Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III K 974/20 - wyrok Sąd Rejonowy w Rybniku z 2020-09-30

Sygn. akt III K 974/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 września 2020r.

Sąd Rejonowy w Rybniku III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący

asesor sądowy Szymon Rataj

Protokolant

Anna Zieleźny-Trocha

przy udziale Prokuratora:

po rozpoznaniu w dniu 22 września 2020r. sprawy

G. W. (W.)

s. S. i L.

ur. (...) w R.

oskarżonego o to, że

w dniu 10 maja 2020 r. w D. na ul. (...) dokonał uszkodzenia ciała K. B. w ten sposób, że zadawał uderzenia w twarz, uderzenia kolanem w okolice klatki piersiowej oraz dusił go, czym spowodował u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci mnogich złamań żeber lewej strony klatki piersiowej w linii środkowej (III, IV bez przemieszczenia V, VI z przemieszczeniem i wypukleniem opłucnej, VII,VIII bez przemieszczenia) z krwiakiem jamy opłucnowej oraz obustronnego stłuczenia płuc, skutkujących naruszeniem czynności narządów ciała na okres powyżej 7 dni

tj. o czyn z art. 157 § 1 k.k.

1)  uznaje oskarżonego G. W. (W.) za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego ustawowe znamiona przestępstwa z art. 157§ 1 kk i za to na mocy art. 157 § 1 kk wymierza mu karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2)  na mocy art . 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 kk warunkowo zawiesza wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego G. W. (W.) kary pozbawienia wolności na okres próby 2 (dwóch) lat;

3)  na mocy art. 72 § 1 pkt 1 kk zobowiązuje oskarżonego G. W. (W.) do informowania Sądu o przebiegu okresu próby co 12 (dwanaście) miesięcy;

4)  na mocy art. 46 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego G. W. (W.) środek kompensacyjny w postaci nawiązki w kwocie 7.000,00 zł (siedmiu tysięcy złotych) na rzecz pokrzywdzonego K. B.;

5)  na podstawie art. 627 kpk w zw. z § 11 ust. 1 pkt 1 i § 11 ust. 2 pkt 3 w zw. z § 11 ust. 7 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie zasądza od oskarżonego G. W. (W.) na rzecz oskarżyciela posiłkowego K. B. kwotę 1200 zł (jeden tysiąc dwieście złotych) tytułem zwrotu wydatków związanych z ustanowieniem pełnomocnika w sprawie;

6)  na mocy art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23.06.1973 roku o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, na które składają się wydatki w wysokości 185,45 zł (sto osiemdziesiąt pięć złotych 45/100) oraz opłata w wysokości 120,00 zł (sto dwadzieścia złotych).

asesor sądowy

Sygn. akt III K 974/20

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 974/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

C zyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

G. W.

w dniu 10 maja 2020 r. w D. na ul. (...) dokonał uszkodzenia ciała K. B. w ten sposób, że zadawał uderzenia w twarz, uderzenia kolanem w okolice klatki piersiowej oraz dusił go, czym spowodował u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci mnogich złamań żeber lewej strony klatki piersiowej w linii środkowej (III, IV bez przemieszczenia V, VI z przemieszczeniem i wypukleniem opłucnej, VII,VIII bez przemieszczenia) z krwiakiem jamy opłucnowej oraz obustronnego stłuczenia płuc, skutkujących naruszeniem czynności narządów ciała na okres powyżej 7 dni

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 9 maja 2020 roku małżeństwo K. i I. B. spotkało się ze swoimi znajomymi. Spotkanie zakończyło się po północy, gospodarze odprowadzili gości przed bramę posesji i zaczekali aż ci odjadą. Wtedy do K. B. podszedł G. W., który bez powodu zaczął mu grozić słownie. Następnie zaatakował go, zadając mu uderzenia pięściami w twarz, powodując jego upadek. G. W. usiadł wtedy na K. B., dusił go i nadal uderzał pięściami po twarzy oraz zadawał kolanem ciosy w żebra. Swojemu mężowi pomocy starała się udzielić I. B.. Po kilkunastu minutach K. B. zdołał wyswobodzić się spod napastnika, który oddalił się z miejsca zdarzenia. Następnie na miejsce wezwano funkcjonariuszy policji, w ocenie których pokrzywdzony znajdował się pod wpływem alkoholu, jednakże nie został on przebadany na tę okoliczność alkomatem. W momencie przyjazdu funkcjonariuszy Policji pokrzywdzony klęczał obok ławki i uskarżał się na ból w okolicy klatki piersiowej oraz problemy z oddychaniem. Pokrzywdzony nie spożywał w dniu zdarzenia alkoholu, albowiem następnego dnia zamierzał pojechać samochodem zakupić koparkę.

Pokrzywdzony został zawieziony do szpitala w R. na oddział S. (...) ok. 4 rano w dniu 10 maja 2020r.

zeznania K. B.

k. 67-67v, 129-129v

zeznania I. B.

k. 63, 73, 129v-130

zeznania M. W.

k. 23

krótki raport działań

k. 5

Na skutek zdarzenia K. B. doznał obrażeń ciała w postaci mnogich złamań żeber lewej strony klatki piersiowej w linii środkowej (III, IV bez przemieszczenia V, VI z przemieszczeniem i wypukleniem opłucnej, VII, VIII bez przemieszczenia) z krwiakiem jamy opłucnowej oraz obustronnego stłuczenia płuc, skutkujących naruszeniem czynności narządów ciała na okres powyżej 7 dni. Pokrzywdzony doznał również niewielkich obrażeń twarzy – w postaci otarć widocznych na zdjęciach znajdujących się w aktach sprawy (k.18-20).

Pokrzywdzony zgłosił się w dniu 13.05.2020r. do lekarza S. S. w R., zaś od 13.05.2020r. do 21.05.2020r. przebywał w Szpitalu (...) w B.

dokumentacja lekarska

k. 2-4, 13-17, 27-58

opinia sądowo – lekarska

k. 79

wydruk zdjęć

k. 18-20

Oskarżony urodził się (...) i uzyskał średnie wykształcenie oraz zawód technika górnika – obecnie otrzymuje miesięcznie ok. 7000,00 zł tytułem emerytury oraz wynagrodzenia z firmy (...). Oskarżony jest żonaty i posiada dwoje dzieci w wieku 17 i 22 lat na swoim utrzymaniu. Oskarżony posiada dom jednorodzinny, samochód osobowy o wartości 2000 zł oraz działkę rolną o powierzchni 1 ha. Oskarżony nie był uprzednio karany sądownie, nie leczył się psychiatrycznie, neurologicznie bądź odwykowo.

karta karna, dane osobo-poznawcze

k. 87, k. 128v.

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

C zyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

-------------

--------------

----------------

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

----------------------------------

---------------

------------

2. OCena DOWOdów

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

zeznania K. B. i I. B.

Zeznania zbieżne ze sobą jak i z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie, a w zakresie mechanizmu spowodowania u K. B. obrażeń i ich umiejscowienia korespondujące także przede wszystkim z dowodami z dokumentów w postaci dokumentacji medycznej, dokumentacji fotograficznej oraz opinii sądowo – lekarskiej. Również z zeznań przybyłego na miejsce funkcjonariusza policji – M. W. wynikało, że po zdarzeniu pokrzywdzony klęczał obok ławki i wskazywał na dolegliwości bólowe.

1

zeznania M. W.

Relacja obiektywna, pochodząca od bezstronnej osoby tj. funkcjonariusza policji, w której opisał on stan pokrzywdzonego w chwili gdy patrol przybył na miejsce zdarzenia. Uznania zeznań świadka za wiarygodne nie wyłącza fakt, iż w ramach ustaleń stanu faktycznego nie przyjęto, by pokrzywdzony znajdował się pod wpływem alkoholu – ocena stanu trzeźwości pokrzywdzonego przyjęta przez funkcjonariusza wynikała zapewne z tego, że pokrzywdzony brał udział w spotkaniu towarzyskim – grillu, jednakże nie został on przebadany alkomatem. Ponadto, M. W. nie zeznał by wyczuwał od pokrzywdzonego woń alkoholu, nie wskazał na jego bełkotliwą mowę bądź chwiejny chód, a zatem w zeznaniach świadka nie pojawiły się okoliczności, które występują w przypadku, gdy dana osoba jawi się jako nietrzeźwa.

2

dokumentacja lekarska

Dokumentacja medyczna, brak podstaw do kwestionowania prawdziwości.

1

krótki raport działań

Dokument urzędowy, brak podstaw do kwestionowania prawdziwości.

2

wydruk zdjęć

Dokumentacja prywatna nie kwestionowana przez strony postępowania, jak również brak podstaw do podważania wiarygodności przez sąd.

2

opinia sądowo – lekarska

Opinia zupełna, jasna, niesprzeczna, oparta o aktualne wskazania wiedzy. Potwierdziła mechanizm powstania obrażeń u pokrzywdzonego.

3

karta karna

Dokument urzędowy, brak podstaw do kwestionowania prawdziwości.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia G. W.

Niewiarygodne, w zakresie w jakim wyjaśnił, że nie zadawał ciosów pokrzywdzonemu i zaprzeczył aby dopuścił się zarzucanego mu czynu - stwierdzając przy tym, że między nim, a pokrzywdzonym doszło wyłącznie do szarpaniny, w trakcie której obaj upadli na ziemię przy czym – oskarżony znalazł się na pokrzywdzonym, który uderzył o asfalt. Wyjaśnienia stanowiły przejaw przyjętej linii obrony zmierzającej do uniknięcia odpowiedzialności za zarzucany mu czyn. Relacja ta nie znalazła żadnego oparcia w zgromadzonym materiale dowodowym. Przeciwko przyjęciu za wiarygodną wersji wydarzeń przedstawionej przez oskarżonego przemawiały następujące dowody i okoliczności:

- zeznania pokrzywdzonego oraz jego małżonki, którzy w sposób przekonujący i zasadniczo zbieżny opisali przebieg zdarzenia

- zeznania bezstronnego świadka – funkcjonariusza policji, który zastał pokrzywdzonego w pozycji klęczącej uskarżającego się na dolegliwości bólowe – świadczy to o tym, że wbrew twierdzeniom oskarżonego pokrzywdzony po zdarzeniu nie był w stanie „normalnie się pozbierać i pójść do domu”

- na znajdujących się w aktach sprawy zdjęciach widoczne są u pokrzywdzonego otarcia, które świadczą o tym, że był on uderzany przez oskarżonego

- zebrana dokumentacja medyczna oraz wydana na jej podstawie opinia sądowo – lekarska, z której wynika, że charakter doznanych przez pokrzywdzonego obrażeń wskazywał na to, że aktywność oskarżonego nie ograniczyła się jedynie do szarpaniny i upadku na pokrzywdzonego

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

G. W.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony G. W. dokonał uszkodzenia ciała K. B. w ten sposób, że zadawał mu uderzenia w twarz, uderzał go kolanem w okolice klatki piersiowej oraz dusił go, czym spowodował u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci mnogich złamań żeber lewej strony klatki piersiowej w linii środkowej (III, IV bez przemieszczenia V, VI z przemieszczeniem i wypukleniem opłucnej, VII, VIII bez przemieszczenia) z krwiakiem jamy opłucnowej oraz obustronnego stłuczenia płuc, skutkujących naruszeniem czynności narządów ciała na okres powyżej 7 dni.

„Przestępstwo z art. 157 § 1 k.k. jest skutkowym występkiem, który może być popełniony tylko umyślnie, zarówno z zamiarem bezpośrednim, jaki i z zamiarem ewentualnym. Oznacza to, że sprawca musi obejmować świadomością możliwość spowodowania swoim zachowaniem skutku określonego w art. 157 § 1 k.k. i chcieć takiego skutku, albo na nastąpienie takiego skutku się godzić. Postać naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia nie musi być sprecyzowana w świadomości sprawcy, co oznacza, że objęcie zamiarem spowodowania skutku z art. 157 § 1 k.k. przyjąć może postać zamiaru ogólnego.” - Wyrok SN z 5.02.2013 r., II KK 101/12, LEX nr 1282442.

Oskarżony zadając pokrzywdzonemu we wskazany wyżej sposób ciosy działał umyślnie i godził się na to, że swoim postępowaniem może spowodować u pokrzywdzonego wzmiankowane obrażenia ciała, naruszające czynności narządu jego ciała lub rozstrój zdrowia na przypisany okres czasu, czym zrealizował znamiona występku z art. 157 § 1 kk.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

------

-----------

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

----------------------------------------------------------------------------

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

---------

---------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

---------------------------------------------------------------------

3.4. Umorzenie postępowania

---------------

---------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

---------------------------------------------------------------------------

3.5. Uniewinnienie

--------------

---------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

--------------------------------------------------------------

4. KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

G. W.

1, 2

Karygodność przypisanego oskarżonemu G. W. czynu nie budzi żadnych wątpliwości, a stopień jego społecznej szkodliwości należy określić jako znaczny. Świadczy o tym przede wszystkim rodzaj naruszonego dobra chronionego prawem jakim jest zdrowie człowieka. Sąd miał również na uwadze skutki działania oskarżonego, nie tylko te ze sfery fizycznej, ale również psychicznej. Czyn przypisany oskarżonemu jest również przez niego zawiniony i to w stopniu znacznym, gdyż w momencie jego popełnienia nie zachodziły żadne przesłanki wyłączające lub umniejszające jego winę, z czego zatem wynika, że można było wymagać od oskarżonego zachowania zgodnego z prawem. Oskarżony jako osoba w pełni zdolna do rozpoznania znaczenia swojego czynu, jak również do pokierowania swoim postępowaniem, umyślnie nie zastosował się do podstawowych zasad współżycia społecznego służących poszanowaniu godności i zdrowia człowieka.

Wymierzona kara 5 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat jest wynikiem oceny stopnia winy oskarżonego oraz stopnia społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu. Sąd uwzględnił całość zachowania oskarżonego względem pokrzywdzonego i skutki jego działań. Oskarżony nie jawi się jako osoba wysoce zdemoralizowana, którą należałby skierować do zakładu karnego, dlatego w ocenie Sądu G. W. zasługiwał na skorzystanie z dobrodziejstwa instytucji warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności szczególnie, że w czasie popełnienia czynu nie był on dotychczas karany sądownie.

Taka kara spełni swoje cele zarówno w zakresie prewencji ogólnej, jak i szczególnej. Kara ta jest bowiem odpowiednim środkiem, aby uzmysłowić oskarżonemu naganność jego postępowania i wdrożyć go do przestrzegania porządku prawnego, zwłaszcza w zakresie całkowitego wyrzeczenia się naruszania nietykalności cielesnej, a jednocześnie jest ona wystarczająca dla osiągnięcia celu w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa poprzez ugruntowanie w nim przekonania o konieczności respektowania norm prawnych i naganności tego typu zachowań, jak przypisane oskarżonemu w niniejszym postępowaniu.

Okres 2 lat tytułem próby pozwoli na wszechstronną weryfikację postawy oskarżonego, w tym pozwoli ocenić, czy wdrożył się on w przestrzeganie przepisów prawa i zasad współżycia społecznego oraz czy zastosowane wobec niego w niniejszej sprawie dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary było słuszne.

G. W.

3

Zgodnie z art. 72 § 1 kk
zawieszając wykonanie kary, sąd zobowiązuje a jeżeli orzeka środek karny, może zobowiązać skazanego do jednego ze wskazanych w tym przepisie obowiązków. Z uwagi na niezastosowanie w realiach niniejszej sprawy środka karnego orzeczenie jednego z obowiązków miało obligatoryjny charakter - sąd zobowiązał oskarżonego w okresie próby do informowania Sądu o jego przebiegu co 12 miesięcy co pozwoli na weryfikację zasadności zastosowanego środka probacyjnego

G. W.

4

Sąd na mocy art. 46 § 2 kk orzekł wobec oskarżonego nawiązkę poprzez zapłatę na rzecz K. B. kwoty 7000,00 złotych. W ocenie Sądu wskazana przez oskarżyciela posiłkowego kwota 15.000 zł jawiła się jako nadmiernie wysoka, szczególnie gdy weźmie się pod uwagę fakt, iż oskarżony uzyskuje miesięczne zarobki właśnie w kwocie ok. 7.000 zł netto, a przy tym posiada dwoje dzieci w wieku 17 i 22 lat na swoim utrzymaniu.

Nawiązka orzeczona na rzecz osoby pokrzywdzonej pełni funkcję surogatu obowiązku naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, a więc środka służącego wyrównaniu szkody majątkowej lub niemajątkowej (krzywdy) wyrządzonej przestępstwem. Zdaniem Sądu jest to kwota adekwatna do ujemnych następstw jakich pokrzywdzony doznał wskutek ataku oskarżonego, który wykorzystał przewagę fizyczną nad swoją ofiarą. O niebezpiecznym charakterze tego zdarzenia świadczy również sposób zadawania uderzeń, ich siła, kierunek i umiejscowienie.

Kwota zasądzonej nawiązki odpowiada zakresowi krzywdy doznanej przez pokrzywdzonego. Przy ustalaniu jej wysokości Sąd uwzględnił uszkodzenia, czasokres naruszenia czynności narządów jego ciała, trwałość następstw zdarzenia oraz konsekwencje uszczerbku na zdrowiu w dziedzinie życia osobistego i społecznego. K. B. wskutek zdarzenia doznał obrażeń określonych w art. 157 § 1 kk. Nie ulega wątpliwości, że dolegliwości bólowe, które nastąpiły po zdarzeniu, powodowały cierpienia fizyczne.

Nałożenie nawiązki na sprawcę stanowi reakcję na popełniony przez oskarżonego czyn. Środek ten spełnia zatem zadania wychowawcze w stosunku do sprawcy, a ponadto zadania prewencyjne w stosunku do potencjalnych sprawców. Orzeczenie ww. środka umacnia przekonanie o nieopłacalności przestępstwa i ugruntowuje przekonanie, że nie wolno wyrządzać szkody, a w razie uczynienia tego trzeba ją naprawić. Ponadto ww. środek oddziałuje także na społeczeństwo utwierdzając w nim przekonanie, że prawo karne chroni interesy ofiar przestępstw.

Należy podkreślić, że w przypadku, gdyby wysokość orzeczonej nawiązki nie pokrywała w całości wysokości szkody wyrządzonej przestępstwem, uprawnionemu przysługuje droga do dochodzenia części niezaspokojonej w procesie cywilnym (art. 46 § 3 kk).

5. 1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

----------

------------

-----------------------------

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Zgodnie z art. 66 § 1 kk Sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. Z przyczyn wyżej wskazanych w ocenie Sądu oskarżony nie zasługiwał na proponowane przez obrońcę warunkowe umorzenie postępowania (pomimo uprzedniej niekaralności), albowiem popełniony przez niego czyn charakteryzował się znacznym stopniem społecznej szkodliwości oraz znacznym stopniem zawinienia.

7. KOszty procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczy ć okoliczności

5

Na podstawie art. 627 kpk w zw. z § 11 ust. 1 pkt 1 i § 11 ust. 2 pkt 3 w zw. z § 11 ust. 7 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie zasądzono od oskarżonego G. W. na rzecz oskarżyciela posiłkowego K. B. kwotę 1200 zł (360 zł tytułem należności za dochodzenie oraz 840 zł tytułem należności za postępowanie sądowe) tytułem zwrotu wydatków związanych z ustanowieniem pełnomocnika w sprawie.

6

Sąd na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe obejmujące opłatę w wysokości 120,00 złotych oraz wydatki postępowania w wysokości 185,45 złotych. Sytuacja rodzinna, materialna i zawodowa oskarżonego wskazuje, że zapłata ww. kosztów sądowych nie będzie stanowić dla niego uciążliwości przekraczającej jego możliwości finansowe. Nadto należy mieć na względzie okoliczność, że to właśnie oskarżony swoim nagannym zachowaniem zainicjował niniejsze postępowanie karne, a tym samym przyczynił się do kosztów związanych z tym postępowaniem, które teraz winien ponieść.

8. 1Podpis

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Iwona Musiolik
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Rybniku
Osoba, która wytworzyła informację:  asesor sądowy Szymon Rataj
Data wytworzenia informacji: