Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Rybniku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 września 2020 r.

Sąd Rejonowy w Rybniku I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący:	sędzia Kamila Przeczek
Protokolant:	stażysta Edyta Stanek

po rozpoznaniu w dniu 9 września 2020 r. w Rybniku

sprawy z powództwa (...) Banku S. A. w W.

przeciwko H. S.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego H. S. na rzecz powoda (...) Banku S. A. w W. kwoty:

– 38.216,65 zł ( trzydzieści osiem tysięcy dwieście szesnaście złotych sześćdziesiąt pięć groszy) z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie liczonymi od 21 listopada 2019 roku,

- 3.373,32 zł (trzy tysiące trzysta siedemdziesiąt trzy złote trzydzieści dwa grosze) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi do 28 listopada 2019 roku;

2.  zasądza od pozwanego H. S. na rzecz powoda (...) Banku S. A. w W. kwotę 520,00 zł (pięćset dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

sędzia Kamila Przeczek

Sygn. akt: I C 284/20

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank S.A. w W. wniósł pozew, w którym domagał się zasądzenia od pozwanego H. S. kwoty 38.216,65 zł z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od 21 listopada 2019r. i kwoty 3.373,32 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu (28 listopada 2019r.), oraz zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu podał, iż zawarł z pozwanym umowę kredytu, na podstawie której ten ostatni otrzymał określoną kwotę i jednocześnie zobowiązał się do jej zwrotu. Ponieważ pozwany nie wywiązał się ze swojego obowiązku umowa została wypowiedziana. Strona powodowa dochodzi zwrotu niespłaconej należności głównej w wysokości 3.674,55 zł, oraz skapitalizowanych odsetek umownych i za opóźnienie. Pomimo wezwania do zapłaty roszczenie do tej pory nie zostało zaspokojone.

19 grudnia 2019r. wydano w sprawie nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

Pozwany w ustawowym terminie złożył sprzeciw wnosząc o oddalenie powództwa. Pozwany kwestionował zasadność żądania podnosząc, iż zastosowane w umowie pożyczki zapisy oraz wyliczenia dochodzonej kwoty są niezgodne z obowiązującymi w tym zakresie przepisami.

Pomimo doręczenia załączników do pozwu i wezwania pozwanego do przedstawienia ostatecznego stanowiska w sprawie pozwany nie sprecyzował swojego stanowiska.

Sąd ustalił :

(...) Bank S.A. w W. zawarł z H. S. w dniu 13 września 2017r. umowę konsolidacyjnego kredytu gotówkowego. Na mocy tej umowy Bank udzielił pozwanemu kredytu w wysokości 41.660,88 zł, który miał być spłacony w 84 miesięcznych ratach. Jednocześnie kredytobiorca zobowiązał się zapłacić odsetki umowne w wysokości 14.291,28 zł, prowizję bankową za udzielnie kredytu w wysokości 6.661.58 zł i składkę ubezpieczeniową w wysokości 4.999,30 zł. W przypadku nieterminowej spłaty zobowiązań wynikających z umowy Bank mógł pobierać od kwoty niespłaconych w terminie zobowiązań podwyższone odsetki w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie. W przypadku braku zapłaty terminowo pełnej raty za co najmniej jeden okres płatności Bank mógł, po uprzednim wezwaniu pożyczkobiorców do zapłaty w terminie co najmniej 14 dni, wypowiedzieć umowę z 30-dniowym terminem wypowiedzenia. Po upływie okresu wypowiedzenia umowy kredytobiorca zobowiązany był do niezwłocznego zwrotu wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami i kosztami należnymi bankowi za okres korzystania z kredytu. Kredytobiorca miał prawo bez podania przyczyny odstąpić od umowy w terminie 14 dni od dnia jej zawarcia.

(umowa pożyczki k.26-29)

18 grudnia 2018r. strony zawarły Aneks nr (...) do umowy kredytu konsolidacyjnego kredytu gotówkowego z 13 września 2017r. Na mocy tego aneksu wydłużono okres kredytowania o 5 miesięcy, dokonano kapitalizacji odsetek umownych (wymaganych i niewymaganych) poprzez ich doliczenie do kapitału, oraz wprowadzono karencję w spłacie całości rat kapitałowo-odsetkowych na okres 3 miesięcy. Dodatkowo obciążono kredytobiorcę opłatą za przygotowanie i zawarcie aneksu w wysokości 25 zł.

(aneks k.31-32)

Początkowo H. S. spłacał kredyt zgodnie z umową. Jednak po pewnym czasie zaczęły występować opóźnienia w spłacie w związku z czym 28 czerwca 2018r. Bank wystosował do niego wezwanie do zapłaty pod rygorem wypowiedzenia umowy. Jednocześnie pozwany poinformowany został o możliwości złożenia wniosku o restrukturyzację zadłużenia.

(zestawienie należności i spłat kredytu k.17, wezwanie do zapłaty k.18-21)

Pismem z 29 lipca 2019r. w związku z nieuregulowaniem zaległości w spłacie kredytu Bank wypowiedział umowę kredytu z zachowaniem okresu wypowiedzenia. Poinformował także kredytobiorcę, iż w następnym dniu po upływie okresu wypowiedzenia całość środków kredytowych wraz z odsetkami i kosztami staje się wymagalna i podlega natychmiastowemu zwrotowi. Pozwany odebrał przesyłkę 8 sierpnia 2019r.

(oświadczenie Banku wraz z pełnomocnictwem i z.p.o. k.22-24)

Pismem z 24 września 2019r. – w związku z wypowiedzeniem umowy kredytu i postawieniem całej należności w stan wymagalności - pozwany został wezwany do spłaty całości zadłużenia.

(ostateczne wezwanie do zapłaty k.25)

20 listopada 219r. powód wystawił wyciąg z ksiąg bankowych, z którego wynikało, że H. S. ma zadłużenie wobec Banku z tytułu umowy kredytu z 13 września 2017r. na które składają się : niespłacony kapitał w wysokości 38.216,65 zł, odsetki umowne za okres korzystania z kapitału w wysokości 2.471,96 zł, odsetki za opóźnienie naliczone od kwoty niespłaconego kapitału w wysokości 901,36 zł.

(wyciąg z ksiąg k.16)

Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o wskazane przez powoda, powołane wyżej dowody uznając je za w pełni wiarygodne albowiem tworzą zwartą i logiczna całość, a pozwany w żaden sposób ich nie kwestionował.

Sąd zważył :

W świetle poczynionych ustaleń faktycznych oczywistym jest, iż strony łączyła umowa kredytu, a także że z tego tytułu po stronie pozwanej powstało zobowiązanie.

W myśl art. 69 ust. 1 Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. prawo bankowe przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

W ocenie Sądu umowa została skonstruowana zgodnie z regulacjami ustawy z 20 lipca 2001r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. Nr 100, poz.1081). W myśl tej ustawy z umowy wynikać winno jasno jakie opłaty wiążą się z jej zawarciem. Zdaniem Sądu w omawianej sprawie wymóg ten został spełniony. Pożyczka została sformułowana w sposób wyraźny i czytelny. W jej treści wyszczególniono wszystkie kwoty składające się na całkowity koszt pożyczki, w tym koszt prowizji. Ponieważ w przypadku gotowych formularzy trudno o dokładną analizę całej umowy ustawodawca przewidział dodatkowo możliwość wypowiedzenia takiej umowy bez podania przyczyny. I taką też możliwość przewidywała umowa zawarta z H. S..

W świetle ustawy z 29 sierpnia 1997r. Prawo bankowe bank winien w pierwszej kolejności doręczyć kredytobiorcy wezwanie do zapłaty, odczekać do upływu dodatkowego terminu na spłatę zadłużenia wyznaczonego w wezwaniu (nie krótszego niż 14 dni roboczych) i dopiero po upływie tego terminu złożyć wobec kredytobiorcy oświadczenie woli w sprawie wypowiedzenia umowy kredytowej. W przypadku, gdy powyższe przesłanki nie zostały spełnione, czynność prawna banku polegająca na wypowiedzeniu umowy jest nieważna (art. 58 § 1 k.c.). W świetle poczynionych przez Sąd ustaleń powód spełnił wszystkie powyższe wymagania.

O odsetkach Sąd orzekł po myśli art. 481 kc, zgodnie z którym jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek (jeśli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe) za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

W myśl umowy zadłużenie przeterminowane było oprocentowane umownie – stopa tego oprocentowania wynosiła wysokość odsetek maksymalnych i stanowiło to maksymalną wysokość umownych odsetek.

Mając na względzie powyższe Sąd uznał roszczenie powódki za w pełni zasadne i uwzględnił powództwo w całości.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc zasądzając je od strony przegranej – strony pozwanej na rzecz strony powodowej.