Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Rybniku

UZASADNIENIE

W sprawie VI GC 2213/18 powód A. C. pozwem z 8 sierpnia 2018 r. wniósł o zasądzenie od pozwanej(...) S.A. w K. 1.495 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 23 sierpnia 2015 i zwrot kosztów procesu. Świadczył usługi telekomunikacyjne na rzecz pozwanej na podstawie umowy z 26 lutego 2013 r., zawartej z poprzednikiem prawnym pozwanej. Pozwana nie zapłaciła wynagrodzenia za świadczone usługi. Żądana należność stanowiła część sumy 1.531,35 zł określonej pod pozycją 2 w fakturze z 15 sierpnia 2015 r.

Nakazem zapłaty z 25 września 2017 r. uwzględniono powództwo.

W sprawie VI GC 2353/18 powód A. C. pozwem z 19 września 2018 r. wniósł o zasądzenie od pozwanej (...)S. A. w K. 1.481,35 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 81,35 zł od 23 września 2015 i od 1.400 zł od 23 października 2015 r. i zwrot kosztów procesu. Świadczył usługi telekomunikacyjne na rzecz pozwanej na podstawie umowy z 26 lutego 2013 r., zawartej z poprzednikiem prawnym pozwanej. Pozwana nie zapłaciła wynagrodzenia za świadczone usługi. Na dochodzone roszczenie składała się kwota 81,35 zł stanowiąca część kwoty 1.531,35 zł określonej pod pozycją 2 w fakturze z 15 września 2015 r. oraz kwota 1.400 zł stanowiąca część kwoty 1.531,35 zł określonej pod pozycją 2 w fakturze z 15 października 2015 r.

Nakazem zapłaty z 6 listopada 2017 r. uwzględniono powództwo.

W sprzeciwach od nakazów zapłaty pozwana wniosła o oddalenie powództw oraz zasądzenie kosztów procesu. Przyznała, ze strony łączyła umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Zarzuciła jednak, że w okresie, za który powód dochodzi wynagrodzenia opuściła lokal nie korzystała z jego usług internetowych. Ponadto podniosła zarzut przedawnienia roszeń powoda.

Postanowieniem z 27 maja 2019 r. połączono sprawę o sygn. akt VI GC 2353/18 ze sprawą VI GC 2213/18 do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia.

Sąd ustalił:

6 grudnia 2013 r. powód zawarł z poprzednikiem prawnym pozwanej (...) sp. z o.o. w K. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych – dostępu do Internetu dla nieruchomości położonej przy ul. (...) w P. (...). Umowa została zawarta na czas nieokreślony z możliwością jej wypowiedzenia przez każdą ze stron z zachowaniem 3 miesięcznego okresu wypowiedzenia. W § 4 umowy pozwana zobowiązała się do uiszczania na rzez powoda abonamentu w miesięcznej wysokości 1.531,35 zł. Ustalono, ze abonament będzie płatny 7 dni od wystawienia przez powoda faktury VAT. Powód miał wystawiać faktury VAT 15-tego dnia każdego miesiąca.

Dowód: umowa z 26 lutego 2013 r. k. 9-13.

Pozwana wynajmowała lokal przy ul. (...)w P. od 1 sierpnia 2013 r. do 13 listopada 2014 r.

Okoliczność bezsporna.

Powód zażądał wynagrodzenia za świadczone usługi telekomunikacyjne wystawiając faktury:

-

z 15 sierpnia 2015 r. obejmującą pod pozycją nr 2 opłatę abonamentową za okres od 15 lipca do 15 sierpnia 2015 r. wysokości 1.531,35 zł;

-

z 15 września 2015 r. obejmującą pod pozycją nr 2 opłatę abonamentową za okres od 15 sierpnia do 15 września 2015 r. wysokości 1.531,35 zł;

-

z 15 października 2015 r. obejmującą pod pozycją nr 2 opłatę abonamentową za okres od 15 września do 15 października 2015 r. wysokości 1.531,35 zł.

Dowód: faktury k. 234-236.

Pozwana nie zapłaciła powodowi wynagrodzenia za świadczone usługi.

Okoliczności bezsporne.

(...)sp. z o.o. w K. połączyła się z pozwaną, poprzez przeniesienie całego majątku na pozwaną.

Okoliczność bezsporna.

Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku z 18 lutego 2019 r., w sprawie o sygn. akt VI GC 1819/18 w całości uwzględniono powództwo A. C. przeciwko (...)S.A. w K., w którym dochodził wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za świadczone na rzecz pozwanej usługi telekomunikacyjne na podstawie tej samej umowy, z której wywodził roszczenie w rozpoznawanych sprawach, za okres od 15 lipca do 15 sierpnia 2015 r.

Dowód: wyrok SR w Rybniku z 18.02.2019 r. k. 98 akt VI GC 1891/18.

Sąd zważył:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Powód wywodził roszczenie z zawartej z poprzednikiem prawnym pozwanej umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych – dostępu do Internetu, do której mają zastosowanie przepisy prawa telekomunikacyjnego (art. 56 ust. 1 i n. ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne). Roszczenie obejmowało częściowe wynagrodzenia za świadczone w okresach od 15 lipca 2015 r. do 15 sierpnia 2015 r., od 15 sierpnia 2015 r. do 15 września 2015 r. i od 15 września do 15 października 2015 r.

Bezsporne w sprawie było zawarcie pomiędzy stronami umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych oraz brak zapłaty wynagrodzenia.

Na uwzględnienie nie zasługiwał zarzut pozwanej, że od grudnia 2014 r. nie wynajmowała lokalu, do którego dostarczany był Internet. Pozwana nie zakwestionowała, że usługi były świadczone przez powoda na jej rzecz. Bez znaczenia pozostaje zatem fakt, iż pozwana nie korzystała ze świadczonych przez powoda usług telekomunikacyjnych. Pozwana nie wypowiedziała bezterminowej umowy o świadczenie usług, w związku z czym była obowiązana zgodnie z § 4 umowy do uiszczania na rzecz powoda comiesięcznej opłaty abonamentowej.

Należy również wskazać, że zgodnie z art. 365 § 1 k.p.c. w rozpoznawanych sprawach sąd związany był prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku z 18 lutego 2019 r., w sprawie o sygn. akt VI GC 1819/18. Zgodnie bowiem z tym przepisem orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy oraz inne organy państwowe i organy administracji publicznej, a w wypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby. W wyroku tym Sąd w całości uwzględnił powództwo A. C. przeciwko (...) S.A. w K., w którym dochodził wierzytelności z tytułu częściowego wynagrodzenia za świadczone na rzecz pozwanej usługi telekomunikacyjne – dostępu do Internetu. W tej sprawie powód dochodził wynagrodzenia za świadczenie usług w okresach objętych niniejszym pozwem, lecz w innych wysokościach. W przywołanym orzeczeniu przesądzono zatem zasadę odpowiedzialności pozwanej. Wyrok ten stanowi prejudykat i wiąże Sąd rozpoznający sprawę.

Niezależnie od powyższego, niezasadny okazał się zarzut przedawnienia roszczeń powoda. Okres przedawnienia zarówno roszczeń o świadczenia okresowe, jak również związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, zgodnie z art. 118 k.c. wynosi 3 lata. Termin płatność opłaty abonamentowej upłynął odpowiednio 22 sierpnia 2015 r., 22 września 2015 r. i 22 października 2015 r. Natomiast termin przedawnienia roszczenia rozpoczął bieg następnego dnia. Należy wskazać, ze zgodnie z art. 123 § 1 pkt 1 k.c. bieg terminu przedawnienia uległ przerwaniu w chwili wytoczenia powództwa. Powód wytoczył powództwa 8 sierpnia 2015 roku oraz 19 września 2015 roku. Zatem bieg terminu przedawnienia uległ przerwaniu przed jego zakończeniem.

Tym samym na podstawie przywołanych przepisów i art. 481 § 1 i 2 k.c. zasądzono od pozwanej na rzecz powoda w sprawie o sygn. VI GC 2213/18 kwotę 1.495 zł z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie od 23 sierpnia 2015 r., a w sprawie o sygn. akt VI GC 2353/18 kwotę 1.481,35 zł z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie od kwot 81,35 zł od 23 września 2015 r. oraz 1.400,00 zł od 23 października 2015 r.

O kosztach procesu orzeczono zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy wyrażoną w art. 98 § 1, 3 i 4 k.p.c. Pozwaną, jako stronę przegrywającą sprawę całości obciążono kosztami procesu. Na koszty postępowania w sprawie o sygn. akt VI GC 2213, składa się: 30 zł oplata sądowa od pozwu, 17 zł opłata skarbowa od pełnomocnictwa, 270 zł wynagrodzenie pełnomocnika i 317,63 zł zwrot kosztów stawiennictwa do Sądu. Natomiast na koszty procesu w sprawie o sygn. akt. VI GC 2353/18: 30 zł złożyły się: 30 zł opłata sądowa od pozwu, 17 zł opłata skarbowa od pełnomocnictwa, 270 zł wynagrodzenie pełnomocnika i 163,81 zł zwrot kosztów stawiennictwa do Sądu.

Sędzia