Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Rybniku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 kwietnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Rybniku I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Ewa Buczek - Fidyka
Protokolant:	starszy protokolant Lucyna Kłapczyk - Brych

po rozpoznaniu 12 kwietnia 2018 r. w R.

sprawy z powództwa (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w R.

przeciwko K. C., T. C.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanych na rzecz powoda solidarnie 4.612,73zł (cztery tysiące sześćset dwanaście złotych siedemdziesiąt trzy grosze) wraz z ustawowymi za opóźnienie od 20 marca 2017 roku;

2.  oddala powództwo w pozostałej części,

3.  zasądza od pozwanych na rzecz powoda solidarnie 1.776 zł (tysiąc siedemset siedemdziesiąt sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Ewa Buczek – Fidyka

UZASADNIENIE

Powódka (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa w R. wniosła o zasądzenie od pozwanych K. C. i T. C. solidarnie 5.458,68 zł tytułem nieuiszczonych opłat eksploatacyjnych za korzystanie z lokalu mieszkalnego zajmowanego na podstawie odrębnej własności lokalu mieszkalnego położonego w R., przy ul. (...), za okres od listopada 2016 do lutego 2017 r. z ustawowymi odsetkami i kosztami procesu. Jako podstawę odpowiedzialności pozwanej powódka powołała art. 4 ust. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, a wobec pozwanego art. 4 ust. 2 ustawy.

Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Rybniku nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym 11 maja 2017r. w sprawie o sygn. akt I Nc 1147/17 uwzględnił powództwo w całości zasadzając od pozwanych solidarnie na rzecz powódki także koszty postępowania 1.285,25 zł. .

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwani żądali oddalenia powództwa w całości i zasądzenie zwrotu kosztów procesu wskazując, iż nie zgadzają się z naliczonymi przez powódkę kosztami centralnego ogrzewania podając, iż nie jest możliwe aby te koszty po ociepleniu budynku były niemal dwukrotnie wyższe niż przed ociepleniem i wynosiły 5.887,73 zł w zakresie przypadającym na pozwanych, a zatem 9,7% kosztu ogólnego, który wyniósł 60.816,23 zł.

W odpowiedzi na sprzeciw powódka podtrzymała dotychczasowe żądanie wskazując, iż pozwani nie zgodzili się na założenie w swoim lokalu radiowych podzielników ciepła, inaczej niż pozostali mieszkańcy nieruchomości, w związku z powyższym rozliczenie ciepła w stosunku do pozwanych następuje w odniesieniu do kosztów zużycia ciepła w lokalu o największym zużyciu w danej grupie węzłowej w przeliczeniu na 1 m ², co wynika z regulaminu rozliczania kosztów centralnego ogrzewania w (...) Spółdzielni Mieszkaniowej

Sąd ustalił, następujący stan faktyczny:

Pozwani zajmują lokal położony w R. przy ul. (...) stanowiący ich odrębną własność o powierzchni 75,40m ² zapisany w księdze wieczystej nr (...) prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Rybniku, znajdujący się w budynku będącym w zasobach (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w R.. Przy czym pozwany K. C. jest członkiem spółdzielni, a pozwana T. C. nie jest członkiem spółdzielni.

Dowód: wydruk z księgi wieczystej nr (...),

(okoliczność bezsporna)

Pozwani zalegają z zapłatą opłat eksploatacyjnych związanych z korzystaniem z lokalu. Wysokość opłat przedstawiała się następująco na dzień wniesienia pozwu: zaległość z tytułu opłat eksploatacyjnych 845,95 zł za okres przed 1 listopada 2016r., 2.965,95 zł z tytułu niedopłaty za centralne ogrzewanie za okres od 1 czerwca 2015r. do 31 maja 2016r. Należne opłaty eksploatacyjne za okres od listopada 2016r. do lutego 2017r. wynosiły łącznie 3.295,76 zł (823,88 zł +823,88 zł +824 zl+824 zł). Pozwani na poczet tych należności uiścili 27 stycznia 2017r. 997,92 zł, 31 stycznia 2017r. 347,17 zł oraz 28 lutego 347,47 zł, łącznie 1.692,56 zł. Skapitalizowane odsetki od nieterminowych wpłat na dzień wniesienia pozwu wynosiły 63,91 zł (4,85 zł +27,49 zl,+31,57 zł). We wskazanym okresie tj. 31 grudnia 2016r. rozliczono też nadpłatę za wodę i kanalizację w IV kwartale 2016 w kwocie 20,33 zł.

Dowód: wydruk kartoteki prowadzonej dla lokalu pozwanych za okres od 1 listopada do 28 lutego 2017r. , k:20;

W okresie od 1 czerwca 2015r. do 31 maja 2016r. koszty centralnego ogrzewania wynosiły ogółem 60.816,23 zł dla całej nieruchomości położonej w R. przy ul. (...), w tym koszty stałe dostawcy ciepła 23.388,53 zł, koszty części nieopomiarowanej 11.228,31 zł koszt zmienny według podzielników 26.199,39 zł. Koszty stałe dostawcy ciepła i koszty części nieopomiarowanej zostały rozliczone pomiędzy wszystkich lokatorów w oparciu o cenę dla metra kwadratowego lokalu, niezależnie od wskazań podzielników. Powierzchnia całej nieruchomości, w oparciu o którą dokonano obliczenia należności za metr kwadratowy obciążający według powierzchni lokalu poszczególnych lokatorów to 2.083,70 m ², w konsekwencji koszt stały dostawcy ciepła wynosił 11,2245 zł /m ² , co przy powierzchni lokalu pozwanych 75,40 m ² dawało kwotę 846,33 zł, koszt części nieopomiarowanej wynosił 5,3886 zł/m ², co przy powierzchni lokalu pozwanych dawało kwotę 406,30 zł. Z kolei jeśli chodzi o koszt zmienny rozliczany według podzielników to zgodnie z § 7 ust. 4 regulaminu rozliczania kosztów centralnego ogrzewania w (...) Spółdzielni Mieszkaniowej zatwierdzonego uchwałą Rady Nadzorczej Spółdzielni nr (...)/ (...) z 21 października 2014r., nr 2/10/.2015 z 29 września 2015r., (aneks (...)) nr 9/6/2017 z 16 maja 2017 (aneks (...)) dla ustalenia zużycia ciepła w lokalach nieopomiarownaych w budynkach wyposażonych w podzielniki kosztów CO i rozliczanych w oparciu o ich wskazanie, przyjmuje się zużycie ciepła z lokalu o największym zużyciu w danej grupie węzłowej w przeliczeniu na 1 m ². W konsekwencji we wskazanym okresie dla nieruchomości przy ul. (...) w R. koszt jednostki rozliczeniowej przyjęto na 0,4803 zł (dzieląc koszt zmienny według podzielników 26.199,39 zł na (...), (...).r. ogólnych wskazań podzielników), a zatem dla lokalu pozwanych przy uwzględnieniu, że największe zużycie ciepła w lokalu w tej nieruchomości wynosiło 9.603, (...).r., przyjęto szacunkowy koszt zmienny według podzielników we wskazanym okresie 4.612,86 zł. W konsekwencji łącznie koszty zużycia ciepła w lokalu pozwanych we wskazanym okresie wynosiły 5.887,73 zł (koszt stały dostawcy ciepła 846,33 zł, koszt części nieopomiarowanej 406,30 zł, koszt zmienny według podzielników 4.612,86 zł, 22,24 zł z tytułu opłaty dodatkowej za rozliczenie ryczałtowe). Przy uwzględnieniu zaliczkowego pobrania należności z tytułu rozliczenia kosztów ogrzewania 2.921,78 zł do dopłaty za zużycie ciepła w okresie od 1 czerwca 2015r. do 31 maja 2016r. pozostało 2.965,95 zł. W efekcie zaliczkę miesięczną na następny okres rozliczeniowy przyjęto na 220,17 zł (2,92 zł za m ²).

Dowód: -rozliczenie kosztów ogrzewania E. R. ul. (...), k:36;

-regulamin rozliczania kosztów centralnego ogrzewania w (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w R., k:47-51

Lokal pozwanych w okresie objętym żądaniem pozwu nie było wyposażony w podzielniki ciepła. Pozwani nie zgadzali się na ich ponowny montaż uznając, że korzystanie z nich podwyższa koszty centralnego ogrzewania jakie ponoszą, podnosili, iż koszty zużycia według podzielników w latach 2004-2013r. były zawyżone w stosunku do pozostałych mieszkań od 24-87%, dodatkowo wnosili o zamontowanie zaworów odcinających. Pozwana w piśmie z 7 listopada 2013r. wskazała, iż odstąpiła od montowania zaworów odcinających przy grzejnikach i nie przewiduje w przyszłości montowania takich zaworów.

Dowód: korespondencja przedprocesowa stron, k:69-83;

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów przedstawionych przez strony oraz wydruków dotyczących rozliczeń opłat obciążających lokal pozwanych, których pozwani skutecznie nie zakwestionowali.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w znacznej części.

Na wstępie wskazać należy, iż podstaw odpowiedzialności pozwanych za zapłatę należności dochodzonych pozwem należało poszukiwać Na podstawie art. 4 ust. 2 i art. 4 ust. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, przy uwzględnieniu, iż pozwany jest członkiem spółdzielni , a pozwana nie. Z przepisów tych wynika, iż członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu. Z kolei właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Stopień partycypacji poszczególnych członków w tych kosztach określa stosunek powierzchni danego lokalu do ogólnej powierzchni lokali. Możliwe są jednak inne sposoby określenia tej partycypacji, stosowane do pokrywania kosztów mediów technicznych.

Analiza materiału dowodowego w sprawie oraz podstaw faktycznych zgłoszonego żądania zawartych w pozwie i dalszych pismach procesowych strony powodowej wskazuje na fakt, iż powódka domagała się zasądzenia od pozwanych zwrotu zaległości z tytułu opłat eksploatacyjnych za okres od 1 listopada 2016r. do 28 lutego 2017r. oraz niedopłaty z tytułu kosztów centralnego ogrzewania za okres od 1 czerwca 2015r. do 31 maja 2016r. wraz ze skapitalizowanymi odsetkami za okres do dnia wniesienia pozwu oraz dalszymi odsetkami za opóźnienie i kosztami procesu. Wprawdzie w pozwie kwestia niedopłaty za centralne ogrzewanie nie została wyartykułowana wprost, jednak uwagi na treść sprzeciwu pozwanych od nakazu zapłaty oraz pisma powódki z 2 sierpnia 2017r. należało przyjąć, iż w tym zakresie doszło do doprecyzowania podstaw faktycznych powództwa i należność ta była objęta żądaniem w niniejszej sprawie. Mając na uwadze tę okoliczność, a w szczególności fakt, iż spór pomiędzy stronami dotyczył w istocie przede wszystkim rozliczenia opłat za centralne ogrzewanie za okres od 1 czerwca 2015r. do 31 maja 2016r. i wynikającej stąd niedopłaty w kwocie 2.965,95 zł , należało przyjąć, iż pozostałe składniki dochodzonych należności z tytułu opłat eksploatacyjnych we wskazanym okresie nie były kwestionowane przez pozwanych. Podkreślenia wymaga jednak fakt, iż jak wynika z przeliczenia dochodzonych należności i analizy dołączonej do pozwu kartoteki konta za okres od 1 listopada 2016r. do 28 lutego 2017r. do wartości przedmiotu sporu została doliczona również należność za okres nie objęty żądaniem pozwu, tj. zaległość w kwocie 845,95 zł za okres sprzed 1 listopada 2016r. , przy czym nie sprecyzowano jakich opłat i za jakie okresy zaległość ta dotyczyła w konsekwencji wymykała się ona kontroli Sądu i jako niewykazana oraz wykraczająca poza okoliczności faktyczne wskazane w pozwie i dalszych pismach procesowych nie mogła zostać uwzględniona. Powództwo w tym zakresie podlegało zatem oddaleniu.

Przechodząc do należności z tytułu niedopłaty za centralne ogrzewanie za okres od 1 czerwca 2015r. do 31 maja 2016r., która stanowiła główną kwestię sporną pomiędzy stronami należy wskazać, iż podstawowym przepisem regulującym przedstawione zagadnienie jest art. 45a Prawa energetycznego (tj. z dnia 15 czerwca 2012 r., Dz.U. z 2012 r. poz. 1059), którego treść w tym miejscu należy w zasadniczej części przywołać. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu przedsiębiorstwo energetyczne na podstawie cen i stawek opłat zawartych w taryfie lub cen i stawek opłat ustalanych na rynku konkurencyjnym, o którym mowa w art. 49 ust. 1 , wylicza opłaty za dostarczane do odbiorcy paliwa gazowe, energię elektryczną lub ciepło. Na mocy ust. 2 opłaty, o których mowa w ust. 1 , z uwzględnieniem udzielonych odbiorcy upustów i bonifikat, stanowią koszty zakupu paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła dostarczanych do budynku, w którym znajdują się lokale mieszkalne i użytkowe, zamieszkane lub użytkowane przez osoby niebędące odbiorcami. Zgodnie z ust. 4 koszty zakupu, o których mowa w ust. 2 , są rozliczane w opłatach pobieranych od osób, o których mowa w ust. 2 . Wysokość opłat powinna być ustalana w taki sposób, aby zapewniała wyłącznie pokrycie ponoszonych przez odbiorcę kosztów zakupu paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła. Na podstawie ust. 6 w przypadku, gdy wyłącznym odbiorcą paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła dostarczanych do budynku jest właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego, jest on odpowiedzialny za rozliczanie na poszczególne lokale całkowitych kosztów zakupu paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła. Zgodnie z ust. 8 omawianego przepisu koszty zakupu ciepła, o których mowa w ust. 2 , rozlicza się w części dotyczącej:

1) ogrzewania, stosując metody wykorzystujące:

a) dla lokali mieszkalnych i użytkowych: wskazania ciepłomierzy, wskazania urządzeń wskaźnikowych niebędących przyrządami pomiarowymi w rozumieniu przepisów metrologicznych, wprowadzonych do obrotu na zasadach i w trybie określonych w przepisach o systemie oceny zgodności, powierzchnię lub kubaturę tych lokali,

b) dla wspólnych części budynku wielolokalowego użytkowanych przez osoby, o których mowa w ust. 2, powierzchnię lub kubaturę tych części odpowiednio w proporcji do powierzchni lub kubatury zajmowanych lokali;

Na podstawie ust. 9 art. 45a prawa energetycznego właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego dokonuje wyboru metody rozliczania całkowitych kosztów zakupu ciepła na poszczególne lokale mieszkalne i użytkowe w tym budynku, tak aby wybrana metoda, uwzględniając współczynniki wyrównawcze zużycia ciepła na ogrzewanie, wynikające z położenia lokalu w bryle budynku przy jednoczesnym zachowaniu prawidłowych warunków eksploatacji budynku określonych w odrębnych przepisach, stymulowała energooszczędne zachowania oraz zapewniała ustalanie opłat, o których mowa w ust. 4 , w sposób odpowiadający zużyciu ciepła na ogrzewanie i przygotowanie ciepłej wody użytkowej. Art. 45a . ust. 10 stanowi, że właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego wprowadza wybraną metodę, o której mowa w ust. 9 , w formie wewnętrznego regulaminu rozliczeń ciepła przeznaczonego na ogrzewanie tego budynku i przygotowanie ciepłej wody użytkowej dostarczanej centralnie poprzez instalację w budynku, zwanego dalej „regulaminem rozliczeń”; regulamin rozliczeń podaje się do wiadomości osobom, o których mowa w ust. 2 , w terminie 14 dni od dnia jego wprowadzenia do stosowania. Stosownie do art. 45 a ust. 11 w przypadku gdy właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego wprowadził metodę, o której mowa w ust. 9 , wykorzystującą ciepłomierze i urządzenia wymienione w ust. 8 pkt 1 lit. a tiret drugie oraz pkt 2 lit. a , osoba, o której mowa w ust. 2 , udostępnia swoje pomieszczenia w celu zainstalowania lub wymiany tych ciepłomierzy i urządzeń oraz umożliwia dokonywanie ich kontroli i odczytu wskazań w celu rozliczania kosztów zużytego ciepła w tym budynku. Na mocy ust. 12 art. 45a w przypadku stosowania w budynku wielolokalowym metody, o której mowa w ust. 9 , wykorzystującej wskazania urządzeń wymienionych w ust. 8 pkt 1 lit. a tiret drugie , regulamin rozliczeń powinien dopuszczać możliwość zamiennego rozliczania opłat za ciepło dla lokali mieszkalnych lub użytkowych na podstawie ich powierzchni lub kubatury oraz określać warunki stosowania zamiennego rozliczania.

Odnosząc powyższe uregulowanie do realiów niniejszej sprawy nie ulega wątpliwości, że powodowa Spółdzielnia przyjęła w drodze niekwestionowanej przez pozwanych uchwały regulamin rozliczania kosztów centralnego ogrzewania. Regulamin ten co do zasady przewiduje rozliczanie spornych kosztów centralnego ogrzewania na podstawie podzielników kosztów ciepła, których stosowanie dopuszcza art. 45a) prawa energetycznego . Jednocześnie zgodnie ze wskazanym przepisem dopuszczono możliwość odmiennego rozliczenia kosztów centralnego ogrzewania w § 7 ust. 4 regulaminu wprowadzając zasadę rozliczania kosztów centralnego ogrzewania dla lokali nieopomiarowanych w odniesieniu do zużycia ciepła w lokalu o największym zużyciu w danej grupie węzłowej w przeliczeniu na 1 m ². Regulamin w tym zakresie nie był kwestionowany przez pozwanych. Również przyjęty system rozliczania kosztów ogrzewania części wspólnych budynku jest zgodny z powołanym przepisem i odbywa się w oparciu o stosunek powierzchni części wspólnej budynku do całej powierzchni budynku (w tym lokali). Nie budzi także wątpliwości sposób rozliczania tzw. opłat stałych wynikających z mocy zamówionej i związanych z nią opłat przesyłowych. Opłaty te rozliczane są miesięcznie w wymiarze opłat w drodze comiesięcznych zaliczek stosownie do powierzchni każdego lokalu.

W konsekwencji analiza sposobu rozliczenia centralnego ogrzewania w okresie od 1 czerwca 2015r. do 31 maja 2016r. w odniesieniu do pozwanych wskazuje na fakt, iż sposób rozliczenia kosztów ogrzewania uwzględnia regulację art. 45 a) prawa energetycznego jak również jest zgodny ze szczegółowymi uregulowaniami regulaminu obowiązującego w powodowej spółdzielni. Pozwani w istocie nie kwestionowali przyjętego sposobu rozliczenia wskazywali jedynie na fakt, iż nie zdecydowali się na ponowny montaż podzielników ciepła z uwagi na fakt, iż w poprzednim okresie czasu gdy podzielniki w ich lokalu były zamontowane ponosili jeszcze wyższe opłaty z tytułu centralnego ogrzewania pomimo tego, iż starali się gospodarować dostarczanym do lokalu ciepłem w sposób racjonalny. Przyczyn takiego stanu rzeczy upatrywali w nieszczelności okien w lokalu, niewymienionych od 30 lat, braku izolacji łącznika pomiędzy blokami znajdującego się nad lokalem pozwanych oraz zaniechania ocieplenia drzwi prowadzących do łącznika, a także braku montażu zaworów odcinających.

Okoliczności te jednak pozostawały aktualnie bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy z uwagi na fakt, iż w lokalu pozwanych rozliczenie ciepła nie odbywało się w spornym okresie na podstawie wskazań podzielników ciepła, a zatem w niniejszym postępowaniu brak było podstaw do badania z jakich przyczyn, w czasie gdy w lokalu pozwanych zamontowane były podzielniki ciepła ich wskazania były wysokie, lecz następowało zgodnie z § 7 ust. 4 regulaminu rozliczania centralnego ogrzewania w (...) Spółdzielni Mieszkaniowej poprzez odniesienie do najwyższego zużycia w lokalu opomiarowanym na nieruchomości przy ul. (...). Pozwani nie przedstawili żadnych argumentów , które wskazywałyby na fakt, iż to zużycie zostało przez spółdzielnię ustalone w sposób nieprawidłowy. W sprzeciwie od nakazu zapłaty wskazywali jedynie na znaczne dysproporcje pomiędzy naliczaniem opłat za centralne ogrzewanie za sezon 2014/2015 i sezon 2015/2016. Analiza dołączonych do sprzeciwu rozliczeń wskazuje na fakt, iż różnice te wynikały z niższej ceny za jednostkę rozliczeniową oraz ze znacznie niższego najwyższego zużycia w lokalu opomiarowanym będącego odnośnikiem do szacowania kosztów ogrzewania w lokalu pozwanych w sezonie 2014/2015 w porównaniu z sezonem 2015/2016.

Z podanych przyczyn w zakresie niedopłaty z tytułu centralnego ogrzewania za sezon 2015/2016 w kwocie 2.965,95 zł oraz w zakresie ustalonych w oparciu o rozliczenie zaliczek na centralne ogrzewanie w kwocie 220,17 zł miesięcznie w okresie od 1 listopada 2016r. do 28 lutego 2017r. powództwo należało uznać za zasadne Również jeśli chodzi o niedopłatę w zakresie pozostałych elementów opłat związanych z korzystaniem z lokalu w okresie od 1 listopada 2016r. do 28 lutego 2017r., które nie były kwestionowane przez pozwanych powództwo należało uznać za zasadne. Pozwani uiścili we wskazanym okresie jedynie 1.692,56 zł, a należność z tego tytułu wynosiła 3.295,76 zł (w tym 880,68 zł zaliczek na CO). W konsekwencji niedopłata wynosiła 1.603,20 zł oraz skapitalizowane odsetki naliczone za wskazany okres wynosiły 63,91 zł. W konsekwencji zasadnym było zatem zasądzenie od pozwanych na rzecz powódki z tego tytułu 4.612,73 zł, (przy uwzględnieniu nadpłaty z tytułu rozliczenia wody i kanalizacji w IV kwartale 2016 20,33 zł ).

O dalszych należnych odsetkach za opóźnienie orzeczono w oparciu o art. 481 § 1 i 2 k.c. i art. 482 §1 k.c. uznając, iż należą się one od dochodzonej pozwem należności od dnia wniesienia pozwu, tj. 20 marca 2017r.

O kosztach procesu orzeczono w oparciu o art. 100 k.p.c. dokonując ich stosunkowego rozdzielenia uznając, iż powódka utrzymała się w 84% swego żądania. W konsekwencji przy przyjęciu, iż poniesione przez nią koszty wynosiły łącznie 2.090zl (273 zł opłaty od pozwu+17 zl opłaty od pełnomocnictwa+1800 zł tytułem kosztów zastępstwa adwokackiego) zasadnym było zasadzenie solidarnie od pozwanych na rzecz powódki 1776 zł z tytułu zwrotu kosztów procesu.

Z:

1.  odnotować;

2.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć:

- pełnomocnikowi powódki;

- pozwanemu K. C.

3. przedłożyć za 21 dni lub z wpływem;

7.05.2018r.