 931/20

Sąd zważył, co następuje.

Powództwo podlegało uwzględnieniu w części.

Podstawę prawną roszczenia powoda stanowił art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c., zgodnie z którym dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może oprzeć powództwo także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, na zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zgłoszenie tego zarzutu w sprawie było z mocy ustawy niedopuszczalne, a także na zarzucie potrącenia.

W niniejszej sprawie powodowie domagali się pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego w postaci aktu notarialnego sporządzonego dnia 8 lutego 2010 r. w Kancelarii Notarialnej w G. przed Notariuszem K. D. rep. A nr 642/2010, zmienionego aktem notarialnym z dnia 6 grudnia 2011 roku rep. A nr 5598/2011, a następnie aktem notarialnym z dnia 14 stycznia 2015 roku rep. A nr 287/2015, opatrzonego klauzulą wykonalności przeciwko powodom, powołując się na zaspokojenie roszczenia pozwanej w całości.

W ocenie Sądu nie budzi wątpliwości, że pozwana mogła wszcząć egzekucję, jednocześnie względem M. S. oraz jej poręczycieli tj. powodów, albowiem przez umowę poręczenia poręczyciel zobowiązuje się względem wierzyciela wykonać zobowiązanie na wypadek, gdyby dłużnik tego zobowiązania nie wykonał (art. 876 § 1 k.c.). O zakresie zobowiązania poręczyciela rozstrzyga każdoczesny zakres zobowiązania dłużnika (art. 879 § 1 k.c.). Jednocześnie z treści art. 881 k.c. wynika, że w braku odmiennego zastrzeżenia poręczyciel jest odpowiedzialny jak współdłużnik solidarny, a zatem tym przepisem przyjęto zasadę solidarnej odpowiedzialności poręczyciela i dłużnika głównego. Odpowiedzialność poręczyciela jak dłużnika głównego polega na tym, że wraz z nadejściem wymagalności długu wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych. Aż do zupełnego zaspokojenia wierzyciela wszyscy dłużnicy solidarni pozostają zobowiązani (art. 366 § 1 i 2 k.c.).

Przechodząc do dalszych rozważań Sąd dokonał oceny wniesionego powództwa przez pryzmat podniesionego zarzutu spełnienia świadczenia. Odwołując się do poczynionych w sprawie ustaleń faktycznych, odnotować jednak należy, że w sprawie prowadzonej pod sygn. akt Km 835/17 przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Rybniku T. W. wyegzekwowano od dłużniczki M. S. i wypłacono na rzecz wierzycielki E. M. kwotę 6 973,02 zł (w tym 4 515,31 zł tytułem należności głównej). Wobec solidarności dłużników, a to powodów i M. S., w zakresie w jakim zaspokojona została należność główna, zobowiązanie wygasło również wobec powodów,
tj. co do kwoty 4 515,31 zł.

Natomiast jak ustalono na podstawie dowodów z potwierdzeń dokonanych wpłat, których prawdziwości strony nie kwestionowały, powodowie dokonywali wpłat bezpośrednio na rachunek bankowy pozwanej. Łącznie na rachunek bankowy pozwanej wpłacili kwotę 38 000 zł. Pozwana po otrzymaniu wpłaty informowała pisemnie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowy w Rybniku R. P. o tym fakcie, co skutkowało wydaniem przez Komornika postanowień o ograniczeniu egzekucji co do wpłaconych przez dłużników kwot oraz naliczeniu opłat egzekucyjnych. Powodom był znany tenże fakt, gdyż otrzymywali wydane przez Komornika postanowienia. W tym miejscu należy wskazać, że kwota wpłacona wierzycielowi przez dłużników nie stanowi wyegzekwowanego świadczenia (o czym świadczy art. 27 § 3 ustawy o kosztach komorniczych).

Z przeprowadzonej analizy akt postępowań egzekucyjnych prowadzonych przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Rybniku R. P. wynika, że Komornik rozliczył dobrowolne wpłaty powodów w ten sposób, że zaliczył na poczet należności głównej kwotę 34 752,41 zł, reszta tej kwoty została przekazana na pokrycie kosztów egzekucji w łącznej kwocie 3 247,59 zł. W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 451 § 1 k.c. dłużnik mający względem tego samego wierzyciela kilka długów tego samego rodzaju może przy spełnieniu świadczenia wskazać, który dług chce zaspokoić. Jednakże to, co przypada na poczet danego długu, wierzyciel może przede wszystkim zaliczyć na związane z tym długiem zaległe należności uboczne oraz na zalegające świadczenia główne. Pozwana informowała Komornika o dokonanych przez powodów wpłatach, jednak nie wskazywała sposobu zaliczenia wpłaty, a strony nie zawarły odrębnego porozumienia w tym przedmiocie. Komornik rozliczył zatem wpłaty dłużników, zgodnie z powołanym przepisem, zaliczając je na poczet należności ubocznych tj. kosztów egzekucji, co wynikała z doręczonych stronom postanowień. Żadna ze stron postępowania egzekucyjnego tych czynności Komornika skutecznie nie zakwestionowała.

Kierując się przedstawioną argumentacją, Sąd pozbawił wykonalności w stosunku do powodów tytuł wykonawczy w postaci aktu notarialnego sporządzonego dnia 8 lutego 2010 r. przez notariusza K. D. rep. A 642/2010, zmienionego aktem notarialnym z dnia 6 grudnia 2011 r. rep. A 5598/2011 oraz aktem notarialnym z dnia 14 stycznia 2015 r. rep. A 287/2015, opatrzonego klauzulą wykonalności przeciwko dłużnikom solidarnym – powodom - E. S. i A. S. postanowieniem Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 8 września 2016 r. sygn. akt II Co 786/16 - w części do kwoty 39 267,72 zł. Na powołaną kwotą złożyły się kwoty zaliczone przez Komornika na poczet należności głównej w wysokości 34 752,41 zł z dobrowolnych wpłat powodów oraz kwota 4 515,31 zł wyegzekwowana na poczet należności głównej od dłużniczki M. S. w postępowaniu egzekucyjnym Km 835/17.

W zakresie pozostałej części żądania, należy wskazać, że w świetle utrwalonego stanowiska judykatury, nie jest możliwe pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności w zakresie, w jakim doszło do wyegzekwowania wierzytelności (por. np. wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 17 maja 2018r., I AGa 100/18). Przykładowo w postanowieniu z dnia 30 maja 2014 r., II CSK 679/13, Sąd Najwyższy wyjaśnił, że „powództwo przeciwegzekucyjne skierowane na pozbawienie lub ograniczenie wykonalności tytułu wykonawczego może być skutecznie wniesione tylko pod warunkiem, że istnieje potencjalna możliwość wykonania tytułu wykonawczego w całości lub w określonej jego części. Dłużnik traci możliwość wytoczenia powództwa opozycyjnego z chwilą wyegzekwowania świadczenia objętego tytułem wykonawczym w całości lub w określonej części w odniesieniu do już wyegzekwowanego świadczenia. Powództwo to jest więc niedopuszczalne w części, w której wykonalność tytułu wykonawczego wygasła na skutek jego zrealizowania”. W związku z powyższym, skoro wierzytelność w zakresie należności głównej została już częściowo wyegzekwowana w toku postępowania egzekucyjnego przeciwko powodom, to w tym zakresie nie jest możliwe uwzględnienie powództwa przeciwegzekucyjnego.

Na marginesie jedynie wskazać wypada, że powództwo o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności dotyczyć może tylko i wyłącznie należności uwzględnionych w tytule wykonawczym. Poza zakresem rozpoznania pozostają natomiast ewentualnie ściągnięte od dłużnika koszty postępowania egzekucyjnego.

Mając na uwadze konieczność wyrokowania w odniesieniu do stanu rzeczy istniejącego w chwili zamknięcia rozprawy (art. 316 § 1 k.p.c.), Sąd oddalił powództwo w pozostałej części.

O kosztach procesu rozstrzygnięto na podstawie art. 102 k.p.c., który stanowi,
że w wypadkach szczególnie uzasadnionych Sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Co do zasady, w przypadku częściowego tylko uwzględnienia żądań, koszty podlegają stosunkowemu rozdzieleniu zgodnie z art. 100 zdanie pierwsze k.p.c.

Wartość przedmiotu sporu została oznaczona w niniejszej sprawie na kwotę 64 290,16 zł, a powodowie wygrali postępowanie w zakresie 39 267,72 zł, a zatem w 61 %. W niniejszej sprawie powodowie ponieśli koszty w kwocie 3 617 zł, na którą złożyła się opłata skarbowa od pełnomocnictwa oraz wynagrodzenie pełnomocnika procesowego. Pozwana nie wykazała poniesienia żadnych kosztów. Od uiszczenia opłaty sądowej w kwocie 2 000 zł powodowie zostali zwolnieni. Pozwana, biorąc pod uwagę wynik postępowania, byłaby zatem zobowiązana zapłacić powodom tytułem zwrotu kosztów procesu kwotę 2 206,37 zł (61 % z 3 617 zł), a na rzecz Skarbu Państwa – 1 320 zł (61% z 2 000 zł). Podjęcie tego rodzaju rozstrzygnięcia w realiach przedmiotowej sprawy byłoby jednak niezgodne z zasadami słuszności. W szczególności zaznaczyć należy, że w ocenie Sądu pozwana w niniejszej sprawie nie dała podstawy do wytoczenia powództwa. Prawidłowo reagowała na dokonywane przez powodów bezpośrednie wpłaty i każdorazowo informowała Komornika, by sukcesywnie ograniczał egzekucję. Pomimo częściowych wpłat, zobowiązanie objęte aktem notarialnym z dnia 8 lutego 2010 r. wciąż nie zostało w całości wyegzekwowane. W tym stanie rzeczy, działając na podstawie art. 102 k.p.c., Sąd nie obciążył pozwanej kosztami procesu.